KM0056 : เล่าเรื่อง "ความสุข"

ทุกครั้งที่ผมมีโอกาสได้ไปร่วมกิจกรรม KM ทั้งในฐานะ "คุณอำนวย" หรือ ในฐานะผู้เข้าร่วมกิจกรรม สิ่งหนึ่งที่ผมมักได้ยินหลายท่านพูดคือ "อยากเห็นความสุขในการทำงาน" แต่ส่วนใหญ่ของคนที่ "อยากเห็น" ก็เป็นเพียงแค่ "อยากเห็น" ซึ่งหมายถึง "อยากเห็นในฐานะผู้สังเกตการณ์" และ "รอรับผลแห่งความสุขที่คาดว่ามันจะเกิดขึ้นรอบๆ ข้าง" หลายครั้งที่ผมมีโอกาสได้พูด ผมมักจะบอกว่า "ความสุขมันเกิดขึ้นเองไม่ได้ ต้องสร้างมันขึ้นมา" แล้วใครล่ะเป็นคนสร้าง คำตอบก็คือ "ตัวเอง" เพราะ "ความสุขมันคือสภาวะของจิตใจเราเอง" เรื่องเดียวกันอาจคิดได้ไม่เหมือนกัน เช่น เวลาฝกตก คนที่อยู่ในบ้านก็จะคิดว่า "สุขสบายดีจัง" แต่คนที่ต้องเดินทางแล้วตากฝนอาจคิดตรงข้าม ผมชอบ "นิทานหรือเรื่องเล่า" ในหนังสือ "BEST" ของ อ.วรากรณ์ สามโกเศศ และเป็นเรื่องที่ผมชอบนำไปเล่าให้คนอื่นๆ ฟังบ่อยๆ ครับ เรื่องมีอยู่ว่า

มีหญิงคนหนึ่งอาศัยอยู่ในบ้านกับสามีและลูก วันหนึ่งพ่อกับแม่ของสามีจำเป็นต้องมาอาศัยอยู่ด้วยเพราะมีเหตุจำเป็นจากบ้านที่ถูกไฟไหม้

การอยู่ในบ้านหลังเล็กร่วมกัน ๕ คน ย่อมเกิดความแออัดขึ้น  ความสุขสบายจึงหมดไป ความทุกข์เข้ามาแทนที่ เธอจึงไปปรึกษาผู้มีปัญญาประจำหมู่บ้าน เพื่อให้ช่วยแก้ไขความทุกข์ ของเธอ (ถ้าจะให้เหมือนโฆษณาที่กำลังฮิตตอนนี้ ต้องจบแค่นี้แล้วถามว่า "ถ้าเป็นคุณ..........จะทำอย่างไร")

ชายแก่ผู้มีปัญญาประจำหมู่บ้าน ถามเธอว่ามีวัวหรือไม่ เธอบอกว่ามีตัวหนึ่ง งั้นดีแล้ว ชานแก่บอก เธอจงนำวัวเข้าไปอยู่ในบ้าน แล้วกลับมาหาฉันอีกหนึ่งอาทิตย์

เมื่อครบเวลา เธอก็มาหาชายแก่ ชายแก่ถามว่าเธอมีไก่หรือไม่ เธอบอกว่ามีสองตัว งั้นดีแล้ว ชายแก่บอก ให้นำไก่สองตัวเข้าไปอยู่ในบ้าน แล้วอีกหนึ่งอาทิตย์ค่อยกลับมาหาฉัน จะให้คำแนะนำเพิ่มเติม

ในสัปดาห์ที่สองเธอต้องทนทุกข์กับการเก็บขี้วัว ขี้ไก่ และดูแลคนอีก ๔ คน จนเธอแทบจะทนไม่ไหวกับคำแนะนำ แต่ก็ยังเลื่อมใสในชื่อเสียงของชายแก่ (ข้อดีของการยึดติดตัวบุคคล ที่ในสังคมไทยมีให้เห็นบ่อยๆ) กลับไปคราวนี้ต้องบ่นให้ฟังอย่างเต็มที่

เมื่อถึงเวลากลับไปพบชายแก่ เธอจึงบ่นให้ชายแก่ฟังตามที่อยากจะบ่น ชายแก่นั่งฟังอย่างนิ่งเงียบ (Deep Listening) เมื่อเธอพูดจบ ชายแก่จึงบอกว่าถ้าทนไม่ไหวก็ให้เอาไก่ออกจากบ้าน แล้วอีกอาทิตย์มาบอกว่าเป็นยังไง

อีกอาทิตย์เธอกลับมาบอกชายแก่ว่า สถานการณ์ดีขึ้นมาก แต่ยังมีปัญหาอยู่ ชายแก่จึงบอกว่าถ้าอย่างนั้นให้เอาวัวออกจากบ้าน แล้วความทุกข์จะหายไป พอเธอกลับไปเอาวัวออกจากบ้าน ก็ไม่ต้องมากังวลกับขี้วัวอีก เธอก็มีความสุขกับการอยู่กับคนในบ้านทั้ง ๕ คน อย่างไม่อึดอัดอีกต่อไป

คงไม่ต้องอธิบายอะไรต่อนะครับ ขอจบด้วย

"ถ้าคุณเลือกที่จะมีความสุข คนรอบข้างก็จะมีความสุข และคนรอบข้างพวกเขาก็จะมีความสุขด้วย ความสุขจะแผ่กระจายเป็นวงกว้าง เหมือนระลอกคลื่นบนผิวน้ำ การตัดสินใจของคุณ ไม่ได้ส่งผลแค่ตัวคุณเท่านั้น" (ออสติน เด็กมหาวิทยาลัยปีสอง จากหนังสือ โรงเรียน ป(ล)าฎิหารย์)

ส่วนอันนี้คือความสุขของผมครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

• อันนี้เห้นด้วยอย่างยิ่ง
• ทุกครั้งที่ทำเวทีกิจกรรมต้องการให้เกิดแบบนี้เองตามธรรมชาติ
• ถ้าคุณเลือกที่จะมีความสุข คนรอบข้างก็จะมีความสุข และคนรอบข้างพวกเขาก็จะมีความสุขด้วย ความสุขจะแผ่กระจายเป็นวงกว้าง เหมือนระลอกคลื่นบนผิวน้ำ การตัดสินใจของคุณ ไม่ได้ส่งผลแค่ตัวคุณเท่านั้น"
• ผมคิดว่าแม้เพียงสักนิด เวลาที่ผ่านมาก็ไม่สูญเปล่า
• เพื่อให้เขาเกิดกำลังใจในการทำความดีต่อไป
• ขอบคุณสำหรับบันทึกดีๆ

[ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์]

ได้ยินพ่อเตือนแม่เสมอว่า อย่าบ่นมาก เราแก่แล้วฟังให้เยอะเข้าไว้นะดี มาคิดดูแล้วลึกซึ้งนะค่ะนี่ :)

[คิดคม สเลลานนท์]

สวัสดีครับ อ.ขจิต ฝอยทอง

 ใช่ครับความสุขที่ดีต้องเกิดขึ้นโดยธรรมชาติครับ ไม่ควรปั้นแต่ง แต่ในช่วงแรกๆ ก็อาจต้องปั้นแต่งกันไปบ้าง

[คิดคม สเลลานนท์]

สวัสดีครับ  ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์

ลึกซึ้งจริงๆ ครับ ไม่รู้คำนี้ผู้ชายที่มีครอบครัวอย่างเราจะพูดกันทุกคนหรือเปล่า :)