ค้นหาตัวตน


เราสามารถเลือกทางเดินชีวิต และลิขิตเองได้ ^__^

คำคำนี้ฟังแล้วเหมือนจะง่าย แต่ทำไมการค้นหาตัวตนมันช่างยากซะเหลือเกิน บางคนสามารถค้นหาตัวตนจนเจอ ว่าตนเองชอบอะไร ต้องการอะไร มีความสามารถอะไร ถือว่าท่านโชคดีมากที่พบสิ่งที่แสนพิเศษเช่นนี้ แต่บางคนก็ยังไม่สามารถค้นหาตัวตนของตนเองได้ ไม่ว่านานเท่าไหร่... เขาก็ยังไม่เจอมัน... เคยฟังการบรรยายของท่านอาจารย์เจเจ (รองศาสตราจารย์ นพ. จิตเจริญ  ไชยาคำ) พยายามคิดตาม พยายามค้นหาตนเอง แต่ก็ยังหาไม่เจอ...ถ้าย้อนมองว่างานที่ทำอยู่ ณ ขณะนี้มีความสุขหรือไม่??? อืม...งานที่ทำอยู่ก็ชอบนะ ถึงรักแล้วด้วย รักในงานการจัดการความรู้ รักที่จะกลับบ้านทุกวัน รักที่จะขับรถวันละ 70 กม. รักที่จะกินข้าวเย็นกับคุณพ่อและคุณแม่ รักที่จะอยู่กับคนรัก รักที่จะเล่นกับลูกๆ และรักที่จะพาลูกๆไปวิ่งเล่น และมีความสุขมากที่ได้ทำงาน ณ ที่แห่งนี้ แต่ปัจจุบันนี้ชักจะไม่แน่ใจแล้วว่าที่ทำงานแห่งนี้ยังมีความสุขอยู่หรือไม่ เรายังรักที่จะอยู่ที่นี่รึเปล่า แต่ทุกๆ ที่ย่อมมีปัญหา มีทั้งคนรักและคนชัง การใส่ร้าย และการโยนความผิด  ถ้าอย่างนั้น ไปทำงานของตนเองดีกว่า ทำในสิ่งที่ตนเองเรียนมา และทำในสิ่งที่รักจริงๆ มีเพื่อนเคยชวนให้ไปทำงานในหน้าที่การงานที่ได้ร่ำเรียนมา แต่ก็มีเหตุผลหลายๆอย่างที่ไม่สามารถไปได้... มีพี่ชายคนหนึ่งบอกว่า เมื่อไหร่เราไม่มีจุดยืน เมื่อนั้นเราก็ล้มง่ายและใจออกไปตามลมมัน... แล้วถ้าจุดยืนนั้นยังไม่มั่นคงและแข็งแรง มันก็อาจจะไปตามลมนั้นก็ได้.... สิ่งสำคัญที่สุด ณ ขณะนี้ คือ ต้องทำปัจจุบันให้ดีที่สุด แล้วอนาคตค่อยไปทำในสิ่งที่ตนเองชอบจริงๆ ^^

 ขอให้กำลังใจ และให้ข้อคิดสำหรับตนเอง

ด้วยการน้อมนำพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว  ความว่า

“จำไว้ว่ายังมีอะไร ๆ  อีกมากมายในการทำงานและในชีวิต
มากกว่าการทำงานให้มีชีวิตอยู่  หรือการมีชีวิตอยู่เพื่อทำงาน
อย่าเป็นคนตรงต่อเวลา  แต่ให้ไปก่อนเวลาจะดีกว่า
อย่าได้หลอกตัวเองว่าการมีสิ่งของอยู่บนโต๊ะมากหมายถึงการมีงานมาก เพียงแต่หมายความว่ายังไม่ได้ทำมันนั้นเอง
จัดเก็บโต๊ะให้เรียบร้อย
บุคคลส่วนใหญ่ที่ประสบความสำเร็จมักมีโต๊ะที่ว่างโล่ง
อย่าได้เป็นกังวลจนมากเกินไป
ว่าเพื่อนร่วมงานจะคิดอย่างไรกับคุณ
เพราะส่วนใหญ่ในชีวิตของพวกเขา  ไม่ได้คิดถึงคุณเลย
จงร่ำรวยเงินสด
จงหาเวลาแทนที่จะรอเวลา
จงยิ้มไว้เสมอ
จงมีความเพียรอันบริสุทธิ์  สติปัญญาที่เฉียบแหลม  ร่างกายที่สมบูรณ์  จะนำมาซึ่งความสำเร็จ”

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

น้ำหนึ่ง ^___^

17 ก.พ. 54

หมายเลขบันทึก: 426766เขียนเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ 2011 16:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:36 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)

สู้ สู้ น้ำหนึ่ง.....อย่าเพิ่งท้อน๊า...เขาเป็นกำลังใจให้

งานทุกที่มีปัญหา.....ใจเย็นนะจ๊ะ...สู้ สู้

สวัสดีค่ะIco48

  • ใช่ค่ะอยู่กับปัจจุบันให้ดีที่สุดแล้วอนาคตมันจะจัดการทุกอย่างเอง
  • บางครั้งคนเราชอบตามหาสิ่งที่ไกลตัวและก็ไม่เข้าใจว่าสิ่งนั้นมันคืออะไรกันแน่
  • บางทีสิ่งที่เราต้องการจริงๆมันอาจตกอยู่ใกล้ๆก็ได้นะคะ ลองค้นดู
  • เป็นกำลังใจในการตามหาสิ่งนั้นนะคะ

ยินดีที่ได้รู้จักคะคุณ Ico48

  ขอบคุณมากนะคะ ที่แวะเข้ามาเยี่ยมชม ^_^

ขอบคุณมิกิมากเลยนะคะ ที่เป็นกำลังใจให้หนึ่งตลอดเลย ^^

มิกิเล่น Facebook เปล่า เราจะได้คุยกันตลอดงัย ^^

ชาร์ทแบตยาวเลย.....ยิ้มได้ยังเอ่ย

ยิ้มหน่อยน๊า...จะได้มีแรงสู้ต่อ สู้ สู้

แล้วเจอกันที่ Facebook นะจ๊ะ

ยินดีที่รู้จักคะคุณครู Ico48

  สิ่งที่พยายามค้นหาอาจจะอยู่ใกล้ๆตัว อย่างที่คุณครูว่าไว้คะ^^

  ขอบคุณมากนะคะ ที่แวะมาให้กำลังใจ^___^

 

สวัสดีคะ

  • ไม่ได้เข้ามาอ่านเรื่องเล่าซะนาน จากที่มีงานเข้าพร้อมๆ กับพายุเข้า 
  • พี่หนึ่งเขียนเรื่องเล่าทุกเรื่องได้ดีจัง
  • แต่ไม่รู้ว่าหัวข้อนี้พี่สาวมีปัญหาอะไรแต่คิดว่าคงผ่านไปได้ไม่ยากเกินความสามารถของพี่หนึ่งคนเก่งใช่ไหม
  • จากที่ได้อ่าน  "ถ้าย้อนมองว่างานที่ทำอยู่ ณ ขณะนี้มีความสุขหรือไม่??? อืม...งานที่ทำอยู่ก็ชอบนะ ถึงรักแล้วด้วย รักในงานการจัดการความรู้ รักที่จะกลับบ้านทุกวัน รักที่จะขับรถวันละ 70 กม. รักที่จะกินข้าวเย็นกับคุณพ่อและคุณแม่ รักที่จะอยู่กับคนรัก รักที่จะเล่นกับลูกๆ และรักที่จะพาลูกๆไปวิ่งเล่น และมีความสุขมากที่ได้ทำงาน ณ ที่แห่งนี้ แต่ปัจจุบันนี้ชักจะไม่แน่ใจแล้วว่าที่ทำงานแห่งนี้ยังมีความสุขอยู่หรือไม่ เรายังรักที่จะอยู่ที่นี่รึเปล่า "  ไหมยังอิจฉาพี่หนึ่งเลยที่มีความสุขเยอะแยะรออยู่ที่บ้าน  คิดว่าไม่มีงานไหนสมบูรณ์แบบไปทุกอย่าง แต่ถ้าทำแล้วมันยังมีความสุขอยู่สัก 70 % ส่วนความทุกข์หรือปัญญา 30% เดี๋ยวก็คงแก้ไขหรือปรับตัวได้  แต่ต้องอดทนหน่อยเท่านั้นเอง เนอะ
  • สู้ๆ

ขอบใจน้องไหมมากเลย ที่เป็นกำลังใจให้พี่ตลอด ^^ ไหมไม่ต้ออิจฉาพี่เลย...ไหมมีเพื่อนเยอะมากๆๆ พี่ยังไม่ค่อยมีเพื่อนเลย ถ้าไหมอยากกลับบ้าน ไปบ้านพี่ได้นะ ไปนอนกะพี่ก็ได้ จะให้แม่ทำกับข้าวแซบๆๆ ไว้รอเลย ตอนนี้พี่เริ่มปรับตัวได้แล้วหละ ไหมก็สู้ๆ เหมือนกันนะ ^___^

เน๊าะ  เห็นด้วยครับตามนั้น

เฮ้ย  ..  ไม่รู้ทำงั้ย  ทุกคนจะมีความสุขในการทำงาน  ในงานที่ชอบ

มีอะไร  คิดและอยากทำ  ยกร่างมาเลย  เดี๋ยวพี่พาไปหารือให้  นะหนึ่ง  จะไม่นิ่งเฉย  เพียงเพื่อแค่อ่าน  ok  นะ

ร่วมกู่สร้างสรรค์  พัฒนา  มมส

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท