วิชชาธรรมกาย : อย่าได้พูดแทนธรรมภาคมารเลย...???
อย่าได้พูดแทนธรรมภาคมารเลย...???
เนื่องจากบางครั้งเราไม่รู้ตื้นลึกหนาบางของการเผยแผ่วิชชาธรรมกายภาควิชาการ เราคิดเองเออเองไปในทำนองตามความเข้าใจตื้นๆ ของเรา แต่การวิจารณ์หรือความเห็นของเรากลับกลายเป็นการพูดแทนธรรมภาคมารไปในประเด็นต่างๆ เหล่านี้
- การอธิบายไปทำนองว่า ไม่ควรอ่านตำราทางวิชชาธรรมกาย ด้วยเหตุผลต่างๆ นานา
- ไม่ควรฟังเขาพูดเรื่องธรรมกาย โดยเฉพาะเรื่องการลำดับการเดินวิชชา
- ไม่ควรเผยแผ่วิชชาธรรมกายชั้นสูง โดยสาธารณะ
- ไม่ควรอ่านตำราปราบมาร
- ไม่ควรเผยแผ่ตำราวิชชาปราบมาร
- ให้เชื่อพระอาจารย์อย่าไปยึดตำรา
- ฆราวาสไม่ควรสอนธรรมกาย
- การสอนให้ผู้อื่นเห็นธรรมกายเป็นการสิ้นเปลืองบารมี
- ชาตินี้สะสมบุญไปก่อน บุญจะช่วยให้เราถึงธรรมกายเอง
- เมื่อยังไม่มีความรู้ก็ให้สะสมบุญไปก่อน ไม่ต้องไปศึกษาความรู้ในตำรา
- นั่งสมาธิไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็เห็นธรรมกายไปเอง
- เห็นดวงใสในท้องแล้ว ดีมาก ถูกต้องแล้ว รักษาไว้
- การเห็นธรรมกายต้องเห็นเอง ไม่ใช่ต้องมีใครมานำให้เห็น
ฯลฯ
จากคำกล่าวเหล่านี้ และคำกล่าวอื่นๆ ที่คล้ายคลึงกันนี้ เป็นการพูดแทนธรรมภาคมารทั้งสิ้น เพราะอะไรจึงกล่าวเช่นนี้ก็เพราะธรรมภาคมารไม่ต้องการให้เรามีความรู้ทางวิชชาธรรมกาย ไม่ต้องการให้เราใฝ่เรียนใฝ่รู้ทางวิชชา ไม่ต้องการให้เราเข้าใจวิชชา ไม่ต้องการให้เราสนใจวิชชาในภาคตำรา ไม่ต้องการให้เราเข้าถึงธรรมกาย นั่นเป็นเพราะวิชชาธรรมกายที่มีอยู่ในตำราเป็นความรู้ที่ถูกต้องและผ่านการทำวิชชามาอย่างละเอียดเป็นอย่างดีแล้วในยุคขอหลวงพ่อวัดปากน้ำ นั่นคือความรู้ภาควิชาการในตำราต่างๆ อันได้แก่ (๑) ตำราทางมรรคผล (๒) ตำราคู่มือสมภาร (๓) ตำราวิชชามรรคผลพิสดารภาค ๑ และ (๔) ตำรามรรคผลพิสดารภาค ๒ และตำราทางวิชชาธรรมกายทุกหลักสูตรโดยเฉพาะตำราที่คุณลุงการุณย์ บุญมานุชได้อธิบายแนวเดินวิชชา รวมไปถึงตำราปราบมารทั้ง ๖ ภาคด้วย
นั่นเป็นเพราะธรรมภาคมารไม่ต้องการให้ใครรู้เห็นเรื่องราวของเขา ไม่ต้องการให้ใครได้ความรู้ที่ถูกต้องตามแนวเดินวิชชาในตำราทุกหลักสูตร และไม่ต้องการให้ใครสนใจความรู้ในตำรานั่นเอง ซึ่งเป็นเรื่องที่ยังความเสียหายให้แก่การเรียนรู้และเสียหายต่อความภาคความรู้วิชชาธรรมกายอย่างยิ่ง เป็นการเปิดช่องให้ธรรมภาคมารเข้ามาสอดละเอียด ใน เห็น-จำ-คิด-รู้ ของอาจารย์หรือวิทยากรที่ไม่อ่านตำรา ไม่สนใจความรู้ในตำรา ไม่ให้ความสำคัญของเนื้อหาในตำรา ไม่เข้าใจความรู้ในตำรา แล้วก็ปรุงแต่งความเห็นของตนไปตามอัตโนมติจนความรู้นั้นไม่ตรงหลักวิชชาที่มีอ้างอิงอยู่ในตำราวิชชาธรรมกายทุกหลักสูตร ก่อให้เกิดความรู้ที่ผิดเพี้ยนทางวิชชา เกิดความเข้าใจผิดทางวิชชา เกิดความไขว้เขวทางวิชชา เป็นความเสียหายอย่างร้ายแรง นานวันเข้า วิชชาก็พลาดเข้าสู่กระแสของธรรมภาคมาร จนถูกพลิกธาตุธรรม วิชชาก็ดับลง จักขออธิบายขยายความตามข้อมูลที่อ้างอิงไปทีละเรื่อง ดังนี้...
ติดตามอ่านรายละเอียดทั้งหมดได้ที่นี่ http://forums.212cafe.com/samatha/board-2/topic-90.html
