13 กรกฏาคม 2554 - ช่วงเวลาดี ๆ ของตัวเอง (ทำแล้วมีความสุข)

สัมผัสได้แม้มองไม่เห็น

         เช้าวันนี้ได้มีโอกาสได้ทำสิ่งดี ๆ กับคนอื่นบ้าง เพิ่งได้รู้ว่าการแบ่งปันในสิ่งที่ไม่ใช่สิ่งของ แต่การคำว่าแบ่งปันมันมีอะไรอีกมากมายหลายอย่างที่สามารถนำมาแบ่งปันได้ วันนี้ได้มีโอกาสมาอ่านข้อสอบให้กับเด็กพิเศษ หรือนักเรียนเรียนร่วมที่มีความบกพร่องทางการมองเห็น เพิ่งได้รู้ว่ามันเป็นการให้ที่เราไม่ได้หวังผลตอบแทน เป็นการให้ที่เต็มใจที่จะให้ และเราก็มีความสุขมาก ๆ กับการได้ให้ครั้งนี้ จนทำให้เราได้ลืมเรื่องราวที่เราคิดว่าแย่ที่สุดสำหรับชีวิตของเรา แต่พอเราได้มาสัมผัสกับเด็ก ๆ ทัศนคติบางอย่างของผมก็ได้เปลี่ยนไป

         เด็ก ๆ ร่าเริง มีความสุข ใช้ชีวิตอยู่ได้เหมือนกับคนปกติทั่วไป จนพวกเขาลืมไปแล้วว่าเขาเป็นคนที่ผิดปกติ ลองมองย้อนดูตัวเองบางครั้งก็สมเพสตัวเองในวันที่่อ่อนแอที่สุดก็ได้แต่โทษตัวเอง แต่สิ่งที่เราเรียกว่าเลวร้ายสำหรับเทียบไม่ได้กับเด็กที่ต้องสูญเสียการมองเห็นมาตั้งแต่เกิด การได้ทำความดีวันนี้ ไม่ใช่แค่คำว่าได้บุญแต่เป็นกำลังที่จะทำให้ผมก้าวต่อไปอย่างสมบูรณ์และแข็งแกร่ง มากขึ้น เด็ก ๆ บอกผมว่าอยากเข้าเรียนมหาลัยดัง ๆ อยากให้อาจารย์มาช่วยติวข้อสอบเตรียมตัวก่อนสอบเข้าเรียนมหาลัยให้หน่อย ผมรับปากแบบไม่ได้ทันคิดเลยครับ ว่าผมจะช่วยติวให้  (ผมจะพยายามให้สุดความสามารถ ถึงแม้ผมไม่รู้หรอกว่าจะทำให้เด็ก ๆ เข้าเรียนมหาลัยอย่างที่เข้าตั้งใจไว้หรือไม่ก็ตาม แต่ผมจะพยามยามทำให้สุดกำลังความสามารถครับ ครูสัญญานะเด็ก ๆ )