...เวลา....สงบ....

(ภาพพระประธานในพระอุโบสถวัดระฆังฯถ่ายภาพเมื่อ 21 พ.ค.54)

....ชีวิตที่สับสนวุ่นวายเกิดจากอะไร...ก็เกิดจากตัวเรานั่นเอง...เวลาส่วนใหญ่จะอยู่ในห่วงแห่งความวุ่นวาย

• ทำงาน...ยุ่งกับงานทั้งวัน..ทำจนเจ็บป่วยโดยไม่รู้ตัวก็ยังทำ
• ครุ่นคิด...คิดตลอดเวลา ..คิดวางแผน..คิดแก้ปัญหา..คิดจะทำงานให้บรรลุวัตถุประสงค์ได้อย่างไร
• วิตกกังวล..คิดถึงปัญหาที่จะเกิดล่วงหน้า...ทั้งที่ปัญหายังไม่เกิดก็วิตกไปก่อนแล้ว
• ซึมเศร้า...เหงาหงอย..รอคอย..คาดหวัง...
• วนเวียนอยู่กับการกล่าวโทษผู้อื่น..โทษเจ้านาย  โทษลูกน้อง...ค้นหาคนผิด..โดยไม่จำเป็น..
• คิดแทนคนอื่น...ทำแทนคนอื่น..อยากให้คนอื่น..ได้อย่างใจเรา  เป็นอย่างใจเรา..ทั้งที่เป็นไปไม่ได้
• ความคิดวนเวียนอยู่กับคำว่า..ทำไม..ทำไม  และทำไม...
  
• ฯลฯ 

     สิ่งเหล่านี้ทำให้เวลาหมดไป...เสียเวลา...ความสุข..ความสงบก็หมดไปเช่นกัน....

     เมื่อมีเวลา...นั่งมองพระประธานในโบสถ์...สงบ...เงียบ..เมตตา...สบายใจ...

     .....หาเวลา...สงบ...บ้าง...เพื่อสร้างพลังต่อสู้กับงาน...ต่อไป...

...อย่าเสียเวลากับเรื่องบาง เรื่องเลย  ปล่อยไปเถอะ...เสียดายเวลา.....

[krukorkai]

สงบร่มเย็น

ภาพสวยมากค่ะ

 

[ครูปอ]

สวัสดีค่ะkrukorkai

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ..ที่เป็นคนแรกของการทักทาย...พระพุทธรูปให้ความสงบเสมอค่ะ....

[พ.แจ่มจำรัส]

...ต่อสู้กับใจและจิตได้แล้ว งานเป็นเรื่องเล็ก สำหรับชีวิต

...เป็นกำลังใจให้ครับ

...ทำเลยครับสมาธิทำให้จิตสงบ อยู่ทุกลมหายใจเข้า ออก

[ครูปอ]

สวัสดีค่ะ คุณพ.แจ่มจำรัส

ขอบคุณในคำแนะนำและการมาเยี่ยมเยียนค่ะ

[ลำดวน]

.....หาเวลา...สงบ...บ้าง...เพื่อสร้างพลังต่อสู้กับงาน...ต่อไป...

จ้ะปอ พี่พยายามหาเวลาสงบ...เพื่อสร้างพลังเช่นกันค่ะ

ขอบคุณข้อคิดดีๆจ้ะ

[ยุวนุช]

ความสุข คือ ความสงบ ความสบายใจ ทำให้มีพลังที่จะทำอะไรๆต่อไปได้ดี สนับสนุนแนวทางนี้กับคุณครูปอค่ะ ยิ่งฝึกมากขึ้น รู้ตัวบ่อยๆ มีสติ ไม่ส่งจิตออกข้างนอกไปวนเวียนกับเรื่องทั้งหลายเหล่านั้น ทำเป็นแล้วไม่ต้องอาศัยสถานที่สงบ แค่กายเรานี้แหละค่ะ มีสติอยู่กับลมหายใจ สงบ สยบ ความเคลื่อนไหวรุ่มร้อนข้างนอกไม่ให้เข้าสู่ใจเราได้

มีความสุขในทุกๆวันนะคะ