เหยื่อทางอารมณ์...หัวอกเมียหลวง


ขณะที่เขียนบันทึกอยู่ดิฉันนั่งดูรายการหลุมดำ...ทางช่อง 9 ตอน...หัวอกเมียหลวง..
มีประโยคหนึ่งที่เป็นบทความในใจ...ที่กลุ่มตัวอย่างให้สัมภาษณ์กับทางรายการ..."เมื่อเราแก่ตัวลง...เขาก็ไปแสวงหาผู้หญิงอื่น"...
ช่างสะท้อนในหัวใจของผู้หญิงยิ่งนัก...ทำให้นึกถึงผู้หญิงคนหนึ่ง...ที่ต้องตกอยู่สภาพที่ถูกยัดเหยียดให้เป็นเมียหลวง...และผู้หญิงอีกคนที่เป็นเมียน้อย...
....

"ผู้ชายคนหนึ่ง...พยายามทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้ได้อยู่กับผู้หญิงคนใหม่ที่เขาหลงใหล...จนแม้บางครั้งถึงกับการพยายามจดทะเบียนสมรส...ซ้อนกับผู้หญิงอีกคน..."...นี่เป็นอีกบทสนทนาที่ให้สัมภาษณ์...

....
จากบทสัมภาษณ์ที่ดู...ไม่ว่าจะด้วยกรณีใดใดก็ตาม...ผู้หญิงเรามักเป็นฝ่ายถูกกระทำ...
มีสุภาพสตรีในรายการให้สัมภาษณ์ว่า "เราเลี้ยงลูกอยู่บ้านดีดี...เขามาขอหย่า ด้วยเหตุผลว่าเราประพฤติชั่ว...แอบมีชู้ และสร้างภาระหนี้สิน"...อีกรายหนึ่งอยู่บ้านเฉยๆ ก็ถูกถอนทะเบียนหย่า ไปสอบถามที่อำเภอ ว่าใบหย่านั้นได้เซ็นต์หย่าอย่างถูกต้องตามกฏหมาย นั่นแสดงว่ามีการให้ผู้หญิงอีกคนที่ไปสวมรอยและเซนต์หย่าแทนเธอ...และตอนนี้ในรายนี้ก็กำลังได้รับการช่วยเหลือทางด้านกฏหมาย...
...
จากการดูรายการดังกล่าว...และทบทวนใน case ต่างๆ...เกิดอะไรขึ้นกับคนในสังคมไทย...ที่สถานบันครอบครัวเริ่มเสื่อมถอยลง...
ปัญหาต่างๆ..ที่มีอยู่ทุกวันนี้...ต่างมีรากเหง้า..มาจากครอบครัวทั้งสิ้น...
อย่างไรก็ตาม..ผู้หญิงเราเมื่อได้แต่งงานและมีสามีแล้ว...ตามฐานความคิดความเชื่อทางวัฒนธรรม...ต่างสอนให้รักและศรัทธาในสามีและครอบครัว...แต่ผู้เป็นสามีนี่สิทำไมไม่หยุดอยู่ที่ภรรยาของตนเพียงคนเดียว...ทำไมยังต้องแสวงหา...
...
เป็นคำถาม..ที่ถามตนเสมอ...
แม้เวลาที่เจอ case เอง...ก็ทำให้นึกสะท้อนใจยิ่งนัก...
ปัญหาครอบครัวในสังคมไทยต่างล้วนทวีคูณขึ้น...เนื่องจากเพราะเรามีจิตใจที่เสื่อมถอย...มีคุณธรรมน้อยลงหรือไม่...
กรรม..ที่มาจากการกระทำนั้น...ตกอยู่ที่ใคร...
ส่วนมาก...เท่าที่พบ...ลูกมักเป็นผู้ได้รับผลบ่วงกรรมนั้น...

...
ได้แต่เพียง...ทิ้งรอย..แห่งคำถาม..และความรู้สึกที่สะท้อนในใจ...ในหัวอกลูกผู้หญิงว่าทำไมต้องปล่อยให้อำนาจแห่ง...ความรัก โลภ โกรธ หลง..มาครอบงำตนได้เพียงนี้...ทำไม

หมายเลขบันทึก: 44612เขียนเมื่อ 14 สิงหาคม 2006 00:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม 2013 12:59 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (32)
ดูรายการเดียวกันค่ะ  แต่รับรู้ได้ไม่เหมือนกัน จนคุณ samee แซว เธอจะดูทำไมรายการแบบนี้ "ดูไว้ซิเผื่อฉั๊นจะถูกกระทำ"  เขาเลย"สัพยอก"เอาว่าทำไมไม่อยู่กับปัจจุบันไปทุกข์ล่วงหน้าทำไม

ขอบคุณคะพี่จิ๊บ...มารวดเร็วจังเลยคะ...กะปุ๋มอยากทราบจังเลยคะว่า...พี่จิ๊บ...รับรู้ได้ว่าอย่างไร...(ยิ้มๆๆ)

....

พอดีเป็นปัญหาที่พบมากในชีวิต...ของการเป็นผู้บำบัดที่มี case ทำนองนี้ และผลพวงจากปัญหาเหล่านี้ ไม่ว่าจะเป็นเด็ก-ผู้เป็นลูก...ภรรยาน้อย...ภรรยาหลวง...ต่างมาเป็น case ที่กะปุ๋มเจอเสมอแทบทุกวันเลยคะ...

อยากรณรงค์...และสรรค์สร้างสถาบันครอบครัวไทยให้แข็งแรง...แม้เป็นเพียงตัวจักร...เล็กๆ..ก็คิดว่าบันทึกนี้น่าจะสะท้อนอะไรให้ใครบางคนได้คิด...และกลับคืนสู่สังคม...สร้างความอบอุ่นให้เกิดขึ้นแก่ครอบครัว"ตน"คะ...ได้แค่หวังคะ

ตามพี่เมตตามาติด ๆ มาช่วยเติม (อาจไม่เต็ม) ให้คุณสามีพี่เมตตา ค่ะ

ดูเหมือนกันค่ะรายการหลุมดำ...เมื่อสักครู่ใหญ่ ๆ แล้วค่ะ แต่นี่เป็นเรื่องเล่าที่ประสบพบเจอกับตัวค่ะ และเห็นว่าเป็นประโยชน์จึงนำมาฝากทิ้งไว้...

มีหญิงวัยประมาณ 38  ปี แต่งงานมีครอบครัวแล้ว ลูกอีก 2 ระหว่างการเดินทางไปทำภาระกิจของชีวิตก็ได้เธอพูดให้ฟังว่า "พี่ไม่รู้จะวิตกไปทำไมกับเหตุการณ์ที่มันยังมาไม่ถึง คิดเอง เจ็บเอง ปวดเอง จิตนาการเอาทั้งนั้น...แล้วมานั่งคิดทำไมกับเหตุการณ์ที่ยังมาไม่ถึง พี่ก็เลยไม่เคยคิด ปล่อยไปตามธรรมชาติดีกว่า หากไม่รักดีก็ปล่อยมันไป...จะมานั่งทุกข์ทำไมกับเหตุการณ์ที่ยังไม่เกิด เขาไม่ได้มาร่วมทุกข์กับเราด้วยนิ อย่าคิดมากเลยน้องปล่อยไปตามธรรมชาติที่มันควรเป็นเถอะ...อย่าคิดเองสรุปเอง ทุกข์เปล่า ๆ"
  • เปื้อนๆมาดึกนะครับ
  • แวะมาทักทายครับ

คุณ vij...

แล้วเหตุเกิดแล้วล่ะคะ...มีความเห็นว่าอย่างไร

"หญิงอายุ 38 ปีย่าง 39 เลี้ยงลูกสาวอยู่คนเดียวที่บ้าน...พร้อมคำมั่นสัญญาจากสามีหนุ่ม(อายุอ่อนกว่า)ว่าจะไม่ทอดทิ้ง...แต่ก็วิ่งไปแสวงหารักจากหญิงอื่น...และหญิงนั้น...ก็หารู้เท่าทันไม่..ยังใส่ใจศรัทธาในรักที่เชื่อ...เพียงจามลมปาก...หญิงคนแล้วคนเล่า...ที่เพ้อพกไปตามฝันแห่งรักนั้นของชาย...นั้น"...

ขอบคุณที่มา ลปรร. นะคะ....

 

คุณ"ขจิต"...ชายหนุ่มเดียว...ที่กล้าหาญชาญชัย..งแวะมาทักทาย...ในบันทึกนี้

ขอบคุณมากนะคะ...เปื้อน

*^__^*

  • ขึ้นอยู่กับนิสัยผู้ชายนะค่ะ
  • ส่วนใหญ่ผู้ชายเป็นฝ่ายเลือกค่ะ
  • เราต้องทำให้เขาอยู่กับเราให้ได้ค่ะ
  • ต้องแลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกัน
  • ..."เมื่อเราแก่ตัวลง...เขาก็ไปแสวงหาผู้หญิงอื่น"...เป็นความจริงแท้แน่นอน..แต่ก็ต้องเข้าใจกันด้วยนะครับเพราะสาเหตุใด
  • ไม่แสดงความคิดเห็นอื่นๆนะครับ..แวะมาทักทายก่อนไปนอน

Good morning ค่ะ น้องกะปุ๋ม มุมมองพี่กับความรักไม่ค่อยเหมือนใคร  เกรงใครๆ อ่านแล้วจะหัวใจวายค่ะ
สัญญาว่าไว่อารมณ์ จะเล่าให้ฟังค่ะ

สวัสดียามสายคะ"พี่จิ๊บ"...

กะปุ๋มจะรอติดตาม...อ่านเรื่อง...

มุมมองความรักที่ไม่เหมือนใครของพี่จิ๊บนะคะ...

กะปุ๋ม

คนเรามักเป็นแบบนี้นะคะ ยามรักก็เหตุผลหนึ่ง ยามอยากเลิกก็เหตุผลหนึ่งที่ไม่ได้ตกลงกันไว้ก่อน เป็นประเภทเหตุผลฉุกเฉินที่เพิ่งคิดได้หลังแต่งงาน

ต่อไปในทะเบียนสมรสน่าจะกำกับการเซ็นสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรไว้ให้เรียบร้อย ว่าจะไม่มีเหตุผลฉุเฉินที่ทำให้ชวนหย่า คำชวนหย่าถือเป็นการผิดสัญญา ว่าไปโน่น

แต่ทำไม่ได้หรอกค่ะ ได้แต่คิด...คนเราเวลารักๆๆๆ มักใส่แว่นสีชมพู มองโลกเลยจริงครึ่งๆกลางๆ

ถ้าจะแนะนำใครเรื่องความรักว่าให้รักเต็มที่แต่ถอดแว่นสีชมพูก่อน..เลยไม่ค่อยกล้าทำ กลัวเจอหมัดสวน...ว่ารู้จักความรักด้วยหรือ...เอาเป็นว่า มาเห็นใจคนที่ต้องเจอปัญหาดีกว่าค่ะ

จริงๆแล้วการแต่งงาน...หรือการตัดสินใจมีครอบครัวน่าจะเป็นการตัดสินใจที่มาจากการกลั่นกรองและไตร่ตรองแล้วนะคะ...ว่าเราจะร่วมทั้งทุกข์และสุข...ดูแลกันไปจนยามแก่เฒ่า...กับใครอีกคน...

....

แต่การณ์กลับไม่เป็นเช่นนั้น...สังคมไทยเราจึงมีปัญหาตามมามากมาย...

-ปัญหาเด็ก

-ปัญญาหาครอบครัว

-ปัญหาสังคม...

ต่อเนื่องไปจนถึง....ประเทศชาติ...ก็เพราะเรามีสถาบันครอบครัวที่ไม่เข้มแข็ง...เฉกเช่นนี้เอง...

ขอบพระคุณ อ.จันทรรัตน์ มากนะคะ..ที่มาต่อยอดเติมเต็ม...

  • ดูแล้ว...เศร้า..และเกิดคำถามตามมาว่า...
  • ทำไมผู้หญิงต้องตกเป็นเบี้ยล่างของผู้ชายอยู่ร่ำไป ?
  • ทำไมสังคมและสถาบันครอบครัวอ่อนแออย่างนี้ ? 
  • และจะทำอย่างไรให้สถาบันครอบครัวเข้มแข็งกว่านี้ ?

มาแล้ว...มาแล้ว.."หญิงแกร่ง...ยอดสตรี...พี่เล็กแห่งบำราศฯ...."

รอพี่เล็ก...มาร่วมผนึกกำลัง...เพื่อพิทักษ์สตรีคะ...

(แอบแซว...เพราะเป็นคนคอเดียวกัน...คอ-คานคะ ชะอุ๊ย!...พูดผิดคะ...ขออภัยคะ...อิอิ)...

หายไปไหน..ไม่เจอใน B2B เลยคะ...ขอบคุณนะคะ..ที่มาช่วยต่อยอดแลกเปลี่ยนเรียนรู้คะ...

....

คำถาม...ที่พี่เล็กทิ้งรอยไว้...เรามาช่วยกันหาคำตอบ..กันดีไหมคะ..ว่าทำไม....

  • หยุดยาวพักผ่อน...นอนอย่างเดียวค่ะ 
  • ถึงจะเป็นคาน...แต่ก็เสริมใยเหล็กนะ...5555
  • มาครั้งที่ 2 เพื่อจะยืนยันควมเป็นตัวตนของตัวเองว่า....
  • หากเราเจอเหตุการณ์เช่นนี้บ้าง....เราคงไม่ให้ผู้ชายเป็นฝ่ายตัดสินใจ...และเลือก..ก่อน
  • แต่เราจะตัดสินใจด้วยจิตใจที่เข้มแข็งของเราเอง..และจะเป็นฝ่ายเลือกว่าจะเดินไปทางใดก่อน...

พี่เล็ก...ขอบคุณนะคะ.
ที่แวะมาอีกครั้ง...

....

ทัศนะของกะปุ๋มไม่ได้มองว่าเป็นเพศ...ไหน
หากแต่...อยากมุ่งเน้นตรงมาที่ศีลธรรม...และความถูกต้อง...ที่ต้องตัดสินร่วมกัน

หากชายและหญิง...ตัดสินใจ...แต่งงานกัน...

นั้นหมายถึงชีวิต..ที่ต้องเรียนรู้...กำลังเริ่มต้น...และร่วมรับผิดชอบต่อกัน...

....

 

 

อกสะเทือนฟ้าไหม้ไฟสุมโลก
คลื่นวิโยคทะเลโศกดาวดับแสง
คมดาบหอกอาบเลือดที่เชือดแทง
เหลือแต่ซากสิ้นแรงน้ำตาริน

...คือ ความรู้สึกของลูกที่ได้ยินแม่ตั้งคำถามกับพ่อเรื่อง "ความซื่อสัตย์"   

พ่อแม่ทุกคู่ในโลก โปรดตรึกตรอง... ความขัดแย้งแตกสามัคคีของท่าน  เหมือนน้ำกรดที่กัดกินทำลายดวงใจทั้งดวงของลูกให้ตายทั้งเป็น...

บันทึกนี้น่าจะส่งผลให้ผู้ชายได้รู้สึกสำนึกในความเป็นเพศแม่ของผู้หญิงทุกคนบนโลกนี้บ้างน่ะค่ะคุณกะปุ๋ม แต่อาจจะมีผู้ชายบ้างคนที่ยังไม่รู้สึกสำนึกในความเป็นเพศแม่เลยก็ได้ใช่มั้ยค่ะ ระวังสิ่งที่กระทำจะส่งผลกรรมถึงบุตรสาวอันเป็นที่รักน่ะค่ะ

กำลังประสบปัญหานี้เช่นกันค่ะ เพียงแต่ฝ่ายที่มีความเพียรพยายามคือผู้หญิงที่ทำงานเดียวกัน พยายามที่จะเป็นกิ๊ก และปัจจุบันเธอลาพักจากราชการเพื่อศึกษาต่อปริญญาเอก  ทำไมการศึกษาไม่ได้ช่วยยับยั้งสิ่งที่ถูกผิดประการใด ปัจจุบันก็กำลังเอาธรรมเข้าสู้อยู่ค่ะ 

สวัสดีค่ะ สมาชิกใหม่ (เมื่อประมาณ 2 วันก่อน)

ขอแสดงความคิดเห็นหน่อยนะคะ 

ปัญหานี้เป็นปัญหาโลกแตกนะคะ (แต่กว่าโลกจะแตก ใจหลายดวงก็แตกไปเรียบร้อยแล้วค่ะ)

---

สุข ทุกข์ อยู่ที่ใจ ไม่มีใครสามารถหยิบยื่นความสุข ความทุกข์ให้เราได้ (ถ้าเราไม่รับ) จงเลือกที่จะทำใจให้เป็นสุขกันดีกว่าค่ะ

 ---

มนุษย์เราอายุสั้น ส่วนใหญ่อยู่ไม่ถึง 100 ปี จงเลือกที่จะมีความสุข แต่เน้นว่า ความสุขเรานั้น จะต้องไม่ไปสร้างความทุกข์ ความเดือดร้อนให้ใครนะคะ... หวังค่ะ หวังว่า ผู้ที่มีความทุกข์อยู่ในขณะนี้ หันมาสนใจ หัวใจตนเอง และเลือกหาทางที่อยู่ให้ได้อย่างมีความสุขค่ะ

ฉันก็เป็นทุกข์ที่สามีไม่รู้จักพอแต่เขาก็สามารถทิ้งเราได้

ดิฉันก็เป็นคนหนึ่งค่ะที่เป็นเมียหลวงแล้วต้องทุกข์ใจ สามีดิฉันไปมีเมียน้อย เมียคนนี้มันไม่ยอมเลิกกับสามีดิฉันด้วยค่ะ มันชื่อ สุวรรณนา ชุมพล เป็นคนจังหวัดหนองบัวลำภู มันเคยทำงานที่บริษัทดัชมิลล์ค่ะ ทำอยู่ที่ศูนย์นม ดิฉันเกลียดมันมาก มันเก็บเสื้อผ้าตามสามีดิฉันมาอยู่ใกล้ ๆ บ้านของดิฉันเลยค่ะ ทั้ง ๆ ที่ตัวอีนังเมียน้อยมันก็มีลูกมีผัวอยู่แล้ว แต่มันก็ยังมาแย่งสามีของดิฉันอีก ดิฉันขอเตือนคุณเมียหลวงทั้งหลายค่ะ ถ้าใครมีสามีที่ทำงาน อยู่ที่บริษัทดัชมิลล์ และอยู่แผนกขนส่งด้วย ขอให้คุณระวังพวกผู้หญิงศูนย์นมที่สามีคุณไปส่งนมให้ดี เพราะผู้หญิงพวกนี้จะชอบจับเด็กขนส่ง เพราะได้เงินเดือนค่อนข้างดีทีเดียว โดยที่ผู้หญิงพวกนี้ไม่สนใจว่าผู้ชายจะมีลูกมีเมียหรือยัง

เมียน้อยบางคนเห็นแก่ตัวคะไม่มีจริยธรรมระรานเมียหลวงอย่างที่ดิฉันเจอ หล่อนใช้โทรศัพท์มือถือของสามีดิฉันโทรมาเยอะเย้ยตอนที่สามีดิฉันไปหาทั้งๆที่ดิฉันพยายามทำใจเรื่องนี้แล้วแต่กลับโดนระรานตลอดเวลา

เรามาลองแปรเปลี่ยน "ความโกรธ ความแค้น ความเสียใจ"...

มาเริ่มต้นด้วยการดูอารมณ์เหล่านี้ และค่อยๆ ทำความเข้าใจในความรู้สึกของเราเอง แล้วเราจะพบว่าเราสามารถเผชิญหน้าต่อเรื่องราวและปัญหาที่กระทบต่อชีวิตเราได้ด้วย "ใจที่นิ่งเย็น" ==> ความรุ่มร้อนในอกก็จะหายไป แม้ว่าปัญหาอาจคงอยู่ แต่จิตใจเรานั้นได้แปรเปลี่ยนไปแล้ว อันเป็นการแปรเปลี่ยน...ไปสู่

"ความสงบเย็น"

Zen_pics_007 

เพิ่งเข้าอ่านเว็ปนี้ดีจังเลย

ดิฉันก็ประสบปัญหานี้เช่นกัน ปัญหาทุกปัญหามีที่มาที่ไปด้วยกันทั้งสิ้น

ทุกคนย่อมเห็นแก่ตัว โดยเฉพาะผู้ชายมักเข้าข้างตัวเองเสมอ

ปากบอกว่ารักเมียมากมาย แต่ตัวต้องไปอยู่กับอีกคนเพราะด้วยความจำเป็น

แค่นี้ ก็คงพอเดาได้นะว่าเห็นแก่ตัวเองแค่ไหน

ทุกอย่างคือ...ธรรมชาติที่เราต้องเจอ

หน้าที่เราพึงยอมรับและเรียนรู้ต่อชีวิตค่ะ...

 

คนเราบางครั้งเวลาเจอปัญหามาก ๆ ทำไมคิดอะไรไม่ออกเลย

มีเรื่องรบกวนช่วยตอบปัญหาง่าย ๆ ค่ะ

สามีพาเมียน้อยไปเที่ยวในสถานที่ ที่ส่วนใหญ่เป็นแหล่งท่องเที่ยว ที่เป็นแหล่งสำคัญหรือสวยงาม

แต่ตัวเราซึ่งเป็นเมียหลวงส่วนใหญ่สามีจะพาไปในที่ ๆ เป็นป่าเขา เวลาที่เราต่อว่าเขา เขามักจะบอกว่านี่เป็นตัวตนของเขา

ให้เราเข้าใจไว้ด้วย มันจะหมายจถึงว่าสามีรักเรามากกว่าเมียน้อยหรือเปล่าคะ ช่วยวิเคราะห์ปัญหาง่าย ๆ ให้หน่อยเถอะค่ะ

ขอบคุณนะคะ

ตอนนี้ดิฉันกำลังวิเคราะห์ในคำพูดของสามีหลาย ๆ อย่าง เพื่อตัดสินใจว่าจะอยู่ต่อไปหรือเลิกกับเขาดี

ฉันเองก็เกือบได้เป็นเมียหลวงเหมือนกัน แต่มันก็ทำให้ฉันเสียศูนย์ ฉันเริ่มเป็นคนหวาดระแวง ไม่มั่นใจในตัวเอง

ผู้หญิงบางคนโดยเฉพาะแม่ม่ายแม้จะรำรวยก็ยังชอบยุ่งกับสามีชาวบ้านยอมมีลูกเพื่อเอาไว้จับสามีเพราะรู้ว่าเขาเป็นคนใจอ่อน

เชืดหน้าอยู่ในสังคมได้โดยไม่ระอายเลย

ดิฉันกำลังจะตกอยู่ในสภาพนั้นในแม่ช้า เพราะเขาบอกเองว่าเลิกกับผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ แต่ให้ความสุขได้เท่าๆ กัน และให้เรายอมรับให้ได้ ตอนนี้ก็ได้แต่พยายามทำใจ เพราะอธิบายเหตุผลร้อยแปดข้อไปแล้วว่าเรารับไม่ได้ ส่วนเราก็ไม่อยากเลิกกับเขา ก็เลยต้องทำใจพยายามคิดถุกอย่างในแง่บวก ต้องพังเพลง Live and Learn ของกมลา ศุโกศล (เมื่อวันที่ชีวิต เดินเข้ามาถึงจุดเปลี่ยน ...... ความสุข ความทุกข์ ไม่มีใครรู้ว่าจะมาเมื่อไหร่ ....อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับ ตามความคิดในใจเราให้ทัน อยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด )

เราต้องรับให้ได้ ทนให้ได้ แล้วทำไมต้องเป็นเราที่ต้องทุกข์ล่ะ เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลยเขาสองคนให้อารมณ์มาเหนือเหตุผล เหนือความถูกต้องเหนือศีลธรรม แต่เรากลับเป็นคนต้องทน ต้องทุกข์ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน งั้นเราคงต้องสร้างความสุขให้ตัวเองบ้างรักตัวเอง รักลูกทำหน้าที่ของเราให้ดีให้สมบูรณ์ ปล่อยวาง มองข้ามเรื่องรบกวนใจไปบ้าง ไม่รับรู้ทำไม่รู้ไม่เห็นไม่สนใจแล้วเราจะดีขึ้นเอง ก่อนอื่นจิตใจเราต้องเข้มแข็งก่อนแล้วค่อยคิดหาหนทางที่ดีที่สุด ขอเป็นกำลังใจให้เหนื่อยนักก้อพักก่อนนะ

ภรรยาคนที่สองหรือเป็นเพียงวัตถุทางเพศ

เป็นคำถามที่ข้าพเจ้ามักตั้งคำถามเสมอว่า เพราะอะไรหรือทำไมผู้หญิงเราจึงสามารถก้าวล้ำออกไปจากคุณธรรมและศีลธรรมได้อย่างง่ายดายนัก การแสวงหาเพียงแค่ความสุขทางใจหรือเพื่อเติมใจเราให้เต็มอิ่มนั้นมีทางออกที่ถูกต้อง(สัมมาทิฐิ)แต่ผู้คนมักจะไม่ไปตามทางนั้น แต่มักจะไปในทางที่มืดมนหมองมัวในจิตใจอันเป็นเส้นทางแห่งอกุศลกรรม

เวลาที่ข้าพเจ้าได้รับทราบเรื่องราวของหญิงสาวที่ตกเป็นเหยื่อแห่งราคะตัณหามากกว่าการมีสัมพันธ์ทางเพศเพียงเพื่อสืบสายพันธ์ุหาได้น้อยมากในยุคสมัยนี้ ข้าพเจ้ามักจะเกิดเป็นความรู้สึกสลดใจ ทุกคนต่างเร่าร้อนใช้ร่างกายสนองตอบต่อทางอารมณ์เท่านั้นมากกว่าที่จะเป็นความสัมพันธ์ที่งดงาม

ผู้ที่เป็นภรรยาคนที่สองในขณะที่ภรรยาคนแรกไม่ได้ยินยอม หรือสามีเรานั้นยังไม่ได้เลิกร้างจากภรรยาคนแรกไม่ว่าจะเป็นทางกายสัมพันธ์หรือทางกฏหมายก็ตามนั่นน่ะไม่ใช่ความถูกต้อง

ความวุ่นวายมักเกิดขึ้นเมื่อเราทำผิดครรลองครองธรรม
การเข้าไปครอบครองบุคคลอันผู้เป็นเจ้าของไม่ได้อนุญาตยังไม่ยินยอม และนำไปสู่การประพฤติผิดในกามแน่นอนเป็นการผิดทั้งศีลข้อที่สองและข้อที่สาม ในบางรายเมื่ออยู่ในสังคมยังคงโกหกผู้คนไปเพียงเพื่อสร้างภาพลักษณ์ชดเชยให้ตนเองรู้สึกดีขึ้นแต่ลึกๆแล้วในระดับมิติทางจิตวิญญาณ สภาวะจิตในเบื้องลึกนั้นรับรู้อยู่ตลอดเวลา นี่ก็เป็นสภาวะศีลข้อมุสาฯ ที่ไม่เกิดขึ้นเพียงแค่หลอกผู้อื่นยังเกิดการหลอกตนเองด้วยเหตุผลที่ดีดีแต่หารู้ไม่ว่านั่นน่ะกิเลสกองใหญ่ที่มักนำเราไปสู่การเข้าบ่วงแห่งอกุศลกรรม

เมื่อนานวันเข้าการดำรงอยู่ของชีวิตใช่ว่าจะมีความสุขเธอจะเต็มไปด้วยความเครียด ความกดดันและเกิดเป็นความทุกข์อย่างมากมายในจิตใจ เมื่อใดที่รู้สึกถึงความทุกข์ที่บีบคั้นเมื่อนั้นการตอบสนองแห่งทุกข์ออกมาทางความเกรี้ยวกราด หงุดหงิดโมโห นี่ก็เป็นการเริ่มเคลื่อนไปอยู่ในเส้นทางของการผิดศีลข้อแรก-ปาณาติบาตร

เรื่องราวทั้งหมดที่ทำให้หญิงสาวทั้งหลายนี้ตกลงในบ่วงก็เนื่องมาจากการขาดสติให้เกิดการยับยั้งชั่งใจ นั่นก็เพราะศีลข้อที่ห้าไม่สมบูรณ์-การนำตกลงไปสู่ความประมาท ผู้ที่มีความประมาทคือผู้ที่ขาดสตินั่นเอง

ในความอ่อนแอทางจิตใจและปัญญา
ผู้คนเหล่านี้ก็จะตกเป็นเหยื่อทางเพศของบุรุษ ทั้งชายและหญิงคือคนอ่อนแอที่พ่ายแพ้ต่อตัณหาราคะที่ครอบครองอยู่ในหัวใจ ทั้งเขาและเธอจึงพากันจูงมือลงไปในหลุมแห่งความเร่าร้อนชีวิตแห่งความเป็นอยู่ก็ยากที่จะสัมผัสได้ถึงสภาวะใจเบาเบา

หนทางแห่งการเยียวยาช่วยเหลือมีเพียงหนทางเดียว คือ เลิก
การเลิกคือหนทางแห่งความถูกต้อง งดงามและปลอดภัยจากความเร่าร้อนที่เผาจิตใจและโลก คนหนึ่งคนที่ทำผิดศีลย่อมกระทบโลกอย่างมากมาย

Large_zen_pics_007 

เราเองเจอหมดทุกปัญหา ขอให้เพื่อน ๆ มีกำลังใจ สรุปให้สั้นๆ นะ

1. ทำเมียน้อยท้อง (ส่วนเรามีลูก 2 คนแล้ว) ตอนน้ำท่วมเรามาอยู่ด้วย ความเลยแตก เราเพ่ิ่งคลอดลูกได้แค่ 1 เดือน ก.ย. 54  สามีตัวดีไม่เคยนอนบ้าน ไปนอนกับเมียน้อยทุกคืน ไล่เรากลับลูก 2 คน  วัย 1 เดือนกับ 2 ปีครึ่่่งกลับบ้่นทุกวัน ทั้ง ๆ ที่น้ำท่วมทั้งชั้น เข้าบ้านไม่ได้  เลวมากมั้ย คนแบบนี้

2. เรายอมทนให้มันไปทุกวัน ร้องไห้ทุกคืน เพราะทำอะไรไม่ได้ กลับบ้านไม่ได้ ไปหาเพื่อนหรือญาติไม่ได้  อารมณ์อยากอยู่คนเดียวกับลูกๆ ค่อย ๆ คิด ตั้งสติ

3. เมียน้อยหน้าด้านมาหาเรา ขอให้เราเลิกกับสามี (เราจดทะเบียนและอยู่กันมา 4 ปีแล้ว)

4. ความเลว ของสามี ไล่เรากับลูกทุกวัน ทั้ง ๆ ที่น้ำท่วม เข้าบ้านไม่ได้ ฝังใจสุดสุด อภิมหาเลว

5. สุดท้าย เราไม่ทำอะไรเลย  เราอยู่เฉย ๆ วันที่เมียน้อยมาหาเรา เราบอกมันว่า

อยากได้ให้เอาไป และเอาไปให้ได้  แต่อย่ามายุ่งกับลูกกีบเมียอีก จะหย่าให้ ผู้หญิงเกิดมาต้องมีศักดิ์ศรี เป็นเมียเดียวพอ อย่าเป็นเลยเมียหลวงเมียน้อย เรามีจุดยืนตัวเองนะ (เราจบ ป.โท นะรหัส 44) จบมา 11 ปีแล้ว

เรายังมีเพื่อนมีสังคมที่ดี ที่รักเราอยู่ (คนเราถ้าไม่รักไม่จำเป็นต้องทนอยู่ด้วยกัน)  สุดท้าย ความเงียบ ความเด็ดขาดของเรา ความชัดเจน ทำให้สามีเรา กลับมาอยู่กับครอบครัว

แต่เราไม่มีความสุขที่แท้จริงหรอกนะ  แผลเป็น คงไม่มีวันหาย ทุกวันนี้ อยู่เพื่อให้ครอบครัวสมบูรณ์ ทนอย่างเดียว


 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท