6 มิถุนายน 2554 เมื่อผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงใหม่สอนเด็กของฉัน

วันนี้ฉันมีสอน 4 คาบ คือคาบเช้าสองคาบ และบ่าย 2 คาบ  ปรากฎว่าสองคาบแรกครูที่หมวดวิทย์บอกว่า วันนี้ผู้ว่าราชการจะมานะ แล้วเค้าก็ขอนักเรียนชั้น ม.4 ห้อง 1-3 ไปเรียนวิชาภาษาอังกฤษกับผู้ว่าฯ ดิฉันไม่ทราบมาก่อน ก็เลย สงสารนักเรียนของดิฉัน เพราะเตรียมการสอนมาแล้ว แต่อย่างไร นักเรียนของฉันก็คงได้ความรู้และความภาคภูมิใจที่ได้เรียนกับผู้ว่าราชการจังหวัดฯ เมื่อไม่ได้สอน ดิฉันจึงคุยเรื่องการเขียนแผนการสอนกับครูพี่เลี้ยงของฉัน ซึ่งได้แก้ไขเยอะมากเลยคะ 

ตอนบ่ายดิฉันมีสอนสองคาบ คือ นักเรียนชั้นม.4/2 และนักเรียน ม.4/1 ปัญหาที่พบก็คือ ห้องเรียนมีเสียงรบกวนจากด้านนอก ไม่เอื้อต่อการเรียนการสอน อีกทั้งเป็นคาบท้าย ๆ ทำให้นักเรียนไม่อยากเรียน  แต่ดิฉันก็ไม่เคยจะท้อนัก เพราะดิฉันคิดว่า การที่จะเรียนรู้หรือเข้าใจอะไรได้นั้น ขึ้นอยู่กับนักเรียน ปัจจัยภายนอกเหล่านั้น ก็เป็นเพียงอุปสรรคเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้นคะ..

วันนี้ดิฉันมีภาพถ่ายมาฝากด้วยคะ

 

  ภาพแสดง   บรรยากาศการเข้าแถวเคารพธงชาติ

 

 

ภาพแสดง  ครูพี่เลี้ยงของดิฉัน

[Ongkuleemarn]

"อุปสรรค" เป็นเรื่องปกติของมนุษย์เรานะครับ

อยู่ที่ "ใจ" ว่าจะสู้ต่อ หรือ ถอยหนี ;)...

ป.ล. พรุ่งนี้ (8 มิ.ย.54) อย่าลืมมาพบครูด้วยนะครับ (ตามอนุทินที่แจ้งไว้)

[ของที่ระลึก]

อุปสรรคคือสิ่งที่น่าตกใจ ก็ต่อเมื่อคุณไม่ได้มองไปที่จุดหมายปลายทาง ^^

สู้ๆอย่างเต็มที่ครับ