เติมความหวาน...วารชีวิตขม

ชายวัยเลยกลางคนสองคน สนทนาโดยมีกีตาร์ฮาวายเชื่อม ที่แถวนั่งรอขึ้นเครื่องอาจดูแปลกตาสำหับคนไม่คุ้น แต่ไม่แปลกใจสำหรับคนคุ้นกัน

ผมแอบเป็นแฟนคลับคุณจุ้ย ศุ บุญเลี้ยง มาตั้งแต่ผมและคุณจุ้ยอายุเลขสองปลายๆ

พออายุเลขสี่นำหน้า ผมและเขาก็พบ "ตัวเป็นๆ" ที่น่าน คุณจุ้ยมาน่านบ่อยๆ

ผม ภรรยา ลูกๆ พาตัวเองไปแจมใน event ที่เชิญคุณจุ้ยมาแทบทุกครั้ง อย่างออกนอกหน้า ถ่ายรูปด้วยตั้งแต่ลูกคนเล็กเสียงยังไม่แตกปร่า จนตอนนี้เลิกถ่ายรูปด้วยแล้ว เพราะประทับไว้ในใจ

หอศิลป์ริมน่านเป็นสถานที่ซึ่งคุณจุ้ย คุณจ๋า (ภรรยาคุณจุ้ย) ผม ภรรยา ลูกๆ คุ้นมาก ที่นี่บรรยากาศให้มากเลย

ร้านของหวานป้านิ่ม ร้านโปรดของคุณจุ้ย สนิทถึงขนาดแต่งเพลง "น่าน...น่ะสิ" มอบให้ป้านิ่ม คนน่าน และเมืองน่าน

และผมพบคุณจุ้ย คุณจ๋า แบบบังเอิญ อีกหลายครั้ง คราวหลังๆ นี่ ไม่ต้องจัดแจงใดๆ ก็พบกันเป็นระยะๆ ที่สนามบินบ้าง ที่ธรรมศาสตร์ รังสิตบ้าง ได้เจอบ่อยๆ ครับ

ระยะหลังๆ คุณจุ้ยเห่อกีตาร์ฮาวาย ระหว่างรอเรียกขึ้นเครื่องได้ฟังเพลงใหม่ๆ ที่คุณจุ้ยคิดเดี๋ยวนั้น หรือกำลังแต่งยังไม่สมบูรณ์

ชายวัยเลยกลางคนสองคน สนทนาโดยมีกีตาร์ฮาวายเชื่อม ที่แถวนั่งรอขึ้นเครื่องอาจดูแปลกตาสำหรับคนไม่คุ้น แต่ไม่แปลกใจสำหรับคนคุ้นกัน

นึกถึงคุณจุ้ยบ่อยๆ ทั้งในวันชีวิตหวาน ยิ่งวันที่ขมต้องคิดถึงเป็นอย่างยิ่ง

คนอะไร ...แค่กาแฟ ยังร้อยเรียงเป็นบทเพลง

วันนี้ชีวิตผมไม่ขม ไม่หวาน แต่ข้น+มัน

สนุกกับการแบ่งปัน เผื่อชีวิตใครบางคน...จะขมน้อยลงวันนี้

 

[♥อุ้มบุญ♥]

• เป็นบันทึกที่น่ารักนะคะอาจารย์หมอ.....

[ลำดวน]

• สวัสดีค่ะ
• อ่าน..ทำให้คิดถึงวันวาร ที่ทั้งหวาน ทั้งขม ปะปนกัน
• ขอบคุณค่ะ

[หมอสีอิฐ]

คนร่วมสมัย....

[krusorn]

สวัสดีค่ะ

•  แวะมาทักทาย เพราะสนใจชื่อเรื่อง  เมื่ออ่านแล้วจึงคิดว่ามาถูกทางเพราะชื่นชมคุณ ศุ บุญเลี้ยง ด้วยเช่นกัน   ไม่รู้จักตัวจริงเขาหรอค่ะ (แค่แอบรัก อิๆๆ เสียงเพลง )
• และก็ชอบเพลงฟังขมๆเพลงนี้มาก  ความหมายดีจัง 
• ขอบคุณมากๆค่ะ