นกน้อยสร้างรังแต่พอตัว: ตอน “แม่นก..กกไข่”

ครอบครัวใดประพฤติตนอย่างนี้..ครอบครัวนั้นย่อมมีพื้นฐานที่ดีสำหรับการ มีผู้สืบสกุลที่ดีต่อไป เมื่อวิญญาณของทั้งสองฝ่ายดีพร้อมแล้ว ย่อมมีแรง ดึงดูดเอาวิญญาณที่ดี..ให้มาสู่ท้องของแม่บ้านได้สมความปรารถนาท่านจะได้ลูกที่ดี เพราะท่านเป็นคนดี จึงขอให้ท่านเริ่มเป็นคนดี ตั้งแต่ในวันแต่งงานเถิด แล้วรักษาความดีไว้ให้ถาวรตลอดไป...”(ท่านเจ้าคุณปัญญานันทภิกขุ)

  

 

 

 

 

 

แม่เอ๋ยแม่นก 

เจ้าเฝ้ากกปกป้องคุ้มครองให้ 

เจ้าฟูมฟักรักลูกผูกพันใจ 

เจ้าอยู่ใกล้รอไข่ฟักรักเลี้ยงดู 

เจ้านกน้อยคอยกกปกป้องไว้ 

เจ้ากกไข่ในรังนั่งเฝ้าอยู่ 

เจ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงอุ้มชู 

เจ้านกรู้รอลูกฟักจากไข่เอย 

 

.. 

กุลมาตา 

๒๒ กุมภา ๒๕๕๔ 

(กลอนดอกสร้อย) 

  

 

ในที่สุด..คู่นกกินปลีอกเหลืองก็สร้างรังเสร็จ 

พวกเราแม่ลูก..เฝ้าดูอย่างมีความสุขจริงๆ 

ลูกชายสังเกตว่า..พ่อนกแม่นกนั่งในรังนานๆ 

แม่จึงบอกลูกว่า..คราวนี้ออกไข่แน่ๆ 

แม่นกออกไข่แล้ว ต้องนั่งกกไข่ในรังไง 

ลูกชายจึงปีนขึ้นไปดูอย่างระมัดระวัง 

 ..

 

 

 

 ปรากฎว่ามีไข่ในรังนกจริงๆ

แม่ปีนขึ้นไปดูบ้าง พร้อมถ่ายรูปมาฝากเพื่อนๆชาวโกทูโน 

อาจเห็นไม่ค่อยชัดนะคะ เพราะรังลึกพอสมควร 

พวกเราต้องระวัง ไม่ให้กล้องปัญญาอ่อนของเรา 

ไปถูกรังนกเสียหายค่ะ แต่ก็พอมองเห็นไข่นกดังในภาพ 

น่าจะมีไข่นกสัก ๒-๓ ฟอง... 

..

 

 

 

ภาพแม่นกกกไข่..มีให้เห็นให้ถ่ายภาพทุกวัน 

กลางวัน..แม่นกพ่อนกยังบินไปบินมาหาอาหารและสลับกันกกไข่ 

บางครั้งก็มีโอกาสได้เห็น พ่อนกหาอาหารมาป้อนแม่นกด้วย

กลางคืนจะกกไข่..นิ่ง..ยอมเป็นนางแบบให้ถ่ายภาพด้วย 

แม้มีแสงไฟส่องจากกล้องรบกวน ดังเช่นภาพที่เห็นนี้

เขาคงรู้ว่า..แม่ลูกคู่นี้ใจดี..ไม่ทำร้ายเขากับไข่ของเขาแน่นอน 

 ..

 

  

 

 แต่ช่วงใหม่ๆ ที่พวกเราปีนขึ้นไปดูไข่ในรัง 

เขาก็มีตกใจบินหนีไปบ้าง บางครั้ง

บางครั้งลูกชายก็เผลอ..ไปเล่นแถวนั้น 

เขาก็ตกใจบินหนีขึ้นไปเกาะสายไฟดังในภาพค่ะ 

..

 

  

พวกเราแม่ลูก..เฝ้ารอวันที่ลูกนกออกจากไข่ 

ฝนเริ่มโปรยสายลงมา ๒-๓ วันแล้ว.. 

..รู้สึกเป็นห่วงรังนกกันทั้งแม่ทั้งลูก  

จะแข็งแรง ทนทาน สู้แรงลมแรงฝนได้ไหมหนอ.. 

แม่ลูกตัดสินใจเอาผ้าพลาสติคสีฟ้า 

มาคลุมบังรังของพวกเขา จากระเบียงบ้านชั้นบน 

ขณะที่สายฝนโปรยปรายลงมา เมื่อบ่ายวันอังคารที่ ๒๒ กุมภา

แม่ลูกรู้สึกดีอีกครั้ง..ที่ได้ช่วยพ่อแม่นกกินปลีอกเหลืองคู่นี้ 

ช่วยให้รังของเขาปลอดภัยจนกว่าลูกนกจะฟักจากไข่ 

และ..จนกว่าลูกนกจะโตบินได้เอง

..

เห็นครอบครัว “นกกินปลีอกเหลือง” แล้ว..

ทำให้คิดถึงครอบครัวของตัวเองและครอบครัวของคนทั่วไป

นกนั้นได้ชื่อว่า “เป็นสัตว์ที่มีคู่เดียว” ไม่เปลี่ยนคู่ตลอดชีวิต

สำหรับมนุษย์เรา..ถ้าไม่มีธรรมประจำใจ

โอกาสที่จะนอกใจ เปลี่ยนคู่ เป็นไปได้สูงในทุกสังคม

ดิฉันจึงขอนำข้อธรรมจากหนังสือ “รักลูกให้ถูกทาง”

โดยท่านเจ้าคุณปัญญานันทภิกขุ มาฝากเป็นข้อคิดท้ายบันทึกดังนี้..

 

 

“สามีภรรยา ที่ประพฤติตน..งดเว้นจากปากทางแห่งความฉิบหายดัง

 กล่าวย่อมเป็นเหตุให้คนทั้งสอง ได้ตั้งมั่นอยู่ในคุณธรรม เป็นการ

 ปรับปรุงตนเองให้เรียบร้อยตามหลักของผู้ครองเรือนประการหนึ่ง

 แล้ว คนที่มีกิเลสรบกวนใจ ย่อมมีอะไรๆเกิดขึ้น ทำให้ยุ่งยากได้บ้าง

 เป็นบางคราว ยิ่งคนที่อยู่ครองเรือนด้วยแล้ว ย่อมมีเรื่องกระทบ

 กระทั่งกันได้ง่าย จึงต้องเพิ่มความระมัดระวังดีเป็นพิเศษ จึงควรมี

 คุณธรรม ๔ ประการ เป็นหลักประกันชีวิตไว้ คุณธรรม ๔ ประการนั้น

 คือ “ฆราวาสธรรม”

๑.   สัจจะ ผู้ครองเรือนจะต้องมีความซื่อตรงต่อกัน อย่าคิดเอาใจออก

      ห่างจากกัน อยู่กันอย่างเปิดเผย ให้ทั้งสองฝ่ายมองเห็นกัน

      ชัดเจน ไม่มีอะไรที่เป็นความลับอันตนจะพึงปิดบังแก่กัน ข้อนี้

      สำคัญมาก

๒.  ทมะ ต้องรู้จักข่มใจ อย่าเป็นคนวู่วาม คิดแล้วจึงทำจึงพูดเสมอ ได้

      รับข่าวอะไรจากใคร ต้องคิดทบทวนเสียก่อน อย่าปล่อยใจไปตาม

      ความอยากปรารถนาให้มากเกินไป จะเกิดความยุ่งยากแก่ครอบ

      ครัว

๓.   ขันติ  ต้องมีความอดทนต่อทุกอย่างที่เกิดขึ้นในครอบครัวด้วย

      อย่าทำใจอ่อนแอต่ออะไรๆ เป็นอันขาด ทนไว้ก่อนได้เป็นดีและ

      ต้องทนกันนานๆ สักหน่อย ความสุขย่อมมีแก่ผู้อดทนเสมอ

๔.   จาคะ  หมายถึงการสละให้ปันสิ่งของแก่บุคคลที่ควรให้ปัน อย่า

       ทำตนเป็นคนใจคับแคบ จงสร้างรั้วบ้านด้วยความรักจากคนข้าง

       เคียงด้วยการแบ่งปันกินเสมอ

 “ครอบครัวใดประพฤติตนอย่างนี้..ครอบครัวนั้นย่อมมีพื้นฐานที่ดี

  สำหรับการมีผู้สืบสกุลที่ดีต่อไป เมื่อวิญญาณของทั้งสองฝ่ายดี

  พร้อมแล้ว ย่อมมีแรงดึงดูดเอาวิญญาณที่ดี..ให้มาสู่ท้องของแม่

  บ้านได้สมความปรารถนา ท่านจะได้ลูกที่ดี เพราะท่านเป็นคนดี

  จึงขอให้ท่านเริ่มเป็นคนดี ตั้งแต่ในวันแต่งงานเถิดแล้วรักษาความดี

  ไว้ให้ถาวรตลอดไป...”

 

(คัดลอกจาก “หนังสือรักลูกให้ถูกทาง” บทที่ ๒ อิทธิพลของ

 กรรมพันธุ์  หน้า ๑๙-๒๐)

 ..เมื่อวานก็รัก..วันนี้รักเธอ..

..พรุ่งนี้ก็รักเธอ....พอใจที่มีเธอ..

..ไม่มีอีกแล้ว..ใครจะมาเข้าใจ..

..ฉันได้ดีอย่างเธอ..ตอบแทนเธอ..

.."รักเดียวใจเดียว"..

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

ที่บ้านก็มีนกมาออกไข่ มีเสียงนกเขากกลูกเสียงกรูวววว  น่ากลัวสำหรับคนที่ไม่เคยได้ยินค่ะ  แต่ไม่เคยปีนขึ้นไปดูกลัวมันตกใจค่ะ

ธรรมะ  เป็นสิริมงคลต่อผู้ปฏิบัติีเสมอนะคะ  ขอขอบพระคุณค่ะ

[กุลมาตา]

คุณคิม ค.ห.๑

 

ที่บ้านเป็นทาวน์เฮ้าส์ มีที่หน้าบ้านแค่พอจอดรถ

คุณคิมลองนึกภาพดูนะคะ นกก็มาทำรังหน้าบ้านที่เราเดินเข้าออก

เขาก็ไม่กลัวเรานะคะ ไม่เหมือนบ้านที่กว้างๆ ที่นกทำรังบนต้นไม้

หรือบนหลังคา เขาทำรังแค่เราปีนเก้าอี้ก็ถึงรัง อันตรายค่ะพี่คิม

ถ้าทำบนหลังคาบ้านอย่างที่บ้านพี่คิม ก็น่าจะปลอดภัยกว่าเยอะ

ที่จริงบ้านเรา ไม่มีใครทำเขา แต่อาจมีคนปีนเข้ามาค่ะ พวกขโมย

หรือคนพาลใจร้าย มุมมองเขาอาจไม่เข้าใจ ว่าเราไม่เอาคน เอานก

ก็นกไม่มีพิษภัย คนถ้าไม่สนิทไว้ใจ ใครจะคบสนิทจริงมั้ยคะ

[กุลมาตา]

คุณคิม ค.ห.๑

ธรรมะเป็นศิริมงคลต่อผู้ปฏิบัติจริงๆค่ะ

มาตอบความเห็นเสริม เพราะเข้ามาแก้ไขบันทึก

ยังลงรูปไม่ได้ ไม่รู้เน็ตเป็นอะไร ใช้ไม่ได้โดนล็อคหรือเปล่า

สงสัยต้องเปลี่ยนบริษัท..

คู่นกทำให้เห็นธรรมของคู่คนที่เป็น "คู่บุญ"

เห็นหลายคู่ที่วัดที่ไปประจำ ชื่นชมจริงๆค่ะ

คู่ที่เรารักเราชอบ ไม่ใช่ข้างเดียว รักกันไม่เปลี่ยนคู่จนแก่เฒ่า

เพราะมีธรรมเสมอกัน..สูงสุดของการมีคู่ เช่นธรรมชาติของนกค่ะพี่