ด้วยรักและผูกพันธ์
วันนี้ผมมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงในบ้านมาฝาก เพื่อแชร์ประสบการณ์ กับผู้ที่มีสัตว์เลี้ยงประจำบ้าน
เจ้าของต้นเรื่องคือคือนังเหมียวพเนจรตัวอ้วนพี ขี้เล่น ที่ท้องแก่แล้วก็มาขอ อยู่ด้วย และก็มาขอคลอดลูกในบ้านของผมเมื่อ8 เดือนก่อน
นับจากวันที่คลอดเจ้าสามเกรียน
ที่เป็นจอมป่วนประจำบ้านอันประกอบด้วยเจ้าเสือน้อย ลูกชายสุดหล่อ ลายเสือตัวเดียวประจำบ้าน ผู้เป็นที่รักของภรรยาผมมาก
ยังตามมาด้วยดาด้า แมวหน้าหมี เจ้าของฉายาขึ้อ้อนหน้าตาย ผู้ไม่ค่อยพูดแต่ขี้อ้อน และดื้อเงียบที่สุดในบรรดาพี่น้องทั้งสามตัว
ยังตามมาด้วยหนูนิล น้องเล็กคนสุดท้อง ผู้ไม่พิศมัยให้เราโอ๋ แต่เขาจะอ้อนเราเองเมื่อต้องการให้เราเอาใจ เป็นแมวตัวเดียวที่จะร้องกระฟัดกระเฟียดทุกครั้งที่เราอุ้มขึ้นบ่า แต่จะมีเพียงแต่เขาเพียงผู้เดียวที่ชอบมาขอนอนข้างๆ และขอเหยียบบนอกเวลาเรานอน ซึ่งตัวอื่นจะไม่ทำ
จากผู้ไม่เคยมีประสบการณ์ในการเลี้ยงแมวแม่ลูกอ่อน มาก่อนเลยในชีวิต ผมก็เริ่มค้นคว้าหาข้อมูล ในอินเตอร์เนต ว่าการเลี้ยงแมวไว้ในบ้านต้องทำอย่างไร แรกเริ่มเลยก็เตรียมพื้นที่ที่สำคัญนั่นก็คือสุขาของนังเหมียวและเจ้าสามเกรียน ก็คือทรายที่ใช้ให้พวกเขาใช้ขับถ่าย แต่กว่าจะฝึกเจ้าสามเกรียนให้เป็นที่เป็นทางได้ก็กินเวลาร่วมเดือน ดีว่านังเหมียวอ้วนแม่ของมันมีสปิริตความเป็นแม่สูง จึงสามารถสอนให้เจ้าสามเกรียนขับถ่ายเป็นที่เป็นทางได้ ตรงพื้นที่ที่เราจัดไว้ให้
อาหารสำหรับคนที่ไม่ได้อยู่บ้านประจำอย่างผมก็คืออาหารเม็ด และอาหารกระป๋อง วิสกัส และมีโอ จากโลตัสข้างตลาดที่จะขาดไม่ได้เลย ส่วนอื่นที่เขาชอบกินกันก็คือปลาทอด และไก่ทอด แต่ว่านังเหมียวอ้วนแม่ของมัน จะไม่ค่อยแตะอาหารแบบนี้ มันจะชอบอาหารเม็ดเป็นหลัก
จากบ้านที่เคยเงียบเหงา มันมีชิวิตชีวาขึ้นมาอย่างประหลาด จนเวลาผ่านไปมาจนถึงเจ้าสามเกรียนเริ่มเป็นหนุ่มสาว
ที่แรกเลยผมก็ตั้งใจว่าจะเอามันทั้งหมดไปทำหมัน แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ว่างสักที
จนเจ้าสองสาว ไปโดนไอ้เหมียวหนุ่มข้างบ้านเกี้ยวพาราสีให้ตอนไหนไม่ทราบได้ แล้วพวกก็เล่นตั้งท้องพร้อมกัน เอ้าไม่เป็นไร ท้องก็ท้อง แต่มันเล่นท้องพร้อมกันแบบนี้ มันคลอดมาคงต้องมีสมาชิกในบ้านเพิ่มขึ้นเป็นสิบแน่เลย ไม่เป็นไรไหนๆก็ไหนๆ มันท้องไปแล้วเราคงย้อนไปแก้อะไรไม่ได้ ก็ขุนสองสาวผู้ตั้งท้องพร้อมกัน จนถึงเมื่อวันที่ 19 ก.พ. 54 ที่ผ่านมา ตอนเช้าตรู่เวลาประมาณตีสี่เห็นจะได้ เจ้าหนูนิลก็มาร้องเมี้ยวๆ และหงายท้อง บอกอาการเหมือนจะคลอดลูก ผมบอกกับภรรยาผมว่าสงสัยมันคงใกล้คลอดลูกแน่เลย ก็เลยเตรียมที่เตรียมทางไว้
เป็นอย่างที่ผมคาด เจ้าหนูนิล ส่งเสียงร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด กว่าจะเบ่งลูกตัวแรกออกมาได้ก็ใช้เวลาร่วมครึ่งชั่วโมง แต่ดูจากทารกแมวน้อยตัวแรกแล้วดูไม่ค่อยแข็งแรงนัก ผดุงครรณ์จำเป็นทำการเอารกออก ส่วนผมทำหน้าที่ตัดสายสะดือ การส่งเสียงร้องของเจ้านิล ทำให้ดาด้าผู้พี่ซึ่งท้องแก่เหมือนกัน วิ่งกันเข้ามาดู และเจ้าเสือน้อยผู้พีก็อยากรู้เหมือนกัน ผมเลยต้องจับเจ้าสองตัวไปไว้หลังบ้าน สักพักเสียงเคาะประตูหน้าบ้าน พอผมเปิดประตูออกไปก็เป็นเจ้าเสือน้อยตัวแสบนั่นเองที่มาเคาะ ผมก็จับไปไว้หลังบ้านอีก มันก็วนเวียนออกหลังบ้าน และก็มาเคาะประตูหน้าบ้านประมาณ สามรอบเห็นจะได้ เมื่อเจ้าหนูนิลคลอดลูกตัวที่สามเสร็จ เจ้าดาด้าผู้พี่ ก็ร้อง หง่าวๆ เคาะประตูอยู่หลังบ้าน ผมก็ต้องลุกไปเปิดประตูให้
พอจับมันอุ้มขึ้นมาผมก็สัมผัสกับเมือกน้ำคร่ำของมัน ผมว่ามันต้องกำลัง
คลอดลูกเป็นแน่แท้เลย ผมก็เลยให้มันนอนลง
จากนั้นไม่นานเจ้าด้าด้าก็แบ่งเจ้าตัวแรกออกมาโดยไม่มีเสียงร้องสักแอะ อนิจจาลูกของมันตัวแรกสีดำเมื่อม แต่ว่ามันไม่หายใจ เช่นเดียวกับสองตัวหลังของสีนิล ก็ตายตั้งแต่อยู่ในท้องเช่นกัน จากนั้นเวลาผ่านไปจนถึง 6 โมงกว่า มันก็คลอดตัวที่สอง ตัวที่สามมาตามลำดับ
จนเวลาผ่านไปจนถึง10 โมงเช้า ภรรยาผมก็โทรมาบอกว่าเจ้าดาด้าคลอดออกมาอีกสองตัว ผมก็นึกว่าหมดแล้ว ทำไมคลอดกันห่างจังหว่า หรือว่าธรรมชาติเป็นอย่างนี้เองณ เวลานี้ ตายในท้อง5 ตัว ตายหลังจากคลอดแล้วอีก 1 รอดสามตัว
จนถึงช่วงบ่ายต้องออกไปขายของที่ตลาด ผมก็เพียรนับเวลาให้มันเดินให้เร็วที่สุดเพื่อที่จะได้กลับมาพบหน้าเจ้าตัวเล็กอีกครั้ง แต่พอเปิดประตูเข้าบ้านผมพบว่า เอทำไมลูกมันเหลือแค่สอง แล้วอีกตัวไปไหนหว่า เหลือบมองเห็นเจ้าหนูนิลอ้าปากพะงาบๆ และมีรอยเลือด หรือว่ามันตกเลือดหว่า จับดูตัว ร้อนจี๋เลย หรือว่ามันกินลูกของมันหว่า (ไม่น่าจะเป็นไปได้ ) ผมยกโซฟาทีมีโพรงขาดอยู่เล็กน้อยเอียงคว่ำลง สิ่งที่เห็นคือสมาชิกน้อยอีกตัว แต่ไม่ใช่ตัวที่กำลังหา แต่เมืองยังติดตัวสดๆอยู่เลย และที่สำคัญรกมันก็ยังอยู่ เออแปลกแฮะปกติแมวมันจะกินรกมันนี่นา หรือว่ามันต้องการให้เราเก็บไว้ แต่ที่น่าแปลกใจไปกว่านั้นคือลูกของเจ้าหนูนิลตัวแรกคลอดตั้งแต่ตีสี่ แต่เจ้าตัวนี้ไหงเพิ่งมาคลอดอีกทีตอนสี่ทุ่มหว่า เวลาผ่านไปตั้ง 10 กว่าชั่วโมง แปลกแท้น้อ
จากนั้นผมก็รื้อหาเจ้าตัวเล็กที่หายไป ก็ปรากฎว่าไปแอบอยู่ในซอกแถบนั้นนั่นเอง จวบจนถึงวันอาทิตย์ และจนถึงวันจันทร์ที่ผ่านมา เจ้าตัวเล็กที่คลอดมาก่อนเป็นตัวแรก ก็มาเสียชีวิตลงเนื่องด้วยว่าร่างกายไม่แข็งแรงเดินเองไม่ได้ ตะกายกินนมสองแม่ไม่ได้ ก็ได้จากโลกไปอย่างสงบ เมื่อช่วงเที่ยงของวันจันทร์ที่ผ่านมา
คงเหลือสมาชิก จากทั้งหมด สองท้องรวมกันเพียงสามตัว จากทั้งหมด 9 ตัว
และสิ่งที่ผมถือว่าเป็นสิ่งที่ไม่ค่อยได้เห็นกันบ่อยนักก็คือแมวที่เป็นพี่น้องกัน ตั้งท้องพร้อมกัน คลอดลูกพร้อมกัน และที่สำคัญ มันช่วยกันเลี้ยงลูกด้วยกัน จนผมไม่รู้ว่าเจ้าตัวเล็กสามตัวที่รอดนั้นมันเป็นลูกของตัวไหน
แต่ว่าผมเห็นแล้วเลยอดอมยิ้ม และอดที่จะนำเรื่องราวน่ารักๆของเจ้าเหมียวในบ้านมาเล่าสู่กันฟังไม่ได้ ความรักความผูกพันธ์ฉันพี่น้องของเจ้าสามเกรียนนั้น มันลึกซึ้งเกินกว่าที่คนหลายๆคนจะเข้าใจได้ คนบางคนอาจนึกว่ามันเป็นเพียงแค่เดรัจฉาน
แต่สำหรับผมแล้ว ผมว่ามันมีความรักความรู้สึกไม่ต่างจากเราเท่าไหร่นักหรอกครับ และที่สำคัญความเป็นแม่ของมันทั้งสองนั้นช่างดูยิ่งใหญ่และไม่บกพร่องเลย น่ายินสำหรับเจ้าสมาชิกน้อย สามตัวที่เหลือ ที่จะมีแม่ให้นมพร้อมกันที่ละสองตัวอย่างอิ่มหนำสำราญแน่นอน
หลังจากนี้ไม่นาน ผมคงต้องพาพวกมันทั้งหมดไปฉีดวัคซีนและทำหมันเพื่อป้องกันการเพิ่มสมาชิกมากเกินไปซะที
ด้วยรักและผูกพันธ์ Peter p.
บันทึกนี้ดูเงียบจัง สงสัยไม่มีใครเลี้ยงแมว 555
ถึงจะไม่ได้เลี้ยงเจ้าพวกนี้แต่...อ่านแล้วก็น่าเอ็นดูเจ้าพวกนี้ทุกตัวเลย
คนที่มีจิตใจที่อ่อนโยนเท่านั้นจึงจะเลี้ยงสัตว์เลี้ยงให้มีความสุขได้นะคะ
ที่บ้านส่วนมากมันจะมาอาศัยออกลูก เสร็จแล้วก็หายไปทั้งแม่และลูกค่ะ
ขอบคุณครับครูไก่ เลี้ยงไว้เวลากลับบ้าน บ้านมันดูไม่เหงาดีครับ
สวัสดีค่ะ
ครูก็ไม่ได้เลี้ยงแมว แต่เคยเขียนวรรณกรรมเยาวชนเรื่อง
บ๊องแบ๊วแมวแม่มด ที่เขียนเพราะรักแมวค่ะ ลองตามไปอ่าน
สัตว์เลี้ยงของครูซิค่ะ ถ้าอยากรู้ว่าครูเลี้ยงอะไร
วันนี้เอาเจ้าเหมียวอ้วนไปทำหมัน กลับมาแล้วดูมันน่าสงสารมาก หวังว่ามันคงจะพักฟื้นเร็ว และกลับมาน่ารักเหมือนเดิมนะครับ
นำทุเรียนชุมพรมาให้ชมค่ะ หวาน มัน อร่อย อิอิ
ครับพอดีตอนแรกลืมแนบรูปนะครับ เดี่ยวจะเเวะเอาไปฝากอีกครับ บุษรา ขอบคุณครับสำหรับทุเรียน
ภาพนี้สวยดี เลยแอบจิ๊กเพื่อนมาค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ
ขอบคุณมากนะคะที่เอาขนมจากอัมพวาไปหย่อนไว้ให้ที่บันทึก
หน้าตาน่าอร่อยทุกอย่างเลย น้ำหนักคงขึ้นอีกสองกิโลเป็นอย่างน้อย
เลยเอา"ขนมจ่อก" มาฝากด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณปีเตอร์
เช่นกันครับคุณยาย
สวัสดีค่ะ
ดีใจที่ได้รู้จักคนรักสัตว์เหมือนกัน ที่บ้านเลี้ยงเจ้าพุดเดิ้ลค่ะ ป่วนมาก ๆ ๔ ตัวด้วยกัน
แมวเหมียวน่ารักทุกตัวเลยนะคะ
ขอบคุณครับคุณคิม ที่แวะมาเยี่ยมบล๊อก เลี้ยงไว้แล้วเวลากลับบ้านรู้สึกว่าบ้านเหมือนมีเสียงดนตรี และเด้กๆ ทำให้ไม่เหงาดีครับ
มาเยี่ยมและเป็นกำลังใจให้กับแมวครับ
ขอบคุณครับ อ.โสภณที่แวะมาชมความน่ารักของแมวๆ ครับ
ภาพความน่ารักของสองศรีพี่น้องที่ช่วยกันให้นมลูก ดูแล้วช่างเป็นภาพที่หาดูได้ยากจริงๆครับ
สวัสดีค่ะคุณปีเตอร์ พี
ขอบคุณครับคุณยาย มีความสุขทุกวันเช่นกันจ้า