ถนนพระอาทิตย์ ดนตรี บทเพลง เพื่อนเก่า เธอในฝัน..


ถนนพระอาทิตย์ ดนตรี บทเพลง เพื่อนเก่า เธอในฝัน..

        มีค่ำคืนหนึ่ง..บังเอิญได้ไปเดินเล่นบนถนนข้าวสารกับใครคนหนึ่งที่เคยรู้จักมาได้สักพักใหญ่ โดยมีเพื่อนเก่าของเราคนหนึ่ง พาเราสองคนไปเดินเล่นที่นั่งฆ่าเวลาไปหา เหล้าปั่นกับอาหารอร่อยๆๆกินกันสักที สักร้าน บนถนนพระอาทิตย์ โดยส่วนตัว ไม่เคยไปที่นั้นตอนดึกเลย แต่วันนั้นมีร้านเล็กๆเป็นห้องเล็กๆอยู่ริมถนนร้านหนึ่ง เราเดินผ่านไป เห็นวงดนตรีสดเล็กๆวงหนึ่งกำลังเล่นอยู่ จึงเดินเข้าไป หามุมดีๆนั่งฟังเพลง (ร้านนั้นชื่อ Apple Room) ในร้านนั้นฉันได้พบวงดนตรีเล็กๆที่ร้องเพลงเพราะและสนุก และอบอุ่น มีเด็กน้อยคนหนึ่งเดินมาขายดอกไม้ตอนดึก เป็นเด็กผู้หญิงน่ารัก ผู้ซึ่งมอบดอกไม้ให้เธอซื้อให้ฉันเป็นเจ้าของ..มีเหล้าปั่นหลายรสชาติให้เพื่อนเก่าของฉันกินไปหลายเหยือก..มีสาวสวย,หนุ่มหล่อ เดินผ่านไปมาให้เราดูเพลินๆๆ

        ที่สำคัญสุดในคืนนั้น คือ ได้เจอเพื่อนเก่าคนหนึ่งกับเรื่องราวมากมายที่อยากรู้ระหว่างเพื่อนเป็นช่วงเวลาเบาเบา ที่แสนสบายและมีความสุข  

         แต่เธอที่อยู่ข้างๆฉัน มาจากที่ไกลแสนไกล เหมือนเธอเดินออกจากความฝันมานั่งตรงนี้ ตรงที่ฉันไม่เคยคิดว่ามาก่อนว่าจะมีเวลาตรงนั้นกับเธอ ที่เราเดินผ่านถนนข้าวสาร ดูอูคูเลเล่ กีต้าร์ตัวจิ๋ว ด้วยกัน เลือกซื้อเสื้อเก๋ๆสักตัว ผ่านผู้คน ผ่านบาร์ ผับ ร้านเหล้า ผ่านป้อมพระสุเมรุ วัดชนะสงคราม ตอนดึก ที่นั้นในวันที่มีเธออยู่ข้างๆฉันดูสวยสงบ แสงไฟสีส้มๆยามดึก ทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นลึกไปจนสุดหัวใจ 

         ฉัีนเพิ่งรู้ว่า ความฝันออกมาเดินเล่นข้างนอกได้ในในค่ำคืนนั้น ฉันไม่รู้ว่าถ้าขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปทุกอย่างจะยังสวยงามอยู่ไหม ถ้าขาดสีสันของถนนพระอาทิตย์ ถ้าขาดเพื่อนเก่าคนนั้นไป..และที่สำคัญถ้าไม่มีเธอ..ที่ตรงนั้นจะยังสวยงามแบบนั้นไหม 

              ณ นาทีหนึ่ง ของการตามหาอะไรสักอย่างในชีวิต ณ เวลาหนึ่งของการได้เรียนรู้และรู้จักใครสักคน ฉันไม่รู้ตอนจบ รู้แต่ปัจจุบัน.. รู้ว่ามีใครบางคนในใจ..แค่นี้ก็เป็น สุขใจ แล้ว...

แด่เธอ..

บางที เราอยู่ไกลกันอย่างนี้ เวลาอาจจะช่วยทำให้เรารู้สึกรักกันจริงๆ ขึ้นมาก็ได้

ไม่มีใครรู้ว่าเมื่อไหร่เวลาไหน 

ที่เขาหรือฉันอาจมีความรู้สึกชอบใครขึ้นมาอีกสักคน

ไม่มีใครรู้ว่าพรุ่งนี้จะมีใครเดินผ่านเข้ามาในชีวิตอีกไหม

ไม่จำเป็นที่จะต้องรู้ และไม่จำเป็นที่จะต้องเลือก

ถ้าฉันเลือกคนที่เขาไม่ถูกเลือกล่ะ

จะเสียใจมากสักแค่ไหน

 

(งามชิด ละครพล : ดอกไม้บานที่เส้นขอบฟ้า,สนพ.ท่อฝัน,2537)

บทความนี้นำเสนอ เพราะอ่านเจอในเว็บมติชนออนไลน์ คอลัมอาณาจักรใจ ที่ชอบอ่าน เรื่องราวซับซ้อนเกี่ยวกับความรัก ความรักคงเป็นเช่นนี้นี่เอง ลองอ่านดูนะ..

ผมเป็นปีศาจ..

ใจของคน ดวงเพียงนิด
กระจิดริด กระจ้อยร่อย
แต่ไฉนใจจึงลึกสุดใจ
กว้างสุดขอบ เกินขอบใจ

ใจแต่ละคนมีอาณาเขตและขนาดแตกต่างกัน
ใจเล็ก ใจใหญ่ ใจโต ใจปลาซิว...

ใจเป็นสิ่งที่เร้นลับและสุดเสี่ยง
แต่ไหงทุกคนจึงอยากได้ใจมาครอง
ยามเธอได้ใจใครสักคนหนึ่งมาครอบครอง
มันสร้างคุณค่าต่อเธอตรงไหน โปรดอธิบาย...

สำหรับฉัน
ถึงแม้มันจะเจ็บปวดสักเพียงใด
แค่ขอให้มีกันและกันอยู่ในใจ
ก็เพียงพอแล้ว...

โดนใจเนยบินเมื่อ 0.05 เข้าวันที่ 12 ม.ค. 49
นำมาลงเพราะโดนกระแทกใจเมื่อ 21 ส.ค. 50

http://urashi.exteen.com/20070823/entry

หมายเลขบันทึก: 442765เขียนเมื่อ 6 มิถุนายน 2011 23:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)
เราชอบไปนะแต่เดินได้ไม่บ่อยนักนะเรามีกลิ่นตัวอ่ะเราอายมากเลยนะเวลามีกลิ่นตัวอ่ะทำไงก็ไม่หายอ่ะเราเลยมาลองใช้แป้งFICที่เพื่อนเราแนะนำมาใช้แล้วดีมากๆๆเราไม่มีกลิ่นตัวเลยนะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท