เรื่องเล่าจากภาพ : ภาพถ่ายระหว่างการเดินทางขอนแก่นไปพิษณุโลก
การเดินทางที่ไม่เร่งรีบ ทำให้มีเวลาแวะเพื่อสัมผัส เรียนรู้ธรรมชาติ สภาพแวดล้อม วัฒนธรรม สิ่งปลูกสร้าง เพิ่มมากขึ้น
สวัสดีครับ
วันนี้ขอนำเสนอภาพถ่ายที่ผมและครอบครัวได้พบเห็น ได้สัมผัสระหว่างเส้นทางจากขอนแก่นไปภาคเหนือ เป้าหมายของผมคือ จ.เชียงใหม่ ระยะทางจากขอนแก่นไปเชียงใหม่ ประมาณ 652 กิโลเมตร บางคนสามารถขับรถไปถึงได้ในวันเดียว แต่ละสำหรับผมแล้ว โอ้... ทางไกลพอสมควร ผู้โดยสารร่วมทางและคนขับรถ นั่งกัน เมื่อย... น่าดู ผมจึงวางแผน เดินทางแบบไม่เร่งรีบ เพื่อความปลอดภัย เพื่อเปิดโอกาสให้ตวเองและครอบครัว ได้มีโอกาสสัมผัสกับธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม ชมบ้านเมืองของเราให้มากขึ้น
วันแรกเดินทางขอนแก่นไปพิษณุโลก
เริ่มต้นทาง... ขอนแก่น ผ่านเข้า อ.ชุมแพ ระยะทางประมาณ 80 กิโลเมตร เส้นทางนี้มีการปรับปรุงใหม่ ทำให้รถสามารถวิ่งได้ 4 ช่องทาง ทำให้ขับรถสะดวกขึ้น แต่ยังมีบางช่วงที่กำลังก่อสร้างต่อเติม ยังไม่แล้วเสร็จ
ขับรถมาตามเส้นทางนี้ จะเห็นรูปปั้นไดโนเสา 2 ตัว แม่ลูก ยืนอยู่ จึงอยากแนะนำสถานที่ท่องเที่ยว คือ พิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์ภูเวียง แต่ผมไม่ได้แวะ เพราะไปมาหลายครั้งแล้ว แต่ก็ยังอยากไปอีก เพราะเป็นแหล่งเรียนรู้ที่น่าสนใจครับ
(ภาพถ่ายช่วงลูกสาวผมยังเป็นเด็กมาก)
ขับมาผ่านชุมแพ มาเรื่อยๆ มีการสร้างปรับปรุงถนนบางช่วง พวกเราก็ไม่เร่งรีบ ขับรถชื่นชมเส้นทางธรรมชาติ ชมต้นไม้ 2 ข้างทางของอุทยานแห่งชาติน้ำหนาว เส้นทางขึ้นลงเขาเป็นช่วงๆ รถไม่มากนัก ขับรถได้สะดวก ในฤดูหนาว ประมาณเดือน พฤศจิกายน เป็นต้นไป ใบไม้บริเวณแถบนี้จะมีการเปลี่ยนสี ผลัดใบสลับกันด้วยสวยงาม ครับ
เมื่อมาสี่แยกเพชรบูรณ์ อ.หล่มเก่า เวลาใกล้เที่ยงพอดี ผมขอนำแนะให้มาทานขนมจีนน้ำยา ซึ่งมีร้านหลายร้าน แต่ที่แนะนำ คือ เจ๊แร่ เป็นร้านที่ผมได้พานักศึกษามาทานระหว่างโครงการศึกษาดูงานนอกสถานที่ ส่วนวันนี้ผมมาลองทานอีกร้านหนึ่ง คือ ขนมจีนเจสัน ที่อยู่ใกล้ๆกันกับร้านเจ๊แร่
ขนมจีนสดทำเป็นขยุ้มเล็กๆ ทานกับน้ำยาหลายชนิดและผักสด และมีลูกชิ้นกุ้ง ไข่ต้ม เป็นอาหารเสริมด้วย ครับ
ณ ที่จอดรถผมเจอป้าย มีข้อความ (ในวงเล็บ) ดังที่เห็น
ที่ร้านมีพนักงานให้บริการอยู่น้อยคน
พนักงานหนีไปเกี่ยวข้าว อ่านแล้ว ทำให้นึกถึงกิจกรรมที่คนเราทำร่วมกัน เมื่อคนหนึ่งไม่อยู่ อีกคนก็คิดถึง มีความผูกพันกันและกัน เจ้านายกับลูกน้อง หัวหน้ากับลูกน้อง ร่วมสุข ร่วมทุกข์ มีสุข มีทุกข์ แตกต่างกัน ทำงานมากน้อยแตกต่างกัน
หากที่ทำงานใด ที่มีการทำงานเป็นทีม ร่วมแรงร่วมใจกัน ระหว่างผู้นำและผู้ตาม สามารถพึ่งพาอาศัยกันได้ มีการให้โอกาส เปิดโอกาส สร้างโอกาส ถึงเหนื่อยก็สุข ถือเป็นความโชคดีของคนเหล่านั้น
หากที่ทำงานใด ที่มีการทำงานแบบกินแรงกันและกัน หัวหน้าไม่พาทำ ไม่พาทบทวน ลูกน้องต้องพาหัวหน้าทำ หัวหน้าลอยตัว ถูกตลอด ลูกน้องทำงานอะไร ก็ไม่ค่อยถูกใจ หรือ ลูกน้องก็หนีงาน หลบได้เป็นหลบ เอาเปรียบกันและกัน ถือเป็นความโชคร้ายของคนที่ทำงานในนั้น ไม่นานก็จะหนีหายจากกันไป ที่ทำงานแห่งนั้นจัดอยู่ในประเภทเป็นสถานที่ น่าสะพึงกลัว
นี่แหละ... รสชาดของชีวิต
ระหว่างทางเพชรบูรณ์จะผ่านเส้นทางเขาค้อมีทั้งต้นไม้และเขาหัวโล้น
เส้นทางที่นี่แม้จะเป็นเขา แต่ก็ไม่ วก วน ทำให้ขับรถไม่เครียด ก่อนเข้าพิษณุโลก มีน้ำตกอย่างหลายที่ เช่น แก่งโสภา แก่งซอง น้ำตกปอย เป็นต้น เนื่องจากระหว่างผ่านเส้นทางนี้ฝนตก ทำให้การเดินทางไปดูน้ำตกไม่สะดวก ผมจึงวางแผนไว้ว่า จะแวะช่วงขากลับ อีกครั้ง
เข้าตัวเมืองพิษณุโลก ต้องมาให้ได้ คือ การไหว้พระ หลายคนมาที่นี่... มาไหว้พระพุทธชินราช
แต่บางคน อาจจะยังไม่ทราบว่าก้ได้ว่า... ที่วัดเดียวกันนี้ มีพระพุทธชินสีห์ อยู่ใกล้ๆกันด้วย
พระพุทธชินสีห์ ก็มีลักษณะปฎิมากรรมที่สวยงาม ลักษณะคล้ายกับพระพุทธชินราช
เดินสำรวจรอบๆวัด ชื่มชมความสวยงามของสิ่งก่อสร้าง ก็มีความสุขไปอีกแบบ วันนี้ฟ้าใส มีเมฆบังแดดเป็นช่วงๆ
เมืองไทย วัดไทยของเรา มีสิ่งดี ที่น่าเรียนรู้ มากมาย
เข้าวัด เห็นพระ เรียนธรรมะ หากได้มานั่งสมาธิ ทำใจให้สบาย เรียนรู้ ดูตนเอง ก็ดีนะ
น้องเมฆ เจอที่นั่งพัก สบ๊าย สบาย
ผมก็ขอนั่งพักด้วย
เดินรอบๆ ได้ทำบุญที่วัด พระท่านให้กล้วยแขก มาทาน ใครทำบุญ ได้ทานทุกคน ทอดกับข้างๆวัด
ผมก็ได้แวะซื้อน้ำตาลสด แม่ค้าทันสมัย เดี๋ยวนี้มีแก้วพลาสติกพร้อมน้ำแข็ง
ตอนเย็นไปทานอาหารเวียดนาม จำไม่ได้ว่าอยู่ตรงไหนในตัวเมืองพิษณุโลก ขับรถไปเรื่อยๆ เห็นร้านน่าสนใจ แวะจอดทานเลย
โชคดีได้กินอาหารอร่อย เมนูแนะนำ คือ สเต็กปลา ที่นี่ทำเป็นกะทะร้อน ข้างในมีเนื้อปลา ปกคลุมด้วยผักชีลาวผสมถั่วลิสง
ท้องอิ่มแล้ว ก็แวะเข้าที่พัก พักผ่อน เพื่อเตรียมพลังในการเดินทางวันรุ่งขึ้นต่อไป
สรุป :
วันนี้ได้ทานอาหารอร่อย 2 ร้าน ไหว้พระทำบุญ
ความสุข เกิดขึ้นระหว่างการเดินทาง ความสุขไม่ได้อยู่ที่จุดหมายปลายทางที่ไปถึง ได้ทำกิจกรรมส่วนหนึ่งของครอบครัว หัวหน้า(ครอบครัว) พาทำ พาลูกเข้าวัด พาทำบุญ รู้จักการให้ สวดมนตร์ รู้จักการทำสมาธิ
ได้เห็นสถาปัตยกรรมที่สวยงาน เห็นฝีมือของช่างไทย
หมายเลขบันทึก: 440096เขียนเมื่อ 21 พฤษภาคม 2011 05:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:44 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (5)
มีความสุขจริงๆ ได้เห็นธรรมชาติ ทำให้รู้สึกสงบ วันหลังจะศึกษาวิธีการลงรูปและเล่าเรื่องบ้างแล้วค่ะ ไปหลายที่อยากแชร์มั่งนะคะพี่ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ น้องปี
มาหาที่ทำงานได้เลย จะได้แนะนำเทคนิค เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้และกัน
สวัสดีครับอาจารย์
อ่านบันทึกนี้ เหมือนกับได้ร่วมเดินทางไปด้วยเลย นะครับ
รอเรื่องเล่าตอนอาจารย์เดินทางกลับด้วยนะครับ
ขอบคุณครับ
อุลตร้าแมน
ขอบคุณครับอาจารย์ที่นำเรื่องราวดีๆๆมาเล่าให้ฟังนะครับทำให้มองเห็นภาพเลยครับ
รอชมตอนต่อไป นะครับ อาจารย์