สังเวชตัวข้ากับพระจันทร์
สังเวชตัวข้ากับพระจันทร์อันเป็นเพื่อนในโลกสีดำใบนี้
ดูเถอะ ดูข้าช่างคล้ายกับพระจันทรเจ้ายิ่งนัก ที่ตัวข้าเอง
ก็ยังไม่เคยพบแสงสว่างและความอบอุ่น เสมือนดั่งพระจันทร์
ที่ไม่เคยไม่พาลพบกับดวงตะวัน ยิ่งตื่นมาเจอเช้าทุกวันยิ่งย้ำ
เตือนให้เศร้าอาดูร ฟ้าช่างเวิ้งว้างยิ่งนักในเวลานี้ โลกดูไม่มีที่จะใส่สม
เหมือนแรงโน้มถ่วงพยายามจะผลักข้าออกไปจากโลก พื้นดินเจ้ายัง
ไม่อยากโอบกอดข้าไว้ หรือข้าอาจไม่มีความหมายใดใดแล้วกับท่านหรือนี่
หรือข้าเองที่ไม่มีความหมายต่อใคร บัดนี้ให้แรงลมพัดพากายและใจข้าให้ปลิวไป
ปลิวไป และอาจจะไปตกลงที่ไหนซักแห่งหนึ่ง ซึ่ง ณ ที่แห่งนั้นข้าก็จะไม่คุ้นชิน
และข้าก็เริ่มร่ายบทนี่ใหม่ตั้งแต่ต้น สังเวชตัวข้ากับพระจันทร์อันเป็นเพื่อนในโลกสีดำใบนี้
ดูเถอะ ดูข้าช่างคล้ายกับพระจันทรเจ้ายิ่งนัก ที่ตัวข้าเอง
ก็ยังไม่เคยพบแสงสว่างและความอบอุ่น เสมือนดั่งพระจันทร์
ที่ไม่เคยไม่พาลพบกับดวงตะวัน ยิ่งตื่นมาเจอเช้าทุกวันยิ่งย้ำ
เตือนให้เศร้าอาดูร ฟ้าช่างเวิ้งว้างยิ่งนักในเวลานี้ โลกดูไม่มีที่จะใส่สม
เหมือนแรงโน้มถ่วงพยายามจะผลักข้าออกไปจากโลก พื้นดินเจ้ายัง
ไม่อยากโอบกอดข้าไว้ หรือข้าอาจไม่มีความหมายใดใดแล้วกับท่านหรือนี่
หรือข้าเองที่ไม่มีความหมายต่อใคร บัดนี้ให้แรงลมพัดพากายและใจข้าให้ปลิวไป
ปลิวไป และอาจจะไปตกลงที่ไหนซักแห่งหนึ่ง ซึ่ง ณ ที่แห่งนั้นข้าก็จะไม่คุ้นชิน
และข้าก็เริ่มร่ายบทนี่ใหม่ตั้งแต่ต้น สังเวชตัวข้ากับพระจันทร์…
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น