ผ้าขาวทอ กับ ศีล
ผ้าขาวทอ กับศีล รักษากายใจ คือ รักษาศีล การรักษาคือการอยู่เป็นเพื่อน สิ่งไหนเห็นก็ใช้สิ่งนั้นแหละรักษา หากเปรียบศีลดั่งผ้าขาวที่ทอเป็นผืน การเดินทางของกายใจนี้ บางคราก็มีรอยด่าง บางช่วง บางตอนก็มีขาด แบบที่เรียกว่า "มีรูู จ่อง ป่อง แจง แป่ง" แต่เนื้อผ้าแห่งศีลก็ไม่เคยได้หยุดทอ แรกเริ่มแห่งการทอผ้าขาวแห่งศีลนี้ เส้นด้าย แสนด่างดำ ทอไป ทอมาเอะ ก็ค่อย ขาวแต่ก็มีรอยด่าง เผลอหนักเข้าก็ขาดประหนึ่งเอาธูปมาจี้บ้าง เอากรรไกรมาตัดให้ขาดทะลุบ้าง จวบจนวันนี้ก็ไม่ได้หยุดทอ ตลอดเส้นทางแห่งชีวิตทั้งที่ผ่านมาแล้ว ตั้งแต่รู้จักครูท่านก็นำพาให้ "รักษาศีลด้วยการสังเกตตนเอง สอนตนเอง ทนทวนตนเองโดยมีลมหายใจเป็นเพื่อนแท้" มา ณ วันนี้ศีลได้รักษาศิษย์แล้วค่ะครูขา แม้บางครายังด่างพร้อย แต่ก็รู้ในตนเองว่า "ด่างพร้อยด้วยเหตุอันใด" ก็เพียงน้อมรับผล ก็เท่านั้น
ผ้าทอแห่งศีลนี้ จักถูกทอเรื่อยไป กับการดำเนินไปบนเส้นทางแห่งมรรค จักรักษาศีลแห่งกายใจ จนกว่าจะเดินก้าวไปถึงปลายทางแห่งนิพพาน สาธุเจ้าค่ะ
ความเห็น (5)
ค่อยทอ....แล้วรอดูผล....นะคะ
คิดถึงนะ
สวัสดีค่ะ
".....จักรักษาศีลแห่งกายใจ จนกว่าจะเดินก้าวไปถึงปลายทางแห่งนิพพาน ...."
สาธุ ขอเป็นกำลังใจค่ะ
@พี่โอคิดถึงเช่นกันค่ะ พี่
แม้ต้องอดทนทอทีละเส้น ความอดทนก็จักเด่นอยู่ในใจ
เพียรสั่งสม บารมี อยู่ในใจ
ถักทอใจ มั่นคงใน ศีล สมาธิและปัญญา
@ท่านลำดวน ขอบพระคุณค่า (^_^)
ส่งกำลังใจ และอนุโมทนา สาธุ ค่ะ