หลังจากพระอาจารย์จิตอาสา ได้สอนเด็กมะเร็งเม็ดเลือดขาว 5 คน ทำสมาธิเสร็จ จึงลองไปสอบถามเด็กๆว่ารู้สึกอย่างไรบ้าง
เด็กชาย เติ้ล อายุ 10 ขวบ ป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว ตอนที่อาจารย์สอนสมาธิได้แนะนำให้น้องใช้วิธีนอนสมาธิเนื่องจากน้องได้รับยาเคมีบำบัดทาง
ไขสันหลังตอนที่น้องทำสมาธิก็สงสัยว่าน้องทำได้หรือไม่ เห็นน้องนอนนิ่งมองตามพระอาจารย์
“หนู รู้สึกอย่างไรบ้างขณะทำสมาธิ ”
“รู้สึกใจโล่งโปร่งความกังวลต่างๆหายไปหมด”
“หนูกังวล อะไรครับ”
“กลัวมีอาการที่ต้องทำให้มาโรงพยาบาลฉุกเฉิน แล้วทำให้การรักษาต้องเลื่อนออกไป”
“ถ้าการรักษาเลื่อนไป.......”
“ทำให้ผมต้องขาดโรงเรียนนาน”
“แต่ตอนนี้ผมคิดว่า ไม่เป็นอะไรแล้วไม่กังวลแล้วล่ะ”
“ถ้ารู้สึกว่าทำแล้วดีก็ให้หนูทำบ่อยๆนะครับ ครั้งละ 5-10 นาทีก็ได้”
“ผมคิดว่าผมน่าจะทำได้นานกว่านั้น”
ซึ่งวันที่พระอาจารย์มาสอนสมาธิเป็นวันเกิดแม่น้องเติ้ลด้วยเลยทำให้ทั้งแม่และลูกรู้สึกดีมากและเป็นปาฏิหาริย์หลังจากนั้นน้องก็ได้สอบถามการเดินจงกรมว่าปฏิบัติอย่างไร จึงได้แนะนำวิธีการเดินจงกรมให้กับน้อง
ที่น่าดีใจจากการสอบถาม เด็ก 3 ใน 5 ราย(เนื่องจากอีก 2 รายจำหน่ายกลับบ้านไปก่อน)ได้รับการเรียนรู้การทำสมาธิจากโรงเรียนมาก่อนดังนั้นจึงทำให้เด็กเกิดการเรียนรู้ได้เร็ว เด็ก 2 ใน3 บอกว่ารู้สึกนิ่งขึ้นไม่วอกแวกมี 1 รายที่หัวเราะขณะนั่งสมาธิ
ไม่มีความเห็น