สุดท้าย....ได้อะไร ?
โครงการเพื่อปากท้องของชาวบ้าน ที่มุ่งตรงมาจากภาครัฐ มีมากมายจนนับไม่ถ้วน ล้วนแล้วแต่เพื่อความ อยู่ดีกินดีของชาวประชาหน้าใสทั้งสิ้น
....การเตรียมงาน การจัดดำเนินการ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
"งบประมาณ" ล้วนแต่..โอ้โฮ้..! ดูสำคัญไปหมด ชาวบ้านก็คึกคัก อยากเข้าร่วมกิจกรรม มีความหวังว่าความเป็นอยู่ของครอบครัวจะต้องดีขึ้น มีความมั่นคงและมั่นใจมากขึ้น เมื่อถึงวันประชุม อบรม ก็ดูพร้อมเพรียง ชาวบ้านนั่งกันเป็นระเบียบเรียบร้อย ไม่มีปากมีเสียง วิทยากรจะบรรยายหรือให้อะไรก็รับหมด
อะไร ๆ ก็ดูดีมีความหมาย หากมีการปฏิบัติชาวบ้านก็ร่วมมือเป็นอย่างดี สิ่งแปลก ๆ ใหม่ ๆ ทำให้ทุกคนกระตือรือร้น จนดูว่าโครงการนั้น ๆ สำเร็จลงไปได้ด้วยดี สวยงาม ตรงตามจุดมุ่งหมาย
สุดท้าย หน่วยงานรัฐสรุปผลโครงการเป็นไปตามเป้าหมาย งบประมาณถูกใช้ไปตามที่กำหนด จบ....
หันมาดูชาวบ้าน เมื่อออกจากห้องประชุม ก็จบเหมือนกัน จบภาระกิจที่หมู่บ้าน ตำบล หรืออำเภอ " ขอแรงมา" หลายคนงง ๆ ว่า " จะเอาความรู้ที่ได้ในครั้งนี้ ไปเริ่มต้นชีวิตตรงไหน " " จะเอาไปใช้อะไร " และ "....?????....." แล้วก็จบลงที่ " หมดไปอีกวัน"
การติดตามผลที่เกิดกับชาวบ้านตามเป้าหมายและจุดประสงค์ของโครงการต่าง ๆ ดูเหมือนจะติดตามในรูปแบบ " เอกสาร" เพราะเป็นหลักฐานที่น่าเชื่อถือที่สุด... แต่ข้อมูลต่าง ๆ ที่ได้จากเอกสารในการติดตามนั้น ๆ ... ทราบไหมว่า..?? มาจากไหน ?? การพัฒนาคุณภาพชีวิตของคนไทยในรูปแบบนี้ คงต้องตั้งงบประมาณในแต่ละปีอย่างมหาศาลทีเดียว....
หลังจากการประชุม อบรม ...อื่น ๆ ก็จะมีอาชีพเสริมตามมา ที่เห็น ๆ ก็เช่น " รับจ้างทำเอกสาร " " รับจ้างประชุมอบรม " "รับจ้างหาข้อมูล" ก็ว่ากันไป....แล้วโครงการที่เหมือน " ไฟไหม้ฟาง" เหล่านี้ก็จางหายไป เกิดโครงการใหม่ ๆ ขึ้นมาให้ชาวบ้านได้หวังกันต่อไปอีก ถ้ามองในแง่ดีก็ดีนะ มีอะไรใหม่ ๆ มาให้ได้ตื่นเต้นกันอยู่เรื่อย ๆ
แต่หันไปดูชาวบ้าน เสียงยายเม้า กะตาเหมือนคุยกัน
"ไม่เห็นจะได้ห่....อะไรเสียเวล่ำเวลาเหลาก้านมะพร้าวด้วย คราวหน้าข้าไม่ไปแล้ว จะมาจับข้าเข้าคุกก็เอา..... "
" อือ....! แต่ข้าจะไปนะยายเม้า ได้ตั้งร้อย ดีกว่าอยู่เปล่า ๆ ได้กินข้าว กินข้าวเฝ่ ฟรี มีขนมด้วย หาได้ที่ไหน ฮ่ะ ๆๆๆๆ"
..................แล้ว.........สุดท้าย.....ได้อะไร..?...................
ความเห็น (6)
เห็นด้วยจริงๆ
สวัสดีจ้ะคุณ 
ดีใจที่คุณมาทักทายและร่วมแสดงความคิดเห็นในบันทึกของคุณมะเดื่อ ... มันเป็นเช่นนั้นแล...เมืองไทยไม่มีทางแก้ไขให้เกิดการเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมเดิม ๆ ได้หรอก...
เอาประเด็นนี่แหละครับ "ได้อะไรนี่แหละครับ" มาคิดให้ตกว่า
ชาวบ้านจะได้อะไรเป็นตัวตั้ง
แล้วทำให้เขาเหล่านั้นได้จริงๆ ตามที่คิดไว้
แค่นั้นแหละสำเร็จ
น่าจะเป็นแบบนี้นะครับ
สวัสดีท่านอาจารย์โสภณ 
คุณมะเดื่อเชื่อว่า ทุกหน่วยงาน ทุกโครงการที่ลงสู่พื้นที่นั้น ก็ต้องตั้งโครงการที่มีสมมุติฐานว่า..สิ่งที่ชาวบ้านจะได้รับคือ....ทั้งสิ้น..และทำตามข้อกำหนดทุกอย่าง แต่ผลที่ได้มันจบแค่ "ปิดการอบรม" น่ะแหละหลังจากนั้น ... สุดท้าย...ได้อะไร ? คือคำถามที่หาคำตอบไม่ได้
สวัสดีค่ะคุณมะเดื่อ
- สุดท้าย...คนขายกระดาษมีรายได้เพิ่มค่ะ แป่ว...
สวัสดีจ้ะคุณยาย 
มากับดอกไม้สวย ๆ เหมือนเดิม ดอกเบบูย่าหรือเปล่าเนี่ยสีเหลืองสวยดี .... จริงของคุณยายนะ ... สุดท้าย คนขายกระดาษ...รวย...!