การสะท้อนความคิดจากการเรียน

AAR  (After  Action  Review)

 โดยนางจักจั่น     ก่ายโนนสูง     รหัส 53D0103104  สาขาหลักสูตรและการสอน 

 

1.  สิ่งที่คาดว่าจะได้รับ

          จากการที่ได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่หัวหน้างานวิชาการของโรงเรียน ทำให้ภาระหน้าที่ต่าง ๆ ต้องเกี่ยวข้องกับหลักสูตร และการจัดการเรียนการสอน แต่มีความรู้สึกว่าตนเองยังไม่มีความรู้ความสามารถเพียงพอ ไม่สามารถให้คำแนะนำเพื่อนครูได้อย่างเต็มที่  จึงมีความคิดว่า สาขาหลักสูตรและการสอนน่าจะเหมาะสมและสามารถนำความรู้ไปใช้ประโยชน์ในอาชีพของตนเองได้อย่างเต็มที่มากกว่าสาขาอื่น  อีกประการหนึ่งคือเมื่อครั้งที่พัฒนางานเข้าสู่วิทยฐานะชำนาญการพิเศษ  ได้เขียนรายงานการวิจัยจากการศึกษาและซักถามผู้รู้ต่าง ๆ แต่ยังไม่กระจ่างชัดเท่าที่ควร เกิดข้อสงสัยที่ใคร่รู้หลายประการ  จึงเลือกเรียนสาขาหลักสูตรและการสอนด้วยความคาดหวังว่า

1.1   รู้และเข้าใจถึงทฤษฎี หลักการ และแนวคิด ตลอดจนเทคนิควิธีต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการพัฒนาหลักสูตร และการจัดการเรียนการสอนมากยิ่งขึ้น

1.2   รู้และเข้าใจ ถึงขั้นตอนและกระบวนการทำวิจัย/วิทยานิพนธ์ที่ถูกต้อง

2         สิ่งที่เกิดขึ้นจริงคืออะไร

2.1   ได้รับความรู้เกินกว่าที่คาดหวัง  โดยเฉพาะกระบวนการของการทำวิจัย/วิทยานิพนธ์  อาจารย์ทุกท่านให้คำแนะนำเป็นอย่างดี มีความมั่นใจที่จะนำความรู้ที่ได้รับไปพัฒนาตนเองมั่นใจที่จะคำแนะนำแก่เพื่อนร่วมงานไม่ว่าจะเป็นเรื่องของกระบวนการในการพัฒนาหลักสูตร เทคนิควิธีสอน หรือขั้นตอนการทำวิจัย ให้สมกับที่ได้ทำหน้าที่หัวหน้างานวิชาการของโรงเรียน และมีวิทยฐานะชำนาญการพิเศษ

2.2   ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ประสบการณ์ซึ่งกันและกัน  ทำให้เกิดเครือข่ายและสังคมแห่งการเรียนรู้  ทั้งในห้องเรียน และสังคมออนไลน์  รู้แหล่งในการสืบค้นข้อมูลต่าง ๆ

2.3   ได้ฝึกความอดทน  ฝึกความรับผิดชอบในตนเอง

3         สิ่งที่คาดหวังกับสิ่งที่เกิดขึ้นจริงเหมือนหรือแตกต่างกัน  ทำไมจึงแตกต่างกัน

     สิ่งที่คาดหวังกับสิ่งที่เกิดขึ้นจริงแตกต่างกันคือ

3.1   เรื่องของกระบวนการจัดทำและพัฒนาหลักสูตร  เพราะการทำหลักสูตรของโรงเรียนไม่ได้เป็นไปตามกระบวนการอย่างสมบูรณ์ เป็นเพียงบางส่วนบางขั้นตอนเท่านั้น

3.2   ความรู้และกระบวนการในการทำวิทยานิพนธ์ ที่ได้รับเกินกว่าที่คาดหวัง ไม่คาดว่าจะได้รับความรู้ คำแนะนำ และความเอาใจใส่จากคณาจารย์มากขนาดนี้ ได้รับการ comment งานเยอะมาก แต่ล้วนเป็นสิ่งที่ถูกต้องและต้องนำไปใช้ในการทำวิทยานิพนธ์ทั้งนั้น

3.3   ความมีน้ำใจ ความเอื้อเฟื้อกันระหว่างเพื่อน ๆ เป็นสิ่งที่เหนือความคาดหวัง เพราะไม่เคยคิดว่าจะเห็นความมีน้ำใจ ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ความรักสามัคคีกันขนาดนี้

4         สิ่งที่ได้เรียนรู้และวิธีลด/แก้ความแตกต่าง

4.1   วิธีลดและแก้ความแตกต่าง  พยายามมองปัญหาต่าง ๆ อย่างมีวิจารณญาณ ปัญหาทุกปัญหาย่อมมีทางแก้ไข สิ่งใดที่ดี และคิดว่ามีประโยชน์ก็นำไปปรับใช้ต่อไป สิ่งใดที่ไม่มีประโยชน์ และก่อให้เกิดปัญหา ก็สนทนากับเพื่อน ๆ และคุณครูแลกเปลี่ยนประสบการณ์ เพื่อหาแนวทางในการขจัดปัญหานั้น

4.2  ศึกษาค้นคว้าหาความรู้จากแหล่งเรียนรู้ต่าง ๆ เพื่อนำความรู้นั้นไปปรับใช้ต่อไป