Autumn in My Heart


9 กรกฎาคม 2554

 

ช่วงเย็น ๆ วันเสาร์... ผมและภรรยาอยู่บ้าน...ไม่ได้ออกไปไหน...ไม่รู้เป็นไง...เปิดแผ่นละครเกาหลีเรื่อง Autumn In My Heart ‘รักนี้ชั่วนิรันดร์’ อีกครั้ง เพราะคิดถึง ‘อุนโซ’ กับ  ‘จุนโซ’  กันครับ
 
เป็นละครเกาหลีที่ประทับใจ...ผมกับภรรยามากครับ เพราะต่างคนต่างดู ก่อนที่เราจะรู้จักกัน และแต่งงาน  และเมื่อต่างฝ่ายมาอยู่ภายในบ้านเดียวกัน  พวกเราต่างพบว่า มีแผ่นละครเรื่องนี้เหมือนกันครับ...ปรากฎว่า...ยิ่งประทับใจละครเรื่องนี้กันใหญ่ครับ
  
ตอน 'ทิมดาบ' เกิด ...ผมตั้งใจจะตั้งชื่อเล่นว่า ‘จุนโซ’ เหมือนกัน  แต่คิดไปคิดมา  กลัวลูกโตขึ้นจะผิดหวังกับความรัก เหมือน 'อุนโซ’ กับ  ‘จุนโซ’  ครับ

 

ขอบคุณเพลงประกอบจาก YouTube และภาพจาก Internet ด้วยครับ
 
 
 
 
 
 
พอดีผมหลง ๆ ลืม ๆ ว่า ผมเคยเขียนถึงละครเกาหลีเรื่องนี้หรือเปล่า ค้นไปค้นมาอยู่ในบันทึกของวันที่ 19 มกราคม 2554 นี้เองครับ
http://www.gotoknow.org/blog/adirek12/419140
 
10 สิ่ง...ที่ทำให้ผมอยากมีชีวิตต่อในปี 2554
 
1. แม่ : ผมอยากอยู่ต่อไป...เพื่อรักษาคำสัญญาครั้งสุดท้ายที่ให้กับเตี่ยว่า...จะดูแลแม่ตลอดชีวิต
 
2. ภรรยาและลูกชาย : นับเป็นเส้นเลือดแดงใหญ่ที่หล่อเลี้ยงหัวใจของผมไม่ให้หยุดเต้น ... ผมมีความสุขที่มีความรักของพวกเขาในใจ...และผมขอเก็บความรักของกันละกันจนวันตาย
 
3. ทำงาน : นอกจากทำงานเพื่อได้เงินแล้ว งานที่ผมทำ...ทำให้ผมมีโอกาสได้ทำดีทุกวัน…ได้มีโอกาสให้กำลังผู้อื่น และเติมเต็มกำลังใจตัวเองไม่ให้ขาดหายไป
 
4. หนังสือธรรมะ :  ตอนนี้ยังอ่านเล่มเดิมอยู่...คู่มือมนุษย์ของท่านพุทธทาส  อ่านประโยคเดียวกันในแต่ละวัน กลับทำให้มุมมองที่แตกต่างแต่ละครั้งอย่างประหลาด ทำให้ผมเข้าใจโลกมากขึ้น (นอกจากจะเหยียบไว้เฉย ๆ ) “ ทุกข์เท่านั้นเกิดขึ้น  ทุกข์ย่อมตั้งอยู่และเสื่อมไป  นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรเกิด  นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรดับ ”
 
5. ต้นไม้บนภูเขา :  ที่บ้านผม แค่มองจากหน้าต่างก็เห็นภูเขาแล้วครับ  เมื่อก่อนภูเขาจะเต็มไปด้วยต้นไม้ปกคลุม  ตอนนี้เริ่มมองเห็นก้อนหินเป็นหย่อม ๆ ชัดเจน  ทำให้ผมเจ็บปวดได้เสมอเมื่อคิดถึง...ถ้าได้เกิดใหม่ขอเกิดเป็นต้นไม้  ที่หยั่งรากลึกบนภูเขาและไม่ไปไหน ใคร ๆ ก็อย่าพลัดพรากเคลื่อนย้ายได้
 
6. เปียโน : อยากหัดเล่นเปียโนให้เก่งมากขึ้น  และอยากเล่นเพลงเดียว แต่เล่นสองคนกับลูกชาย  มอบแด่แม่ของลูกชาย และคนที่มาแวะเวียนที่บ้าน...แค่คิดก็มีความสุขและบ้านผมก็มีชีวิตมากขึ้นแล้วนะ
 
7. กาแฟ...หนังสือ...ดีวีดี :  สายลมชื่น ๆ ยามเช้าชงกาแฟไปนั่งที่โต๊ะตัวเล็กริมหน้าต่าง...ถ้วยกาแฟควันกรุ่นวางใกล้ ๆ กับหนังสือที่ชอบ  ได้อ่านทุกวัน  คงชุ่มชื่นหัวใจไม่หยอก...ปีนี้ได้โอกาสรื้อค้นดีวีดีในห้องเก็บของที่ผมและภรรยาชอบมาก Autumn In My Heart ‘รักนี้ชั่วนิรันดร์’ คิดถึง ‘อุนโซ’ กับ  ‘จุนโซ’ จังครับ
 
8. หมูทอด...ต้นฝรั่ง  : ตลาดตอนเย็นที่นี้  จะมีร้านหมูแดดเดียว อยู่ตรงกลาง ๆ ก่อนเข้าตัวอาคารตลาด...เลือกซื้อแล้ว แม่ค้าก็จะทอดกันสด ๆ บนเตา มานั่งกินข้างบ้าน กับข้าวเหนียว สลับกับไปรดน้ำ  พรวนดิน และห่อลูกฝรั่งบนต้น ที่มีจำนวน 4 ต้น เป็นผลไม้ประจำครอบครัว และของฝากสำหรับผู้ที่มาแวะเวียน
 
9. ทะเล..วาดรูปสีกาแฟ : อยากไปทะเลจังครับ  คงคล้ายกับลูกอีสานหลาย ๆ คน ที่อยากไปทะเล และอารมณ์คงคล้ายกับเพื่อนปักษ์ใต้ของผมหลาย ๆ คน ที่อยากมาปีนภูเขาแถวบ้านผม  ปีนี้ขอวาดรูปทะเลด้วย นอกจากมากิน นอน เที่ยว และอ่านหนังสือ กำลังหัดวาดรูปกับสีกาแฟ ผมกำลังมองเห็นรูปภรรยาและลูกชาย จูงมือกันริมชายหาดทะเล...ท้องฟ้า...ขอบฟ้าสูงลิบ จาง ๆ แล้วครับ
 
 10. โกทูโน :  สำหรับข้อสุดท้าย ไม่มีเหตุผล หรือหาเหตุผลไม่ได้ว่า ปี 2554 นี้ ผมคงหนีไปไม่พ้นจาก ณ แห่งนี้...
 
นี้คือ... 10 สิ่ง ที่ทำให้ผมอยากมีชีวิตต่อในปี 2554  แล้วทุกท่านที่เข้ามาอ่านบันทึกของผม...ผมอยากรู้จักว่า... สิ่งที่ทำให้ท่านอยากมีชีวิตต่อในปี 2554  มีอะไรบ้างครับ ?  เอาสักข้อสองข้อก็ได้นะครับ  ขอบพระคุณมากครับ
หมายเลขบันทึก: 448299เขียนเมื่อ 9 กรกฎาคม 2011 19:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

เรียนคุณหมอครับ

ความหวังของกระผมแตกต่างจากคนอื่นจนรู้สึกไม่ค่อยจะมั่นใจที่จะบอกใคร

แต่พอเขียนได้ในแนวอ้อมว่า

ข้อ1 ออกแนวยูโทเปีย.....คืออยากมีจิตดิ่งลงตรงต่อพระพุทธองค์ไม่วกเวียนไปที่ใดอีกแล้ว

ข้อ2 และข้อ 3 ออกแนวเพ้อ.......ประเภท (เห็นลมละเมอเพ้อหวาดผวา เห็นฟ้าพะวงฯ) อยากได้สิ่งสูงสุดเชิงวิชาการ ซึ่งมองไม่เห็นฝั่ง

ก็เป็นแค่ความหวังนี่ครับ

นอกจากนั้นเป็นส่วนประกอบ แบบ "ยามไร้ใช้ดอกหญ้าแซมผม" นะครับ


สวัสดีค่ะ คุณหมอทิมดาบ

ความหวังของครูดาหลา.. ขอให้ตัวเองและทุกคนมีสุขภาพดี มีความสุขค่ะ

คิดว่าเป็นยอดปรารถนาของทุกคนด้วยค่ะ

เป็นละครเกาหลีเรื่องแรกที่ดูและชอบสุดๆ ค่ะ ดูกี่ครั้งๆ ก็มิรู้เบื่อ

จำได้ว่าเข้าร่วมกิจกรรมส่งกลอนประทับใจ มิเคยพลาดสักตอน

.. โตขึ้นเค้าอยากเกิดเป็นต้นไม้ .. พี่ชาย ๆ ๆ .. ก็ผุดพรายในทรงจำ

ชอบเพลงประกอบด้วยค่ะ แม้จะเศร้าไปนิด แต่ก็เข้ากับเรื่อง ใช่เลย

ฉาก เนื้อเรื่อง ประเด็น ชีวิต เรียบง่าย ธรรมดา สัมผัสได้จริง  ขอบคุณค่ะ

ปล. ส่งกำลังใจให้ คุณหมออิสาน สุขสันต์กับทั้ง ๑๐ สิ่งอย่าง นะคะ

มาร่วมชื่นชมความหวังดีๆในชีวิตค่ะ..คิดและทำปัจจุบันให้มีคุณค่าอย่างดีที่สุดสำหรับตนเองและสังคมนะคะ..

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท