เรื่องเล่าจากภาพ : เพิ่มสิ่งเร้าใจให้ผู้สูงวัย
สวัสดีครับ
วันนี้ผมขอนำเสนอเรื่องเล่าจากภาพเป็นเรื่องที่ผมและครอบครัวร่วมกัน สร้างสิ่งเร้าใจ ให้กับคุณแม่ เพื่อเติมพลังความสดชื่นให้กับท่าน เพราะว่าท่านอาจจะเกิดความรู้สึกเหงา เบื่อ เนื่องจากผู้สูงวัยทำอะไรไม่ได้เหมือนเดิม ร่างกายเสื่อมโทรม หรือที่อยู่บ้านคนเดียว ลูกหลานไม่อยู่บ้าน ท่านอาจจะต้องดูแลตนเอง อยู่คนเดียว ความเหงาเข้ามาเยือน
ผู้สูงวัยแต่ละท่านมีความชอบไม่เหมือนกัน บางท่านชอบอยู่คนเดียวเงียบ ดูหนัง ดูทีวี ฟังข่าวไปเรื่อยๆ แต่บางท่านชอบให้มีคนมาคุยด้วย ลูกๆหลานๆ ควรสังเกตพฤติกรรมของท่านว่าชอบอะไร หรือไม่ชอบอะไร แล้วพยายามจัดหากิจกรรมที่สามารถสนับสนุนให้ท่านเกิดความสุข ตามที่สามารถทำได้ ตามสมควร
นี่เป็นบางตัวอย่างที่ผมนำมาใช้กับคุณแม่ของผม
แม่ผมเป็นคนชอบเที่ยว การพาไปท่านออกนอกบ้าน ตามโอกาสในช่วงวันหยุดที่ว่างจากการทำงาน พาท่านออกนอกบ้าน ไปโน่น ไปนี่ ไปดูการเปลี่ยนแปลงของบ้านเรือน อาคารร้านค้า
เพื่อคลายความเหงา ท่านได้เห็นโลกภายนอก ไปรับลมรับอากาศ รวมถึงเป็นการเดินออกกำลังกาย (เนื่องจากบ้านที่แม่ผมพักอยู่ เป็นห้องแถวใจกลางเมือง บ้านแคบ ไม่มีพื้นที่ โอกาสเดินรับลมธรรมชาติ ทำไม่ได้เลย นี่คือข้อด้อยอย่างหนึ่งของสังคมเมือง) เลยต้องไปเดินตามห้างและสวนสาธารณะ
พาท่านไปดูดอกไม้ ต้นไม้ เพื่อให้สายตาได้รับแสงสีเขียว กระตุ้นความสดชื่นภายในร่างกาย และยังได้เป็นการเดินออกกำลังกาย ได้คุยกันไปอีกด้วย
หารูปภาพเก่าๆ ยิ่งเก่ายิ่งดี มาสแกน (Scan) แล้วแปลงเป็นภาพดิจิตอล นำมาลงคอมพิวเตอร์ หรือ เขียนลงแผ่น CD หรือ DVD นำมาฉายออกโทรทัศน์ให้ท่านได้ดู
ผมนำภาพตอนท่านสาวๆ มาให้ท่านดู แล้ว ให้ท่านคิดว่าภาพนี้เป็นที่ไหน ไปเที่ยวกับใคร หรือ ทำอะไรแล้วก็ให้ท่านเล่าเรื่องราวต่างๆให้พวกเราฟัง
มานำมาใช้กับคุณแม่ผมและคุณแม่ยาย ได้ผลดีครับ ท่านนั่งดูภาพอย่างมีความสนุก อย่างสนใจ
หาเกมส์ให้ท่านเล่น ที่ผมเลือกในวันนี้ คือ การยิงปืนด้วยลูกโฟม
ช่วงนี้เป็นระยะพักฟื้นหลังการผ่าตัดตา
คุณแม่ไม่สามารถทำกิจกรรมงานฝีมือที่ท่านชอบได้
ผมลองหาสิ่งท้าทายให้ท่านทำ โดยเป็นเกมส์การยิงปืนด้วยลูกโฟม ให้ตรงเป้าขนาดใหญ่ บางครั้งให้ท่านนั่งเล่นคนเดียว
บางครั้งก็เล่นเป็นเพื่อนกับท่าน หากจะให้สนุกก็ต้องเล่นหลายๆคน ลูกหลานเล่นร่วมกัน
ผมนำลูกปืนโฟมมาติดที่หน้าหลานสาว แล้วแสดงให้คุณแม่ผมดู ทำให้ท่านหัวเราะ เพื่อให้ร่างกายหลั่งสารเคมีแห่งความสุขแผ่ออกมาสู่อวยัวะตามส่วนๆของร่างกาย
ลูกหลานจากต่างจังหวัดมาเยี่ยม มาพูดมาคุยกัน
นี่เป็นบางส่วนของการกระตุ้นพลังใจให้ผู้สูงวัย
สำหรับท่านที่พ่อแม่ได้จากไปแล้ว สิ่งที่หลวงพี่จรัล วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี ท่านแนะนำไว้ในหนังสือวิธีให้หนี้พ่อแม่และหน้าที่ของเด็ก คือ การสวดมนต์ เจริญภาวนา ให้หมั้นทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ท่าน การทำเช่นนี้ถือว่าได้บุญมากที่สุด ทั้งฝ่ายรับและฝ่ายให้ วัด
ความเห็น (7)
เี่ยี่ยมมากค่ะอาจารย์
วิธีการแต่ละวิธีที่นำมาใช้ล้วนแต่สร้างเสริมความสุขให้แก่คุณแม่ของเรา
โดยที่ไม่ต้องมีปัญหาอะไรมากมาย เพราะมันเป็นธรรมชาติที่อยู่รอบตัวเรานี่เอง
ความสุขของท่านอยู่ที่ลูกหลานนี่เองนะคะ
ดีมากเลยค่ะ ได้เห็นและอ่าน คิดถึงแม่จัง ขอบคุณที่นำสาระดีๆมาให้อ่านนะคะ
แค่ได้ดูภาพ ก็ซึ้งแล้วครับอาจารย์
สุดยอด ของการให้และความกตัญญู คุณครูต้นแบบ ของผมครับ
เป็นการให้ที่สุดยอด แห่งความสุข ความปิติทั้งผู้ให้และผู้รับ
แล้วพวกเราล่ะครับ แบ่งเวลาให้กับท่านบ้าง ในช่วงที่มีโอกาสนะครับ
เรียน ทุกท่าน
การตอบแทนท่านผู้มีพระคุณ เป็นการสร้างความสุขทางใจอย่างหนึ่ง
การสวดมนต์ เจริญภาวนา เป็นหนทางที่เชื่อมโยงกุศลและความผูกพันธ์ร่วมกัน
การเสียสละเวลาบางส่วนของชีวิต เพื่อเติมเต็มอีกบางส่วนในชีวิต เป็นสิ่งที่น่าทำ เพื่อคนที่เรารัก และคนที่รักเรา
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกัน ครับ
ขอยกย่อง ให้เป็น ลูก(ชาย) ดีเด่นแห่งปีให้นะคะ อ.ต้อม
เรียน พี่อรปภา
ขอบคุณครับ ในครอบครัวผมและญาติพี่น้องลูกหลาน พวกเราก็ร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการดูแลผู้สูงวัยในครอบครัวร่วมกันแบบทีมสหสาขาลูกหลาน ครับ