สัปดาห์นี้ที่หน่วยเคมีคลินิกของเรามีนักศึกษาปีที่ 3 จากหลายคณะ รวมแล้วประมาณ 3-5 คนมาอยู่กับพวกเราที่แล็บ ก็เลยได้ร่วมกิจกรรมการเรียนภาษาอังกฤษกับสมาชิกชาว chem ของเราด้วย น่าดีใจที่เด็กๆรุ่นใหม่นี้ดูจะกล้าที่จะพูดภาษาอังกฤษกันมากขึ้น ไม่หลบๆหนีๆอายๆ เหมือนที่เคยเห็นสมัยก่อนๆ สำหรับตัวเองแล้วคิดว่าความกล้าพูดน่าจะเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในการเรียนภาษา ไม่ว่าจะภาษาอะไร เพราะหากกล้าพูดแล้ว โอกาสที่จะเรียนรู้ก็จะเปิดกว้างมากขึ้นและทำให้เรียนรู้ได้เร็วด้วย เพราะการเรียนภาษาต่างชาติก็เพื่อการสื่อสาร วิธีการสื่อสารที่เร็วที่สุดก็คือการพูดนี่เอง หากเราสอนภาษาโดยเฉพาะภาษาอังกฤษในระบบการเรียนของเรา โดยเริ่มจากการพูดคุยก่อนแทนที่จะเป็นแบบที่เราเรียนกันมาคือเรียนแกรมม่า ท่องศัพท์มากมาย (แบบนกแก้วนกขุนทอง แถมบางครั้งออกเสียงผิดๆอีกด้วย) เด็กไทยคนไทยทั้งหลายคงจะใช้ภาษาอังกฤษได้ดีกว่าที่เห็นๆอยู่ในปัจจุบันแน่ๆ
สิ่งที่อยากเก็บมาบอกต่อวันนี้ก็คือการออกเสียงคำทั้งสามคำในชื่อบันทึกนี้นั่นเองค่ะ ไม่ค่อยคิดว่าจะมีคนออกเสียงไม่ถูก แต่พอได้ยินน้องๆออกเสียงดังอย่างมั่นใจแบบไม่ถูกต้อง ก็เลยคิดว่าคงมีคนเข้าใจผิดๆพอสมควร เพราะเราอ่านตามตัวหนังสือที่เราเห็น แต่จริงๆแล้วการออกเสียงจะต่างออกไป นั่นคือ
busy ออกเสียงว่า บิสซี่ ไม่ใช่ บัสซี่
injury ออกเสียงว่า อินเจอรี่ ไม่ใช่ อินจูรี่
history ออกเสียงแค่สองพยางค์ ว่า ฮิสตรี้ ไม่ใช่สามพยางค์ตามที่เห็น อย่าเอาไปเทียบกับคำว่า story ที่อ่านเป็น สตอรี่ นะคะ เพราะเขาไม่เกี่ยวข้องกันเลย
คำพวกนี้แม้จะดูเล็กน้อย แต่ถ้าเราเรียนรู้บอกต่อการออกเสียงที่ถูกต้อง เราก็จะได้ช่วยกันทำให้พวกเราสื่อสารกับเจ้าของภาษาได้ง่ายและรวดเร็วขึ้น จะได้มีกำลังใจที่จะพยายามสื่อสารต่อไปนะคะ
ขอบคุณมากคะ เจอขุมทรัพย์ใน g2k อีกแล้ว
ปล.สวัสดีจาก รพ.สวนดอกเชียงใหม่ (เจ๊า)