2010-05-14 11:09:54 JoTaijiquan: โลกกลมแท้ ใครๆ ก็มาอยู่เชียงใหม่ คนที่ไปคุยเรื่อง home-school กลายเป็นเจ้านายเก่าซะงั้น
2010-05-14 04:01:58 JoTaijiquan: วันก่อนกำลังสอนลูกเรื่อง "เจ็บตรงไหน" เจ็บตรงไหนก็ให้รู้ว่าตรงนั้น ไม่ใช่ที่ปาก-ไม่ต้องร้อง ไม่ใช่ที่ขา-ไม่ต้องเต้น
2010-05-14 04:02:51 JoTaijiquan: สอนๆ กันไม่ทันไร ครึ่งชั่วโมงถัดมา ลูกเอาขาไปโดนท่อไอเสียมอเตอร์ไซค์ ไอ้ที่สอนภาคทฤษฎีไปเลยกลายเป็นภาคปฏิบัติด้วย
2010-05-14 04:04:29 JoTaijiquan: เวลาเด็กเจ็บ ก็ยังอยากร้อง อยากดิ้น อยากงอแงอ้อนแม่ เป็นธรรมดา ...แต่ในใจเขาเริ่มรู้แล้วว่า "เจ็บตรงไหน"
2010-05-14 04:05:51 JoTaijiquan: การสอนอย่างนี้ ไม่ใช่ว่าสอนกันครั้งเดียวแล้วจะรับรู้เข้าใจได้ แต่มีโอกาสก็ต้องสอนกันไป "เสียใจตรงไหน" "เจ็บตรงไหน"
2010-05-14 04:06:37 JoTaijiquan: บางครั้งก็สอนให้ "ดู" ความเจ็บ, ความเสียใจ, ความเศร้า ว่ามันเกิดตรงไหน เด็กสี่ห้าขวบก็สามารถเข้าใจได้
2010-05-14 04:09:24 JoTaijiquan: บางครั้งพ่อบ้านนี้เล่นบทโหด คืออยู่ดีๆ เอาไม้มาตีลูกเลย เพื่อสอนให้เขารู้จัก "ความเจ็บ" ให้เห็นว่าเจ็บแล้วไม่เห็นจะเป็นอะไร
2010-05-14 04:10:31 JoTaijiquan: แต่ก่อนตี ให้ลูกดูสารคดีกังฟูแล้ว บอกว่านี่เป็นการฝึกวิชากระดูกเหล็ก ลูกเลยยอมถูกตีซะงั้น
2010-05-14 04:11:10 JoTaijiquan: หากวัตถุประสงค์จริงๆ ที่ "ตี" ตอนนี้ไม่ใช่วิชากระดูกเหล็ก แต่เพื่อให้รู้จัก "ดู" ความเจ็บ
2010-05-14 04:12:15 JoTaijiquan: ที่ผ่านมาคิดว่าคงได้ผล (มั้ง) หรือไม่ลูกก็อึดเอง เพราะเดี๋ยวนี้ฉีดยาก็ไม่ร้อง ทำแผลด้วยแอลกอฮอล์ บ่นแสบๆ แต่ก็ไม่ร้อง (7ขวบ)
2010-05-14 04:14:29 JoTaijiquan: แต่ถ้าลูกเกิดอยากร้อง เขาก็จะรู้แล้วว่าเพราะตัวเองต้องการร้อง หรือต้องการงอแง ไม่ใช่เพราะเจ็บ หรือเสียใจ เพราะมันไม่เกี่ยวกัน
2010-05-14 04:16:25 JoTaijiquan: เดี๋ยวนี้พี่เริ่มเอาไปใช้กับน้อง เวลาน้องหกล้มแล้วจะร้อง พี่ก็รีบถาม "ใครทำ" น้องก็ตอบ "ทำตัวเอง" แล้วก็กลายเป็นหัวเราะแทนร้องไห้
2010-05-14 04:17:30 JoTaijiquan: แต่เด็กเวลาจะ "งอแง" ขึ้นมาจริงๆ นี่อะไรก็เอาไม่ค่อยอยู่ โดยเฉพาะเวลาง่วง หรือเวลาไม่ได้ดังใจมากๆ
2010-05-14 04:18:49 JoTaijiquan: ถ้าเด็กยังมี "สติ" อยู่ ก็สอนกันง่ายมาก เพราะกระบวนการที่เราปูไว้ให้จะค่อยๆ หักล้างอารมณ์อยากงอแงอยากร้องไห้ของเขาได้
2010-05-14 04:19:50 JoTaijiquan: ที่พยายามระวังคือ อย่าให้เขากด, ข่มอารมณ์เหล่านั้น แต่ให้รู้จักมัน ให้เห็นว่ามัน "ไม่มีอะไร" แล้วหัวเราะกับ "อาการ" เหล่านั้นได้
2010-05-14 04:21:41 JoTaijiquan: ทำ home-school รัฐเขาให้พ่อแม่เขียนหลักสูตรส่งด้วยว่าจะสอนอะไร แต่ไอ้ที่สอนไปนี่จะให้เขียนยังไง หรือเขียนแล้วเขาจะรับไหม (ท่าจะไม่รับ)
2010-05-14 04:40:14 JoTaijiquan: วันนี้มีนัดคุยเรื่อง home-school ตอนบ่าย
ไม่มีความเห็น