Small Huose - พยาบาลกิตติมศักดิ์

ทั้งสองท่านบอกให้เรา กินยา กินยา

๒๓ มีนาคม ๒๕๕๔

    วันนี้ทางหน่วยงานสาธารณสุขของอำเภอเวียงเก่า ได้เดินทางมา OD กันที่จังหวัดกระบี่  ซึ่งได้ออกเดินทางกันตั้งแต่ ตอนเที่ยงของวันที่ ๒๒ มีนาคม ๒๕๕๔ กว่าจะถึงกระบี่เวลาก็ปาเข้ามาเจ็ดโมงกว่าๆของวันนี้ ...ช่างเป็นการเดินทางที่ยาวนาน

    เนื่องจากงบประมาณของการเดินทางครั้งนี้มีจำกัด ทำให้การเข้าพักในโรงแรมของพวกเรามีลักษณะแตกต่างกันไป บางห้องพักสองคน บางห้องพักสามคน และมีบางห้องที่มีคนพักถึงสี่คน

    ตัวเราเองกว่าจะลงตัวว่านอนพักห้องใหน ก็ถูกผู้รับผิดชอบเปลี่ยนแปลงไปมาจนน่าเวียนหัว  เดิมทีเรานอนห้องพักสองคน แล้วก็ถูกเปลี่ยนไปโดยไม่ถามความสมัครใจของเราไปที่ห้องสามคน เราเลยออกอาการหงุดหงิดเล็กน้อยในความไม่แน่นอนของผู้รับผิดชอบ ในท้ายที่สุดเราเลยเดินไปเลือกห้องพักเอง

 แม้จะสามคนเหมือนเดิม  แต่ก็เป็นห้องที่เลือกเอง

     ห้องที่เรานอน มีแม่สัมรอง ผู้ช่วยแพทย์แผนไทย ซึ่งเป็นผู้ช่วยเราเอง พี่กบ พนักงานคีร์ข้อมูลของรพ.สต.เรา 

     หลังจากพวกเราสัมผัสน้ำทะเลเย็นๆมาทั้งวัน พวกเราก็ได้ไปทานข้าวเย็นกันที่ริมน้ำกลางเมืองกระบี่  มาทะเลกันทั้งทีทุกคนล้วนแต่ต้องการทานของทะเล ทว่า เรา แม่สัมรอง พี่กบ แม่แดง (พยาบาลวิชาชีพชำนาญการ รพ.สต.เรา) เลือกที่จะกินส้มตำ ลาบเนื้อ คอหมูย่างแทนอาหารทะเล  ^_^

    เท่านั้นยังไม่พอ เรา พี่กบ แม่สัมรอง ยังเลือกของหวานหลังอาหารเป็นโรตีใส่ใข่กล้วยหอมกันอีกคนละกล่อง ผลก็คือ....

     เราปวดท้องมาก.....

   ไม่ได้ปวดท้องเข้าห้องน้ำด้วยค่ะ เป็นอาการปวดมั่วทั่วท้องไปหมด ปวดเหมือนอาหารไม่ย่อย ซักพักปวดหน่วงๆไปที่ท้องน้อยเหมือนปวดท้องประจำเดือน แล้วก็ย้ายมาทางท้องน้อยข้างขวาเหมือนปวดไส้ติ่ง ขยับไปทางขวาปวดทางขวา ขยับไปทางซ้ายก็ปวดทางซ้าย

   ปวดไม่พอ ยังคลื่นไส้ อ้วก...ลม  ไปตั้งสองรอบ นอนมองอาการตัวเองด้วยความทรมาน  พี่กบกับแม่สัมรองล้วนแต่บอกให้เรา กินยา กินยา ... เราปกิเสธบอกว่าขอดูอาการก่อนซักพัก (เกลียดการกินยามากค่ะ)

   อาการปวดตอนนอนนิ่งๆมันดีขึ้น แต่พอขยับตัวมันก็ปวดเสียดจนน้ำตาจะไหล

     แม่สัมรองซึ่งนอนอยู่ข้างๆหันมามองเราด้วยความเป็นห่วง คอยถามอาการเราเป็นระยะๆ ท่าทางจะห่วงเรามากเราเลยยันตัวลุกขึ้นจากเตียง ร้องขอยาเพื่อให้ท่านไม่เป็นห่วงมากเกินไป

   แม่สัมรองค้นยาในกระเป๋ามาสามเม็ด ที่เรารู้จักมี Brufen ที่ใช้แก้ปวด, Welin ยาที่ใช้เกี่ยวกับกระเพาะโดยเฉพาะ เราคิดว่าอาการตัวเองเหมือนอาการอาหารไม่ย่อย เลยเลือกกิน Welin ๑ เม็ด ที่จริงเราอยากกินน้ำขิงซักแก้วดีกว่า แหม...ก็เป็นหมอยาไทยนี่ค่ะ เลยอยากรักษาโดยยาไทย

     เพราะอาการนี้เคยเป็นมาแล้ว ตอนนั้นเป็นที่บ้านตัวเอง ที่บ้านแม่ปลูกขิงไว้ค่ะ จำได้ว่าเราเมินยาแผนปัจจุบันที่แม่หามาให้ เดินๆไปขุดขิงมาใส่กาต้มเอาน้ำดื่ม อาการก็ดีขึ้น ค่ะ

   แม่สัมรอง ค้นยามาให้ เดินไปเอาน้ำใส่แก้วมาให้ เรานอนนิ่งๆบนเตียงกลายเป็นคนป่วยของท่านไปเลย กินยาไปประมาณครึ่งชั่วโมง แม่สัมรองถามอาการด้วยสีหน้าที่เป็นห่วงเช่นเคย อาการปวดเสียดลดลงแล้วค่ะ เลยบอกท่านว่าดีขึ้นมากแล้ว

  คราวนี้แม่สัมรองเลยยิ้มออก

  เราเลยยิ้มตาม....รู้สึกอบอุ่นที่มีคนคอยเป็นห่วง

      ตัดสินใจไม่ผิดจริงๆที่เลือกจะนอนกับทั้งสองท่าน เวลาที่เราร่างกายทรุดมักมีแม่สำรองคอยพยาบาลอยู่เสมอเลย ซึ่งก่อนหน้านี้เราไปออกค่ายกลับมาปวดเมื่อยกล้ามเนื้อไปหมดก็ได้แม่สัมรองช่วยผ่อนคลาย

  นอกจากจะเป็นผู้ช่วยเราโดยหน้าที่แล้ว ยังเป็นพยาบาลพิเศษกับเราอีกด้วยซิ เป็นข้อเล็กๆน้อยๆที่เราพึ่งจะสังเกตเห็น  โชคดีจริงๆที่ได้มาเจอกัน มาร่วมงานกัน

  อย่างน้อยคืนนี้ ก็ไม่ต้องนอนปวดท้องจนถึงเช้าแล้ว

ขอบคุณค่ะ....แม่สัมรอง  คุณพยาบาลพิเศษกิตติมศักดิ์ ^_^