บันทึกริมทาง(15)


ทะเลอีกกี่แห่ง ภูเขาสูงอีกสักกี่ลูก ที่นกขมิ้นเหลืองอ่อนจะต้องบินฝ่าข้ามไป กว่าจะได้นอนหลับพักผ่อน บนรังนอนอันอบอุ่น

 

 

 

 

56

                                                                                                       

คนดี!.....น้ำตาและความเศร้าโศกเสียใจ
ไม่สามารถที่จะช่วยทำให้ชีวิต
และทุกสิ่งทุกอย่างดีขึ้นมาได้
มีก็แต่จะยิ่งทำให้ชีวิตอับเฉา
และเศร้าหมองยิ่งกว่าเดิม

อย่าเศร้าโศกเสียใจไปเลย
แม้จะสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างไปหมดแล้ว
แต่อนาคตก็ยังอยู่
อนาคตยังเป็นของทุกคนอยู่เสมอ

คนดี! ยิ้มซิ....ยิ้มเอาไว้

 แล้วเธอจะพบว่า….โลกนี้ยังงดงามและน่าอยู่เสมอ

 

 

 

57

โบยบินข้ามทะเลและภูเขาสูงตามลำพัง

เพื่อเสาะแสวงหาความหมายให้ตัวเอง
ด้วยสองปีกอันเข้มแข็ง  ด้วยแรงใจอันมั่นคง
เส้นทางอีกกี่หมื่นไมล์
ทะเลอีกกี่แห่ง ภูเขาสูงอีกสักกี่ลูก
ที่นกขมิ้นเหลืองอ่อนจะต้องบินฝ่าข้ามไป
กว่าจะได้นอนหลับพักผ่อน
บนรังนอนอันอบอุ่น

 

 

เพลง "นกขมิ้น"

ร้องโดย  พุ่มพวง  ดวงจันทร์

หมายเลขบันทึก: 448306เขียนเมื่อ 9 กรกฎาคม 2011 20:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)
  • สวัสดีค่ะ

แล้วเธอจะพบว่า….โลกนี้ยังงดงามและน่าอยู่เสมอ

  • หากเธอยิ้ม มองโลกด้วยความงดงาม.... 

 

ชอบเข้ามาอ่าน

และกลับไปนอนฝันดีครับ

โลกอันน่ามหัศจรรย์ใบนี้ ยังมีสิ่งสวยงามเสมอ .. อยู่ที่ใจ จริงๆ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับ

ขอบคุณมากๆ ครับ ที่ติดตามอ่านและให้กำลังใจเสมอมา

ผมคิดว่า.....โลกใบนี้ คือ สรวงสวรรค์ นะครับ

เป็นสิ่งที่เราสามารถจะรังสรรขึ้นมาได้ด้วยตนเอง

อ่านแล้ว....ขอให้นอนหลับฝันดี ทุกๆ ท่านนะครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท