วันสงกรานต์ บ้านฉัน ฝนพลันหลั่ง
ฟ้าร้องสั่ง ครืนโครม ผสมเสียง
ลมพัดพา ต้นไม้ ไหวเอนเอียง
ยลสำเนียง ธรรมชาติ วาดวิมาน
คุณย่ายาย ใส่ใจ ในงานวัด
บรรจงจัด ข้าวปลา รวมอาหาร
ทาหน้านวล นุ่งไหม ใจเบิกบาน
บอกลูกหลาน ดูอย่าง นำทางไป
บางครอบครัว รอพลัน ในวันว่าง
ต้องเดินทาง เยี่ยมญาติ กราบกรานไหว้
สืบสานศรี กตัญญู อยู่อย่างไทย
รวมผู้ใหญ่ ปู่ย่ายาย หญิงชายอา
บางคนสุด ตื่นเต้น เห็นสนุก
เร่งเร้ารุก สาระพัน เพื่อหรรษา
สิ่งมึนเมา กับแกล้มโก้ พร้อมโซดา
พรรคพวกพา แสวงกิน ต่างถิ่นไกล
ลมระเรื่อย เฉื่อยฉิว ต้องผิวเนื้อ
ยามนี้เพื่อ หยุดนิ่ง ความติงไหว
สงบลง คงคู่ ดูหายใจ
ทวนทบได้ ยามสงบ พบสบาย
ถ้วยกาแฟ ดื่มแล้ว เหลือแก้วเปล่า
เอื้อมจับเอา น้ำชา จิบกระหาย
รอวันเติม ครั้งใหม่ มิเว้นวาย
เพียงเพื่อกาย รอรับ กับดื่มกิน
พลิกหนังสือ หน้าใหม่ ได้สติ
ข้อดำริ แฝงให้ ได้ถวิล
ธรรมชาติ ดำรงอยู่ คู่ชีวิน
ชีพดับดิ้น คืนพา สู่สามัญ
วันสงกรานต์ ของฉัน ในวันนี้
คงพอดี หากใจ ไม่เหหัน
แสวงหา เติมใส่ ล้นใจพลัน
แค่ขอฝัน สอนตน พ้นวุ่นวาย
สวัสดีวันปีใหม่ไทยครับ...อยู่ในช่วงสัปดาห์ของผู้สูงวัยพอดี..ขอบคุณสำหรับบทกลอนสอนใจได้เป็นอย่างดีครับ
ส่วนบ้านฉันรับญาติมิตรคนชิดใกล้
เดินทางไกล...แวะพักเหนื่อยเมื่อยแขนขา
คนขับง่วง...คนนั่งงีบ...รีบไคลคลา
แวะพักล้า...พักรถ..ก่อนหมดแรง
สวัสดีค่ะคุณหนุ่ม กร
ขอขอบคุณ ท่านสูงวัย แต่ใจหนุ่ม
ปีใหม่ชุ่ม กายชื่น ยั่งยืนหวัง
ให้ลูกหลาน เป็นคนดี มีพลัง
ชีพอยู่ยัง ศีลสัตย์ ปฏิบัติดี
สวัสดีค่ะคุณลำดวน
ขอขอบคุณ พรปีใหม่ ได้กลับย้อน
เป็นดั่งพร จากฉัน วันนี้ด้วย
สุขภาพดี มีชัย ให้อำนวย
อย่าได้ป่วย เจ็บไข้ สุขใจจริง
สวัสดีค่ะคุณอิงจันทร์ บ้านกลอนไฉไล
ฉันคิดถึง อิงจันทร์ ทุกวันมาก
อย่ารีบจาก จรไป ไกลหลีกหนี
ขอให้สอน กลอนกานท์ ฉันอีกที
เพื่อให้ดี เขียนได้ ไม่อายคน