ชื่อพื้นเมือง ตาล(ภาคกลาง) โตนด ต้นโน้ต โน้ต(ภาคใต้-พัทลุง)
ตาล
ชื่อวิทยาศาสตร์ Brussus flabellifer Linn.
วงศ์ palmae
ลักษณะทั่วไป
เป็นไม้ยืนต้นลำต้นเดี่ยว สูงได้ถึง 40 เมตร ผิวลำต้นปรากฏข้อ ปล้องชัดเจน ใบเดี่ยวขอบใบเป็นหยัก เว้าลึกจนอาจเข้าใจไปได้ว่าเป็นใบประกอบ ก้านใบ(ทางตาล)หนา เหนียว โอนอ่อนได้ดี ขอบก้านใบมีหนามคมเหมือนฟันเลื่อย โคนก้านใบแผ่เป็นกาบหุ้มลำต้น ดอกช่อ ออกดอกตลอดปี ผลค่อนข้างกลม เมื่อสุกเปลือกผลมีสีดำและมีกลีบเลี้ยงติดอยู่ที่ขั้วของผล เป็นพืชแยกเพศมีต้นตัวผู้และต้นตัวเมีย
ประโยชน์
ลำต้นที่แก่เนื้อไม้จะแข็งมากใช้ทำเครื่องเรือนใช้งานได้ทนทานกว่าเหล็ก ใช้ทำเฟอร์นิเจอร์ได้หลายรูปแบบ ใบใช้เย็บเป็นจากมุงหลังคา สานตะกร้า ทำสิ่งประดิษฐ์ที่เป็นของเล่นได้หลากหลาย เช่นตะกร้อ ปลา กังหันลม เป็นต้น ก้านใบ(ทางตาล) คนชนบทแถบที่มีต้นตาลใช้กั้นรั้วบ้าน กั้นคอกสัตว์ ก้านใบส่วนที่เป็นกาบให้เส้นใยที่เหนียวใช้ทำเชือก ทำไม้กวาด ทำที่ปัดยักใย่ งวงตาลให้น้ำตาลใช้ทำเป็นเครื่องดื่ม ใช้ทำน้ำตาลเหลว น้ำตาลแว่น เนื้อของเมล็ดและจาวตาลใช้รับประทาน เนื้อส่วนที่เป็นเส้นใยของผลสุกคั้นเอาน้ำทำขนมลูกตาล สรรพคุณทางยานำเอารากของตาลมาต้มน้ำ ดื่มเป็นยาขับปัสสาวะได้ดีมาก นอกจากนี้ยังช่วยแก้กระหายน้ำ แก้อาการร้อนในได้ดีมากอีกด้วย
ไม่มีความเห็น