วันนี้...วันที่เส้นทางสีรุ้งไม่มีสีทั้งเจ็ด...ม่วง,คราม,น้ำเงิน,เขียว,เหลือง,แสด และแดง...เหลือเพียงเส้นทางสีหม่นปนขาวดำ
ภาพข่าวที่สื่อนำเสนอย้อนกลับไปกลับมา เป็นภาพการเตรียมการ "บิน" ไปปฏิบัติภารกิจอย่างแข็งขัน
แต่แล้ว...
ภาพของคนที่รอคอยพร้อมคราบน้ำตา กลับเพิ่มปริมาณมากขึ้น
พ่อแม่ที่แก่เฒ่า...ซวนเซ เป็นลม
ภรรยาลูบศีรษะลูกน้อย...ขณะสายตาจับจ้องไปที่เครื่องบินและกล่องสี่เหลี่ยมที่ทหารกำลังลำเลียงลงมา
พี่น้อง และญาติๆ...ชะเง้อสุดความยาวของคอ..เพื่อเฝ้ารอคนที่รักร่วมกัน
ขอให้ทุกครอบครัวที่สูญเสียโปรดทราบว่า...เราขอแสดงความเสียใจและขอขอบพระคุณที่ลูก สามีหรือญาติของท่าน ได้ทำหน้าที่เพื่อส่วนรวมอย่างดีที่สุดแล้ว "ขอให้พวกเขาเป็นสุขชั่วนิจนิรันดรเถิด"
ด้วยจิตคารวะ...
ด้วยความอาลัยและสะเทือนใจอย่างยิ่ง
เรียน อ.นุ ที่นับถือ
ขอบคุณค่ะสำหรับดอกไม้ดอกใหญ่มาก(ในความรู้สึก) ยินดีอย่างยิ่งค่ะที่มีผู้ทรงคุณวุฒิให้เกียรติแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันในวงกว้าง และยังสามารถทำให้ครูโรงเรียนในชนบทเล็กๆ มองโลกได้กว้างขึ้นด้วยค่ะ