ชีวิตที่ก้าวกระโดด

ฝันให้ไกล ไปให้ถึง

 ในที่สุดฉันก็ทำสำเร็จ กับการก้าวเข้าสู่ตำแหน่งผู้บริหารสถานศึกษา จากความรู้ความสามารถที่อดตาหลับ ขับตานอน อ่านหนังสือสอบ ต้องขอบคุณ ยุวพุทธคลับ ๒๕ ที่ทำให้ฉันได้ไปอินเดีย-เนปาล กลับมาพบเจอแต่สิ่งดีๆ

อันดับแรก ได้มาทันเลือก ร.ร. จากที่เขาให้เลือก วันที่ ๔ เมษายน เลื่อนเป็น ๑๑ เมษายน เนื่องจากน้ำท่วม ช่วงวันที่ ๔ เมษายน ฉันอยู่อินเดีย แต่ก็สวดมนต์ภาวนาตลอด ธรรมะจัดสรรค่ะ

อันดับสอง เมื่อเลือกร.ร.แล้วฉันได้เจอเจ้าถิ่นที่ใจดีคอยดูแลเรื่องบ้านพัก คือ พี่แก้วและพี่มิ้ง เจ้าของร้านก้องเจริญและลูกศิษย์ที่น่ารักของฉัน พี่ก้องหรือที่ฉันเรียกเขาว่า เจ้าเสือ (นายสุทัศน์ เสือดาว) ที่คอยให้กำลังใจและถามข่าวคราวกันตลอด

อันดับสาม ได้เจอท่านผู้จัดการ การประปาบ้านตาขุน ท่านพิชัย พันธุ์อร่าม ที่คอยถามว่าขาดเหลืออะไรที่พอช่วยได้

อันดับสี่ ชาวบ้านที่น่ารักของต.พะแสง ที่ช่วยตัดหญ้าให้ร.ร. ก่อน ร.ร.เปิด ขอบคุณจริงๆค่ะ ฯลฯ

วันที่ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๔ ฉันจะเดินทางไปเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนวัดพะแสง อ.บ้านตาขุน จ.สุราษฎร์ธานี ฉันก้าวกระโดดจากครู ไปเป็น ผอ. แต่สิ่งที่ฉันตั้งใจที่สุด คือ ขอทำหน้าที่นี้ให้ดีที่สุดและขอดูแลเด็กๆให้เติบโตเป็นอนาคตของชาติให้ดี่ที่สุด ด้วยความร่วมมือของครูในร.ร.วัดพะแสง ชาวบ้าน ผู้ปกครอง บุคคลในชุมชนทุกคน