บัตรประจำตัว...ที่สถานะพ่อแม่เปลี่ยนไป...จาก 00 สู่ T.P.
โอ้ละพ่อไม่รู้ความบังเอิญหรือนัดกันมา ผมมีข้อเท็จจริงใหม่ ๆ ที่นำไปสู่ List of Issues เพิ่มเติม
ด.ช.กรูกรู เกิดที่โรงพยาบาลระนอง เมื่อวันที่ ๑๗/๑๑/๒๕๔๘ ในขณะที่พ่อแม่เป็นแรงงานข้ามชาติ ๐๐ และได้รับสิทธิอาศัยอยู่เป็นกรณีพิเศษในประเทศไทย พ่อแม่ได้แจ้งเกิดลูกในวันที่ ๒๙/๑๑/๒๕๔๘ เด็กได้รับสูติบัตร ท.ร.๐๓ หมายเลข ๑๓ หลัก คือ ๐๐-๘๕๙๙-xxxxxx-x
ส่วนพ่อแม่ได้มีการจัดทำทะเบียนประวัติ ท.ร.๓๘/๑ ในวันที่ ๑/๗/๒๕๔๗ และ ๕/๗/๒๕๔๗ ตามลำดับ และได้มีการต่ออายุบัตรทำงานเรื่อยมา ต่อมาพ่อแม่ได้รับการพิสูจน์สัญชาติ และผ่าน ได้รับหนังสือเดินทางชั่วคราว (T.P.) และวีซ่าประเภท LA-Visa ให้อยู่ในประเทศไทย ๒ ปี พ่อได้รับอนุญาตตั้งแต่วันที่ ๑๙/๒/๒๕๕๓-๑๘/๒/๒๕๕๕ แม่ได้รับอนุญาตตั้งแต่วันที่ ๑๐/๑๑/๒๕๕๓-๙/๑๑/๒๕๕๔
พ่อแม่น้องกรูกรูมีชาติพันธุ์มอญมาจากเมืองเมาะละแหม่ง รัฐมอญ ประเทศพม่า พ่อมาจากเมาะละแหม่ง ๕ วัน ๕ คืน กว่า ๓๐๐ ชีวิต เมื่อฤดูหนาวราวเดือนพฤศจิกายน-ธันวามคม ในปี ๒๕๓๓ ส่วนแม่มาในอีก ๑ ปี ถัดมา คนที่มาจากหมู่บ้านเดียวกับพ่อมีประมาณ ๑๐ คน ปัจจุบันแยกย้ายกันไปหมด กับพม่าบ้าง ไปอยู่ส่วนอื่นของพม่าบ้าง ในรุ่นนั้นจึงมีเขาเพียงผู้เดียวในทุกวันนี้
ปัจจุบันน้องกรูกรูยังไม่ได้จัดทำทะเบียนประวัติ ท.ร.๓๘/๑ ซึ่งขั้นตอนนี้จะเป็นขั้นตอนที่ระบุตัวบุคคลชัดเจนกล่าวคือจะมีการถ่ายภาพ และสแกนลายนิ้วมือ และยังไม่มีการถ่ายบัตรประจำตัวผู้ซึ่งไม่มีสัญชาติไทย เพราะยังไม่ชัดเจนว่าหากทำบัตรได้อายุในบัตรควรจะมีระยะเวลาเท่าไร ๑ ปี ตามอายุบัตรบุคคลซึ่งไม่มีสัญชาติไทยทั่วไป หรืออายุตามระยะวีซ่าของพ่อหรือของแม่ หรือ ๑๐ ปี กันแน่
ซ้ำยังเกิดคำถามว่า เมื่อพ่อแม่ผ่านการพิสูจน์สัญชาติดังเช่นกรณีนี้ พ่อแม่สามารถเดินทางในประเทศไทยได้โดยไม่ต้องขออนุญาต แล้วน้องกรูกรูจะต้องขออนุญาตหรือไม่ ทำไมต้องขอ ทำไมสิทธิการเดินทางจึงไม่เหมือนพ่อแม่และหากน้องเดินทางจะใช้เอกสารใดพิสูจน์ว่าเด็กชายกรูกรูในสูติบัตร คือเด็กชายที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า บัตรประจำตัว หรือท.ร.๓๘/๑ เป็นต้น
แต่เรื่องที่สะเทือนใจผมเป็นที่สุดต่อกรณีนี้คือ “กรูกรูได้เรียนภาษาพม่ามั๊ย” “ไม่ กลัวตำรวจจับ” กรูกรูสีหน้าสลด
ความเห็น (1)
แสดงว่า การที่น้องกรูกรู เกิดในประเทศไทย และได้รับเอกสารแสดงการเกิด ตามระเบียบสำนักทะเบียนกลางฯ มีเลขประจำตัวประชาชน 00-8599-xxxxxx-x แล้ว เท่ากับว่า ประเทศไทยปฏิบัติตามปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ค.ศ.1948 และพันธกรณีระหว่างประเทศ เกี่ยวกับสิทธิเด็ก พร้อมด้วยกฎหมายของไทยแล้ว ส่วนสิทธิที่จะอยู่อาศัยในประเทศไทย เพราะเกิดในปรระเทศนั้น ต้องพิจารณาถึงสถานะการเข้าเมืองของผู้ให้กำเนิด ในกรณีนี้พ่อ แม่เป็นผู้ได้รับการผ่อนผัน/อนุญาตให้อยู่เป็นการชั่วคราว บุตรที่เกิดมาจะไม่มีสัญชาติไทย ตามมาตรา 7 ทวิ วรรคแรก และในกรณีนี้พ่อแม่น้องกรูกรู ผ่านการพิสูจน์ความเป็นพลเมืองของประเทศสหภาพพม่า ได้รับเอกสารแสดงตัว เพื่ออยู่อาศัยในประเทศได้ตามข้อตกลง ระยะหนึ่ง หากประสงค์จะอาศัยอยู่เพื่อการทำงานต่อไป ต้องเข้าสู่ระบบการจ้างงานตามกฎหมาย ซึ่งจะได้รับการคุ้มครอง ระบบทะเบียนเป็นยกเลิกของเดิมไปเป็นทะเบียนบ้านแบบสมุดเล่มสีเหลือง มีเลขประจำตัวนำหน้าด้วยเลข 6 ส่วนบุตรก็ยังคงสภาพเดิม กระบวนการเปลี่ยนสถานะภาพบุคคล จะต้องเป็นผู้มีคุณสมบัติตามกฎหมายคนเข้าเมือง สัญชาติละ 100 คนต่อปี จะได้รับใบสำคัญถิ่นที่อยู่ ใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าว ชื่อก็จะเปลี่ยนไปอยู่ในทะเบียนเล่มสีน้ำเงิน และถ้ามีคุณสมบัติครบถ้วน ก็จะแปลงสัญชาติเป็นไทยได้ ส่วนบุตรจะต้องรอรัฐมนตรีมหาดไทยเปิดโอกาสให้ยื่นคำร้องขอสัญชาติไทยตามมาตรา 7 ทวิ วรรคสอง (พ.ร.บ.สัญชาติ ฉบับที่ 4 พ.ศ.2551) ในกรณีพ่อ แม่และน้องกรูกรู ยังมีโอกาสดีที่ถูกบันทึกข้อมูลไว้ มีเอกสารที่ราชการรับรอง ซึ่งจะมีโอกาสพัฒนา ต่างจากบางคนที่แอบหลบหนีเข้ามาอยู่ ขาดโอกาสในหลายๆ เรื่อง ชีวิตอาจจะตกระกำลำบากได้ เราจะเลือกที่ออกเอกสารให้ทุกฅนที่อยู่ เพื่อคุ้มครองความเป็นมนุษย์ หรือจะปล่อยให้ใครบางคนละเมิดสิทธิของคนอื่นไปเรื่อยๆ ไม่ว่าจะมีอำนาจตามกฎหมายหรือเป็นผู้มีอำนาจนอกกฎหมาย ถ้าเป็นผม...ขอเลือกอยู่อย่างถูกต้องดีกว่า อยู่อย่างมีศักดิ์ศรี ทั่วโลกต่างให้การยอมรับ ใคร ประเทศไหนละเมิดก็ต้องถูกเฝ้ามองและช่วยกันแก้ปัญหา อย่างที่องค์กรช่วยกันดีแล้วครับ