และแล้วก็จบปี 2 ไปอย่าง...........
สวัสดีครับ ก็กลับมากันอีกครั้งเเล้วนะครับหลังจากที่ผมหายหน้าหายตาไปเสียนานเกือบปีได้ ก็เป็นเพราะว่าเข้าป่าเเล้วหาทางออกไม่เจออ่ะครับ ต้องฝ่าดง ฝ่าหนามกว่าที่จะออกมาได้ก็เหนื่อยเอาการเลยทีเดียว โดยรวมเเล้วปี 2 ที่ผ่านมานี้นั้น ชีวิตก็สนุกสนานดีครับ เเต่ส่วนใหญ่นั้นก็จะออกไปในแนวดราม่า ^^ มีหัวเราะ มีน้ำตาบ้าง ปนๆกันไป เกรดที่ออกมานั้นโดยรวมก็เกินคาดครับ แต่ก็ไม่สูงเลยนะครับ เพราะผมคาดมันไว้ในตอนเเรกว่าจะต่ำมาก จริงๆเเว้วนั้น ก่อนที่ผมจะเขียนฉบับนี้ ผมก็ได้เขียนไว้เเล้ว 2 ฉบับ เเต่ก็เซฟไว้ในเครื่อง ทีนี้พอล้างคอมใหม่ โอ้ว หายหมดเลย เลยไม่ได้เอามาลง เป็นเรื่องเกี่ยวกับการสอบ ชีวิตประจำวันบ้างไรบ้าง ก็ที่ผ่านมาในปี 2 ที่ผมประทับใจก็มีมากมายหลายๆเรื่องมากๆเลยครับ เช่น ประเพณีรับน้องข้ามฟาก ก็จะเป็นเรื่องของการสืบสานการรับน้องที่เป็นเเห่งแรกของประเทศไทย สนุกเเละก็สุดมันมากกก ๆ เลยครับ และที่ถือเป็นเกียรติแก่ผมเป็นอย่างมากก็คือการได้สัมผัสพระหัตถ์ของฟ้าหญิงจุฬาภรณ์ในการรับน้องขึ้นจากท่าเรือ เอาไว้วันหลังเดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟังอย่างละเอียดเลยครับ นอกจากนี้ก็ยังมีการแสดงคอนเสิร์ตภายในของ นศพ. เเม้กระทั้งอาจารย์ที่จบไปนานมากเเว้ว เเต่ถือว่าเป็นรุ่นพี่รวมสถาบันก็ยังมีส่วนร่วมมาร่วมงาน ร่วมการเเสดงอย่างครึกครื้น มีการเลี้ยงอำลาพี่ปี 6 ที่จัดได้อย่างยิ่งใหญ่อลังการ มีการเเสดงละครสุดมันส์เยอะมากๆจริงๆครับ ถือได้ว่าเป็นปีที่สุดๆในชีวิตจริง ทั้งการเรียนที่หนักมักมัก มากกว่า ม ปลายพันเท่า ทั้งกิจกรรมที่จัดเยอะๆๆๆมากๆเช่นกัน บอกได้ว่าเห็นเกรดกับช่วงเวลาที่ผ่านมามาเเล้วนั้น ไม่เสียใจเลยครับ คุ้มค่าจริงๆ ส่วนในตอนนี้นั้น ผมก็ได้ขึ้นมาอยู่ปี 3 ตามที่หวังไว้อย่างเรียบร้อย เรื่องราวจะเป็นยังไงนั้น ติดตามกันต่อไปได้เลยนะครับ ส่วนเรื่องราวช่วงตอนปี 2 ที่ผมหายเข้าป่าไป ก็จะมาเล่าแทรกๆเเจมๆบ้างเเล้วกันครับ ^^
ความเห็น (1)
แสดงความเห็นหันได้เต็มที่เลยนะครับ ถือเป็นกำลังใจเป็นอย่างดี