จัดการประชุมยกระดับผลสัมฤทธิ์กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม เสร๋จสิ้นไปแล้ว มีประเด็นที่น่าสนใจหลายประการ ดังนี้
๑. เดิม สพฐ. เราจัดการอบรมแบบหว่านโปรย คราวนี้เลยคิดเชิงกลยุทธ์ คือ ใช้คะแนน O-net ของเขตพื้นที่เป็นตัวตั้งต้น เลือกเชิญเขตที่มีคะแนนตำเกณฑ์มาตรฐานเพียงเล็กน้อยจำนวน ๔๐ เขต มาพัฒนาเพราะโจทย์แรกคือการยกระดับ แต่เบื้องหลังคือการพัฒนาการเรียนการสอน
๒. การพัฒนาที่ปีที่แล้วเน้นการบรรยายให้ความรู้สำคัญ ๕ สาระ ปีนี้พยายามเน้นแนว Pedagogical Content Knowledge ผนวกการสอนเข้าไปกับการเรียนเนื้อหาสาระ ซึ่งค่อนข้างยาก อาจารย์หลายท่านที่มาเป็นวิทยกรก็ใช่ว่าจะถนัดการอบรมแนวนี้ ต้องมีการช่วยออกแบบกิจกรรม คนที่ทำหน้าที่นี้เรียนว่า Facilitator หรือ วิทยากรกระบวนการ
๓. การประชุม ๔ วัน มีความรู้ที่เป็นส่วนเป็นชิ้นเยอะมาก ครูแต่ละคนก็ใช่ว่าจะเก็บประเด็นได้หมด ก็ต้องออกแบบให้มีการเขียนบันทึกการเรียนรู้ ที่เป็นการเรียนรู้จริง ๆ ที่เรียกว่า Reflective journal แรกทีเดียวครูก็เขียนแต่หัวข้อที่ได้เรียน ก็ไม่แน่ว่าเป็นการเรียนรู้จริง การประชุมจึงจัดช่วงเวลาให้มาทบทวนกันอย่างจริงจัง ครูจะได้เห็นแบบอย่างเวลานำไปประยุกต์ใช้ในห้องเรียนได้
ทั้งหมดนี้ การจัดประชุมจึงไม่ใช่เพียงแต่เชิญวิทยากรขึ้นเวที แล้วจบกัน มีกระบวนการอีกมากที่จะเชื่อมร้อยให้ผู้เข้าประชุมเกิดการเรียนรู้ การจัดประชุมก็ต้องมีคนที่เรียกว่า Academic Coordinator
ว่าไปแล้ว การประชุมนี่ก็มีศาสตร์ที่ต้องเรียนรู้และศึกษาอีกเยอะ
ไม่มีความเห็น