Salt Lake City, 25 Sept 2009
ขอบใจมากๆนะคะ คุณน้อง ดร.จันทวรรณ...ที่มอบดอกไม้
พี่นีนาถจะโพสต์สัปดาห์ละบทค่ะ..ช่วงนี้มีพายุ เข้ามาอีกแล้ว ทั้ง ลม ฝน ลูกเห็บ หิมะ ครบชุดเลย แถมไฟฟ้าดับเลยไม่ค่อยจะสะดวกเท่าไหร่.
เรียนคุณนีนาถครับ
ถึงอยู่ห่างต่างถิ่นแผ่นดินอื่น
ยังได้ฝืนบันทึกรำลึกถึง
บรรจงถ้อยร้อยคำมารำพึง
ว่าคิดถึงเมืองไทยคราวอยู่ไกล เอย
อาจารย์โสภณคะ..
แม้อยู่ห่าง ต่างถิ่น แผ่นดินอื่น
มิได้ฝืน ในดวงจิต ยังคิดถวิล
คิดถึงข้าว คิดถึงเหย้า เจ้าแผ่นดิน
สักวันหนึ่ง จะโบยบิน กลับมาเยือน....
ขอบคุณผ.อ. บวร หลายๆเด้อค่ะ
ที่แวะเข้ามาให้กำลังใจคนบ้านเดียวกัน
พนมไพร ร้อยเอ็ดกับยโสธร ห่างกันบ่ถึง 100 กิโลเมตร ดอกค่ะ....
ขอบคุณ ผ.อ.บวร ที่แวะเข้ามาอ่านยินดีที่รู้จักค่ะ
พี่มีเพื่อนมาจากพนมไพรหลายคนเหมือนกันสมัยเรียนมัธยมที่ ยโสธร...
เดี๋ยวนี้บางคนก็เป็น ผ.อ. แล้ว เช่น ผ.อ. จรูญ พื้นแสน(ร.ร.เทศบาลสามัคคีวัฒนา ยโสธร...ห่างกันแค่แม่น้ำชีกันเท่านั้นเนาะ...