สังฆทาน2
สังฆทาน ๒
๖/๐๕/๒๕๕๔
***********
เห็นคนเดินเลือกซื้อสังฆทาน ในร้านขายเครื่องสังฆภัณฑ์ ที่วางตั้งโชว์อยู่ในร้านและบางร้านก็วางอยู่หน้าร้าน แล้วก็ให้รู้สึกว่าอยากจะซื้อหาเพื่อจะได้นำไปถวายพระอุทิศผลบุญให้พ่อผู้ตายไปแล้วบ้าง แต่พอสังเกตของในสังฆทานแล้ว ก็มาคิดว่า ของเหล่านี้ชั่ง “ด้อยคุณค่า” เหลือเกิน มีแต่ “มูลค่า” คือ มากด้วยวัสดุสิ่งของที่อวดอ้างเอาไว้ ว่ามีอะไรอยู่ในนั้นบ้าง ถ้าเรานำไปถวายพระ พระท่านจะยินดี หรือพอใจที่จะรับไว้หรือไม่
พระท่านก็จะพอใจที่โยม(เรา) รู้จักเข้าวัด ทำบุญ ถวายทาน ไหว้พระ แต่ท่านไม่พอใจ เพราะของนั้น ชั่ง “ด้อยคุณค่า” เหลือเกิน ลองแกะดูแล้วพบว่า มีผ้าเหลืองชิ้นเล็ก ๆ ๑ ผืนและอื่น ๆ อีกเช่น
- น้ำขวดเล็ก ๆ ๑ ขวด เหม็นด้วยกลิ่นของผงซักฟอกและสบู่ ไม่สามารถดื่มได้
- กระดาษทิชชูหยาบ ๆ ๑ ม้วน ที่ดูแล้วก็ไม่น่าใช้
- ร่มกันแดดที่ใช้กันฝนไม่ได้ ๑ คัน ด้ายมัดก้านร่มก็ผุ โดนลมก็คงพัง
- สบู่ที่ไม่เคยได้ยินและรู้จักยี่ห้อ ๑ ก้อน และผงซักฟอก ๑ กล่องเล็ก ๆ
- มาม่า ๑ ซอง เมื่อต้มแล้วเหม็นด้วยกลิ่นของผงซักฟอกและสบู่เช่นกัน
- ปลากระป๋องเกือบหมดอายุ ๑ กระป๋อง
- เครื่องดื่มขิงผงสำหรับชง ๑ กล่อง แต่ข้างในมีแค่ ๑ ซองเท่านั้น (เข้าข่ายหลอกลวง)
- เส้นหมี่ซองเล็ก ๆ ๑ ซอง ไม่รู้เอามาทำอะไร ให้พระต้มหรือแกงกินเองหรือเปล่าก็ไม่รู้
สังฆทานที่กล่าวมานี้ ไม่ได้ติดราคาข้างถัง(เหลือง)ไว้ และเป็นของที่ใช้ประโยชน์ได้น้อยมาก
หลักคิดง่าย ๆ ที่พระท่านแนะนำมาก็คือ คุณใช้ของแบบไหน กินของแบบไหน ก็ควรจะใช้ จะหาของแบบนั้นมาถวายท่าน ไม่จำเป็นต้องมีครบดังกล่าวมาทุกอย่าง มีเพียงอย่างหรือสองอย่างก็ได้ ที่สำคัญควรจะมี “คุณภาพ” และ “คุณค่า” ด้วย อาหารที่เก็บไว้ได้นาน ๆ เช่น มาม่า ปลากระป๋องฯลฯ ไม่ควรนำมาถวาย เพราะมันจะทำให้ท่านเป็นญาติกับ “อาบัติ” และผิดกับ “คุณวินัย” เอาได้ ดังเช่นกลอนบทหนึ่งกล่าวไว้ว่า
เสาหินแปดศอกตอกเป็นหลัก ไปมาผลักบ่อยเข้าเสายังไหว
จิตของคนปนตัณหาอย่าว่าไป สิ่งทั้งหลายย่อมพ่ายฤทธิ์อนิจจัง
ผู้เขียนคิดปรับเล่น ๆ เสียใหม่ว่า
เสาหินแปดศอกตอกเป็นหลัก ไปมาผลักบ่อยเข้าเสายังไหว
มาม่าวางล่อหน้าอย่าว่าไป เทน้ำร้อนแล้วไซร้ใช้ได้เลย
ถ้าไม่รู้จะถวายอะไรดี ให้นำปัจจัย(เงิน)ไปถวายเป็นค่าภัตตาหารของวัดใหญ่ ๆ ที่มีโรงอาหารหรือโรงครัวทำกับข้าวเลี้ยงพระเณรในวัดที่มีจำนวนมาก แล้วกรวดน้ำอุทิศส่วนบุญกุศล ก็จะเป็น “มหาสังฆทาน” อย่างดี ไม่จำเป็นจริงๆ “อย่าใช้” หรือซื้อ “ถังเหลือง” ไปถวายพระท่านเลย มันรกวัดเปล่า ๆ..
ความเห็น (4)
บทกวีมาม่าอ่านเข้าทีดีเหมือนกันนะครับ
ขอบคุณครับที่ให้เกียรติมาอ่าน
อ่าน'สังฆทาน 1'ก็ต้องติดตามมาอ่าน'สังฆทาน 2' นะคะ
เรื่องจริงที่ควรแก้ไขในสังคมไทย
ทำอย่างไรของที่ถวายพระจึงจะมีคุณค่า...เกิดประโยชน์...และไม่มากจนเกินความจำเป็น...
ขอบคุณครับอาจารย์ที่ให้เกียรติและให้กำลังใจมาอ่าน