โชคดีที่ได้เคยมีโอกาสไปอยู่ที่เพิร์ธ ซึ่งเป็นเมืองหลวงที่มีธรรมชาติสวยงามเหลือเกิน ชีวิตทุกๆวันจะได้พบเห็นนกสารพัดชนิด กระรอก ปลา ต้นไม้ ดอกไม้หลากหลายสีสันและรูปร่างจนทำให้เรารู้สึกว่าความสุขนี้ช่างหาง่ายเหลือเกิน หากเรารักที่จะอยู่กับธรรมชาติและรักษาเขาไว้ตามที่เขาเป็น
กลับมาเมืองไทย ก็ยังถือว่าโชคดีที่ได้อยู่ในแหล่งที่ชีวิตพบเจอธรรมชาติมากกว่าบรรยากาศเมือง ในมอ.ของเราก็มีต้นไม้ดอกไม้ให้ได้ชื่นชมกันอยู่ไม่น้อย แต่ก็ยังคงคิดถึงภาพดอกไม้ป่าที่พราวอยู่ตามพื้นที่เราเคยได้พบเห็นที่ออสเตรเลีย ซึ่งเป็นภาพที่หาไม่ได้ในบ้านเรา
แต่มาวันนี้ เพราะแวะอ่านอนุทินใน Gotoknow ทุกวันก่อนนอน ก็เลยได้พบอนุทินของดร. พจนา - แย้มนัยนา ที่ท่านพูดถีง "fireweed"เอาไว้
หลังจากที่เกิดไฟไหม้ป่า บริเวณนั้นจะพบวัชพืชที่เรียกว่า 'fireweed' ขึ้น มีสีสันสวยงามมาก ที่เคยเห็นจะเป็นสึชมพูเข้ม และจะงอกงามอย่างรวดเร็ว เพียงชั่วข้ามคืนเดียวพื้นดินบริเวณที่เกิดไฟไหม้ป่าจะถูกปกคลุมเต็มไปด้วย ดอก'fireweed' สีชมพูสดใส
เกิดภาพในใจขึ้นมาทีเดียวค่ะ รู้สึกอยากเห็นภาพขึ้นมาทันที และแล้วด้วยความสารพัดนึกของ internet ชั่วพริบตาก็ได้ภาพของเจ้า fireweed มาเต็มหน้าจอเลยทีเดียว
ทำให้นึกอยากจะเขียนบันทึกนี้ เพื่อขอบคุณความสุข ความสุนทรีย์ที่ช่างหาได้ง่ายเหลือเกิน แม้ในยามที่ชีวิตช่างมีสิ่งที่ต้องทำอีกเยอะเหลือเกิน (แอบบ่นสักหน่อยเพราะมีการบ้านเข้าแถวให้ทำอีกมากเชียวค่ะ)
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับอาจารย์ ทุกวันนี้เราหาความสุนทรีย์ได้ง่ายขึ้น...แต่บางอย่างก็ง่ายเกินไปครับผมว่า ทำให้ขาดการฝึกฝนอารมณ์การรับรู้จากประสบการณ์จริง... ว่าแต่เจ้าดอกไม้สีชมพูนี้ ช่างน่าประหลาดจริงๆเชียวครับ ธรรมชาติน่าทึ่งอะไรเช่นนี้ พื้นดินที่เต็มไปด้วยคราบเกรียมไหม้ ถูกทดแทนด้วยทุ่งดอกไม้...นี่ถ้าบ้านเรามีเจ้าไฟร์วีดนี้ ช่วงหน้าแล้งที่ไร่บ้านผมคงจะงามตระการตา ด้วยว่าพวกมือดีชอบหวังดีมาจุดไฟเผาไร่คนอื่นอย่างถ้วนทั่ว...เห้อออออออ
ขอบคุณ สำหรับ การติดตามครับ.
สวัสดีครับอาจารย์ โอ๋
อยากรู้อะไรก็ได้รู้มีผู้ตอบ
อยากเห็นอะไรก็ได้เห็น
อยากเขียนอะไรก็ได้เขียน
อยากแวะเวียนพบใครก็ได้พบ
ใน GotoKnow และ internet เช่นกันครับอาจารย์
โชคดีอย่างที่ว่าจริงครับ
วันก่อนไปชมกล้วยไม้ที่พารากอน
สวยดีเหมือนกัน
สวัสดีค่ะ
ภาพสวยมาก ๆ เข้ามาชมแล้วชื่นใจค่ะ
อาจารย์คือ ทุกสิ่งใน GotoKnow
จริง ๆ ครับ
ขอบคุณค่ะ สำหรับกำลังใจ