ให้รางวัลด้วยการเดินทาง ตอนจบ....พักหัวใจที่ palio เขาใหญ่

ไม่มีความสุข ความฝันใด อยู่กับเราได้นาน คำกล่าวนี้

เป็นความจริงที่เราไม่อาจปฏิเสธได้เลย แต่ ความทรงจำซิ

อยู่กับเราตลอดไป ตราบเท่าที่เรายังจำ....(อ๊ะ ยังไง)

 

 

 

วันสุดท้ายของการเดินทาง รางวัลชีวิต ที่กำลังจะปิดฉากลงนี้

เราได้ไปเพิ่มเติมความทรงจำ กันที่เขาใหญ่ เราไม่ได้เข้าไปใน

อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ เราเลือกไปสถานที่สวยงาม อย่างเช่น

ที่ palio เมืองอิตตาลีจำแลงแห่งนี้ เพื่อเลือกเก็บความทรงจำอันสวยงาม

 

 

 

 

 

เราถึงปาลิโอ ประมาณ 10 โมงเช้า คนยังไม่เยอะมากมาย

ใช้เวลาชั่วโมงนิด ๆ ในการเดินชม ช๊อป และเก็บความทรงจำเป็นภาพถ่าย

หนูณิชน์มาที่นี่เป็นครั้งที่....2 แล้ว แต่ก็แตกต่างจากครั้งแรกมาก

เพราะครั้งนั้น สถานที่แห่งนี้ ยังเสร็จไปไม่เยอะแบบนี้ แต่คิดว่า

ครั้งหน้าที่แห่งนี้คงมีอะไรเพิ่มเติมอีกเป็นแน่......

 

ครั้งนี้ มีเวลาปล่อยใจไปตามอารมณ์ ศิลปิน ที่มีอย่างเต็มที่

ป้า ๆ ก็ เดินเข้าร้านโน้น ออกร้านนี้ รวมทั้งเป็นนางแบบให้หนูณิชน์ด้วย

 

ไม่มี คำบรรยายมากนัก แต่มี ภาพชุด

PaliO in Prae's Eyes....มาฝากให้ติ กัน

คอนเซปง่าย ๆ คือ ผนัง หน้าต่างที่สีสัดสดสวยงาม....

อยากถ่ายให้เห็นถึง ความเป็น PaliO  แต่ไม่รู้ จะสื่อออก

มาได้แค่ไหน....ฮ่า ๆๆๆ

 

 ฝากกันติ ด้วยนะคะ

 

 

1.

 

2.

 

3.

 

4. 

 

5.

 

 

 6.

 

7. 

 

 8.

 

 9.

 

10.

 

11.

 

 12.

 

 13.

 

14. 

 

15.

 

16.

 

17. 

 

18. 

 

19. 

 

 20.

 

 21.

 

 22.

 

 23.

 

24.

 

ความทรงจำ ที่ยังมีลมหายใจของฉัน.................

คุณป้าทั้งสอง กับหลานแสนดื้อคนนี้..........

 

 

มื้อเที่ยงวันนี้เราเลือกร้านครัวเขาใหญ่ ที่ปีก่อนเรามาแล้วเค้าปิด

วันนี้ ร้านเปิด เราเลย ไม่รีรอที่จะเข้าไปชิม อาหารอร่อยทุกจานเลยค่ะ

ใครไปแถวนั้น อย่าลืมแวะไปนะคะ ...........

 

 

จากนั้น เดินทางต่อ เพื่อเข้าสู่ เส้นทางกลับไปยังสนามบินสุวรรณภูมิ

 

แวะไร่ข้าวโพดหวาน ไร่สุวรรณ กันก่อน.....

 

คงหวาน  ๆ หรอย ๆ หาชิมได้ที่นี่คะ...............

 

 ข้าง ๆ กันมี ดอกสีเหลือง ๆ นี้เป็นทุ่งเลย..............

 

 

 

 

 

 

 

เอาข้าวโพดมาฝากกันด้วยค่ะ............

 

 

อีกที่นึงที่ป้า ๆ ขอแวะ  

Out let FN ................

 

 

 หลังจากเสียตังเรียบร้อยแล้ว...........ก็มานั่งหมดแรง อยู่หน้าร้าน...

 

 

แล้วเราก็ ไปถึงสุวรรณภูมิ รอขึ้นเครื่องกลับหาดใหญ่..........

 

ค่าเสียหายในการให้รางวัลตัวเองครั้งนี้....ประมาณ 6000 บาท

การเดินทางครั้งนี้สิ้นสุดลงแล้ว ... แต่ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายอย่างแน่นอน

แล้วพบกันใหม่นะ เมืองไทย ออกไปห่มเมืองไทยให้หายเหนื่อย...

 

ฉันรักเมืองไทย