ชีวิตที่พอเพียง : ๑๑๘๙. วิ่งออกกำลังกายที่วังเพชรบูรณ์

          ปีนี้ PMAC 2011 เรื่อง HRH (Human Resources for Health) จัดที่ เซ็นทรัล เวิร์ล เหมือนปีที่แล้ว   และผมกับสาวน้อยก็ย้ายบ้านไปอยู่ที่นั่น ๓ วัน (๒๗ – ๒๙ ม.ค. ๕๔)   ทำให้ผมได้วิ่งออกกำลังแถวนั้น   ได้เรียนรู้ชีวิตผู้คน และสังเกตความเปลี่ยนแปลงของสังคม   ที่ส่วนใหญ่หลุดรอดสายตาของเราไป

          เช้าวันที่ ๒๗ ผมออกวิ่งเวลา ๖.๐๐ น.  วิ่งบนทางเท้าริมถนนข้ามสะพานเฉลิมโลก เลี้ยวซ้ายผ่านศูนย์การค้า แพลทินั่ม และพันธุ์ทิพย์ พลาซ่า  ไปจนสุดรั้วของสถานทูตอินโดนีเซีย ก็วิ่งกลับ

          ระหว่างวิ่งผมสังเกตว่า ทางเท้าบริเวณนี้สวยงามเป็นระเบียบและสะอาดขึ้นมาก  ซึ่งเป็นเรื่องน่ายินดีและน่าภาคภูมิใจในวิวัฒนาการด้านดีของบ้านเมือง   กรุงเทพของเราสะอาดและสวยงามขึ้น   โดยเฉพาะในด้านการปลูกไม้ประดับ   แต่บริเวณนี้ไม่มีที่สำหรับปลูกไม้ประดับ

          ผมได้เห็นความขยันขันแข็งของคนจน ที่มาเตรียมขายอาหารด้วยรถเข็น ตั้งแต่เช้ามืด   รวมทั้งคนที่ออกมาเตรียมเดินทางไปทำงานขวักไขว่   ผมอยากเห็นว่ามีการเสนอ หลักสูตร “นักธุรกิจแผงลอย” ให้แก่คนยากคนจนเหล่านี้   ซึ่งอาจต้องหาวิทยากรที่มีประสบการณ์ตรงมาสอน

          ผมสังเกตว่า แม้รถยนต์บนถนนจะขวักไขว่ แต่ควันพิษจากท่อไอเสีย ก็ดูจะลดลงจากที่ผมประสบเวลาวิ่งริมถนนในกรุงเทพเมื่อหลายปีก่อน   ผมยังระลึกถึงการวิ่งออกกำลังริมถนนรอบๆ อาคารมหานครยิปซั่มแถวมักกะสัน เมื่อเกือบ ๒๐ ปีก่อน ตอนเริ่มทำหน้าที่ ผอ. สกว.   ตอนนั้นควันพิษบนถนนรุนแรงมาก

          ตอนวิ่งกลับ ผมสะดุดตากับหญิงสาวที่มีนั่งดัดลวดเป็นที่คั่นหนังสือ มีไม้ค้ำยันสำหรับเดินวางอยู่ข้างๆ  จึงเข้าไปคุย   จึงทราบว่าเธอนั่งขาย “ศิลปกรรม” ลวดดัดเป็นรูปสิ่งต่างๆ ที่เธอทำเองจากการฝึกตนเอง ตั้งแต่หัวค่ำ และนั่งทำงานตลอดคืนโดยมีโคมไฟและพัดลมไฟฟ้า   มองดูท่าทางการทำงานแล้วก็เห็นว่าน่าจะมีฝีมือระดับมืออาชีพ  ซึ่งเมื่อเธอบอกให้พรรคพวกที่อยู่ในเพิงในซอยทางเข้าสถานที่ก่อสร้างเอาผลิตภัณฑ์มาให้ดู จึงเห็นฝีมือ   ผมขอถ่ายรูปเอามาช่วยโฆษณาให้

          คุณ แซ้งค์  (Sank หรือ Sandy) บอกว่าทำลวดดัดมา ๑๐ ปี ตั้งแต่โดนรถทับขาขาดไปข้างหนึ่ง   สินค้าของเธอน่าซื้อมาก ท่านที่สนใจติดต่อได้ที่ 089 225 4591 หรือ 081 449 5715  ฝรั่งชอบซื้อโมเดลรถตุ๊กๆ  โมเดลช็อปเปอร์ก็สวย

          เช้าวันที่ ๒๘ ผมวิ่งตรงไปทาง สยามพารากอน  ผ่านหน้าโรงเรียนวัดปทุมวนาราม   ลู่วิ่งของผมราบเรียบสวยงามมาก  มีฉากชีวิตเด็กนักเรียนและผู้คนยามเช้า   วิ่งผ่านถนนที่คั่นระหว่าง สยามพารากอนกับโรงแรม เค็มพินสกี ไปจนเลี้ยวซ้ายออกถนนที่ด้านหนึ่งติดกับรั้ววังสระปทุม   วิ่งตรงไปจนออกถนนพระราม ๑   ผมวิ่งเลี้ยวซ้ายไปตามถนนพระราม ๑ สู่วัดปทุมวนาราม   เข้าไปชื่นชมบรรยากาศภายในวัด ที่ปีนี้เป็นระเบียบกว่าปีที่แล้วมาก   ประตูชั้นในที่จะเข้าไปบริเวณโบสถ์และเจดีย์ปิดทุกประตู   ไม่เปิดโล่งอย่างปีที่แล้ว   และประตูด้านข้างที่เปิดออกสู่ถนนไปยัง เซ็นทรัล เวิร์ล ที่ผมเคยออกไปเมื่อปีที่แล้ว   ตอนนี้ปิด หาร่องรอยไม่พบ

          แต่ผมเดินเข้าไปพบบริเวณชั้นในที่มีศาลาพระราชศรัทธา   ซึ่งเป็นศาลาปฏิบัติธรรม สวยงามและสงบมาก 

          ออกจากวัด ผมวิ่งไปตามถนนพระราม ๑ สู่สี่แยกราชประสงค์   พบว่าศูนย์การค้าเซ็น ที่ถูกเผาในจลาจลเสื้อแดง เมื่อเดือน พ.ค. ๕๓ ยังอยู่ระหว่างก่อสร้าง   ผมขึ้นไปวิ่งบนลานหน้าห้างเซ็นทรัล เวิร์ล และเลี้ยวซ้ายกลับเข้าโรงแรม  เป็นการวิ่งชมบรรยากาศกลางเมือง ที่นานๆ ครั้งจะมีโอกาส

          เช้าวันที่ ๒๙ วันสุดท้าย ผมออกวิ่งสายหน่อย คือหลัง ๗ โมงเช้า   วิ่งไปทางเดียวกับเช้าวันที่ ๒๘ แต่เมื่อไปถึงสามแยกที่ด้านหนึ่งเป็นกำแพงวังสระปทุมก็เลี้ยวขวา ไปผ่านด้านหน้าโรงแรม Kampinski ซึ่งน่าจะได้ฉายาว่า “โรงแรมโอ่ง”   เพราะเอาโอ่งมาวางประดับเรียงรายเป็นสัญญลักษณ์   วิ่งผ่านสะพานข้ามคลองแสนแสบ ซึ่งเป็นสะพานและถนนสร้างใหม่   ทะลุไปออกซอยโรงเรียนกรุงเทพการบัญชี   ออกถนนเพชรบุรีกลางย่านประตูน้ำทีเดียว  

          เมื่อทะลุถนนเพชรบุรี ผมออกไปดูบริเวณ ทำความเข้าใจภูมิศาสตร์ แล้ววิ่งกลับทางเดิม  นับเป็นเช้าที่วิ่งระยะทางสั้นที่สุด  ผมชื่นใจที่ทางเท้าริมถนนสะอาดสวยงาม และยังมีการอำนวยความสะดวกแก่คนตาบอดด้วย

          เช้าวันที่ ๓๐ ม.ค. ๕๔ ผมกลับมาวิ่งออกกำลังที่หมู่บ้านสิวลี ตามเดิม   ความรู้สึกแรกคือ ในหมู่บ้านมีต้นไม้ร่มรื่นให้ความสดชื่นและสงบกว่ามาก  รวมทั้งมีกระแสลมเย็นพัดมาอีกระลอก ทำให้เช้านี้เย็นสบายกว่า ๓ เช้าที่บริเวณวังเพชรบูรณ์

 

 วิจารณ์ พานิช   

๓๐ ม.ค. ๕๔

                                      

คุณแซ้งค์ ศิลปินนักดัดลวด

 

คุณแซ้งค์ กับผลงานรถตุ๊กตุ๊ก และช็อปเปอร์

 

แผงลอยขายอาหารบนทางเท้าริมรั้ววัดปทุวนาราม ถนนพระราม ๑

 

โต๊ะหมู่พระบรมธาตุ ประดับงาช้าง บนศาลาพระราชศรัทธา

 

เจดีย์และโบสถ์วัดปทุมวนารามประดับไฟตอนกลางคืน ถ่ายจากห้องพัก ๔๔๒๒ โรงแรมเซนทารา แกรนด์

 

บริเวณวัดปทุมวนาราม ถ่ายจากห้อง ๔๔๒๒

 

ทางเท้าที่อำนวยความสะดวกแก่คนตาบอด น่าชื่นชม

 

ถ่ายจากถนนระหว่างโรงแรมสยามเคมปินสกี้ กับสยามพารากอน ไปยัง เซ็นทรัล เวิร์ล

และโรงเรียนวัดปทุมวนาราม อาคารเตี้ยๆ หลังคาสีแดงทางขวามือคือสำนักชีสงบจิตต์ ของวัดปทุมวนาราม

 

 

คลองแสนแสบยามเช้า

 

คลองแสนแสบช่วงผ่านด้านข้างวังสระปทุม