โรงแรม โรงเรียน โรงธรรม..?

ในบรรยากาศช่วงเช้าอย่างนี้มีเรื่องเล่าถึงการเปลี่ยนแปลงไปในสังคมที่ได้ผ่านพบมา

ขณะที่ยูมิอยู่ในเมืองนครศรีธรรมราช มีสายเข้ามาสื่อสารกันได้ว่า...ในชั่วโมงการเรียนการสอนของยูมิสำหรับ ป. โท สาขาพระพุทธศาสนานั้นวันนี้ขอยกไปเรียนนอกห้องเรียน  ด้วยทางมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย ได้ระดมนิสิต ป. โท ทั้งจาก จ. สุราษฏร์ธานี  จ. สงขลา และ จ. นครศรีธรรมราช พร้อมขอเชื่อมโยง นิสิต ป. โท ม. มจร. วข. นครศรีธรรมราช รวมได้ 300 กว่ารูป/คน ให้เข้าร่วมฟังการทำวิทยานิพนธ์/สารนิพนธ์ ...

ในภาพ...ท่านเจ้าคุณระดับชั้นเทพทั้งของฝ่ายธรรมยุตและมหานิกาย ( เจ้าคณะจังหวัดนครศรีธรรมราช )นั่งใกล้กันคุยกันเป็นภาษาท้องถิ่นใต้อย่างออกรสมียูมิอยู่ที่นั่งด้านหลังท่าน...

ต้องชื่นชมทีมงานที่จัดทำเรื่องนี้โดยเชื่อมโยง 2 มหาวิทยาลัยสงฆ์คือมหาจุฬา ฯ กับมหามกุฏเข้าด้วยกัน เราเป็นพุทธสายเถรวาทก็เหมือนนกมี 2 ปีกที่จะนำพาพุทธธรรมออกเผยแผ่เพื่อความสุขสันติภาพเกิดขึ้นในสังคมโลก

โรงแรมระดับ 5 ดาวในเมืองนครศรีที่กลายมาเป็นศาลาวัดเพื่อเรียนธรรม...

บรรดานิสิต ป. โท สาขาพระพุทธศาสนา ของ ม. มจร. วข. นครศรีธรรมราช บางส่วน

ฟังอย่างตั้งใจ...

จะจบได้ต้องรู้วิธีการเขียนวิทยานิพนธ์นี้ละ...

บางรูปอาจจะคิดในใจที่พูดออกมาแล้วไม่สุภาพเช่นคิดว่า...กูจะไหวรึเปล่าวะ...แสดงว่าการคิดกับการพูดออกมาอาจจะใช้ภาษาต่างกันนะนี่...อิ อิ อิ

แต่ก่อนศาลาวัดจะเห็นสภาพอย่างนี้  ตอนนี้ในโรงแรมคือโรงธรรมไปแล้วละ...อิ อิ อิ

สังคมพระสงฆ์จัดระบบ  หรือระบบจัดสังคมพระสงฆ์...

เป็นความงดงามอย่างยิ่งที่เห็นคณะสงฆ์สองนิกายคือสงฆ์ฝ่ายมหานิกายและสงฆ์ฝ่ายธรรมยุติของประเทศไทยมาเชื่อมโยงรวมกันอยู่ใน ณ ที่นี้...

สมัยนี้ญาติโยม 3 จังหวัดก็มาเรียน ป. โท สายพระพุทธศาสนาเยอะด้วยนะนี่...

ที่เห็นล้วนมาเรียนมหาวิทยาลัยสงฆ์ ทั้ง 2 แห่ง มาเป็นลูกศิษย์พระคุณเจ้าเรียน ป. โท ด้วยกันทั้งนั้นเลยละ...ขอบันทึกชื่นชมทุกคนที่มีส่วนร่วมกันสร้างสรรค์นำศีลธรรมมาพัฒนาวิถีชีวิตตนเองและสร้างสังคมส่วนรวมให้น่าอยู่อาศัย

ที่นั่งของอาจารย์เมื่ออยู่ในกรอบ นี่...เหมือนยิ่งสูงยิ่งหนาว...เดียวดาย

ตอนไปนั่งกินข้าวไม่มีใครรู้จักเราก็ทำตัวสบาย ๆ คนที่นั่งกินด้วยกันก็สบาย ๆ พูดจาหยอกล้อกันอย่างมีความสุข...พอลูกศิษย์มาเจอเราและมาทัก...อาจารย์ ๆ ...เท่านั้นละ...นิสิตที่นั่งกินข้าววงเดียวกันเริ่มเงียบระวังกิริยามารยาท...ให้ได้คิดถึงความเป็นคนธรรมดา ๆ นี่ดีจริงนะ...อิ อิ อิ

[ณัฐรดา]

สวัสดีค่ะอาจารย์

อะไรจะน่าเป็นเท่าความเป็นธรรมดานะคะ

มาดูศาลา(วัด)ในโรงแรมด้วยค่ะ

[ยูมิ]

สวัสดีครับ คุณณัฐรดา

ช่วงที่นั่งในห้องโถงของหอประชุมนี้  ทำให้นึกถึงศาลาวัดที่เคยอยู่อาศัยเล่าเรียนพระธรรมวินัยครับ...อิ อิ อิ

เรามาใช้ชีวิตอย่างคนที่แสนจะธรรมดา ๆ กันเถอะ...สบายกว่าภาวะเทวดาตั้งเยอะเลยละ...จริงหรือไม่หนอ..?...อิ อิ อิ

ไปทานข้าวเที่ยงวันกันให้สบาย ๆ  ธรรมดา ๆ นะครับ...

ขอบคุณครับ

[มนัสดา]

[มนัสดา]

เรียนท่านอาจารย์

• คุณยายนำบุญมาฝากค่ะ

[ยูมิ]

สวัสดีครับ คุณยาย

พึ่งได้ว่างเข้าวันนี้

ยังมีความสุขในการทำงานอยู่นะครับ...

ขอบคุณครับ