ภูมิใจนะ.....................ที่เกิดมาเป็น..ลูกของแม่

จากอดีตจนถึงปัจจุบัน

ชีวิตครอบครัวของหนูมีวันนี้ได้เพราะแม่

   หนูเติบโตมาจากจังหวัดเล็ก ๆ จังหวัดหนึ่งที่ผู้คนมากมายไม่ค่อยได้ให้ความสำคัญและอาจจะไม่ค่อยได้ยินชื่อบ่อย ๆ นั่นคือ  งหวัดพัทลุงค่ะ   มีคำขวัญอยู่ว่า เมืองหนังโนราห์ อู่นาข้าว พราวน้ำตก แหล่งนกน้ำ ทะเลสาปงาม เขาอกทะลุ น้ำพุร้อน  หนูอยูบ้านเกิดของหนู หนูโตขึ้นมาจากสองมือของแม่ของหนูที่ปลูกข้าวให้หนูได้กินอิ่ม นอนหลับสบาย 

      ครอบครัวของหนูอยู่ด้วยกัน 5 คนพี่น้อง มีแม่ มีพี่น้อง 5 คน มีพี่บุญธรรม 1 คน ในบ้านมีลูกสาวหมดเลย 5 คน มีพี่บุญธรรมซึ่งเป็นคนพิเศษ เป็นผู้ชายที่พ่อของหนูเอามาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก  ส่วนหนูไม่ได้เอ่ยถึงพ่อ คือพ่อของหนูเสียตั้งแต่หนูคลอดไม่ได้ถึงเดือน หนูไม่ได้เห็นหน้าพ่อเลย แต่หนูเห็นแต่ในรูปภาพของพ่อเท่านั้น  ครอบครัวของหนูมีความอบอุ่มมากเลยค่ะถึงแม้ฐานะครอบครัวหนูจะยากจน แต่มีแม่ที่ดีเลี้ยงลูกมา 6 คนโดยลำพัง บ้านหนูทำนาค่ะ แม่มีที่นาไม่กี่แปลง ลูกทุกคนของแม่ ทำนาเป็นหมด ดำนา หว่านข้าว ใส่ปุ๋ย  ได้หมดทุกคน ตั้งแต่เด็กแม่ไม่เคยบ่นนะว่าเหนื่อย แต่แม่จะยิ้มสู้เสมอ ตั้งแต่หัวรุ่ง ตี 3ครึ่ง แม่ตื่นแล้ว ยกขึ้นนวดข้าวกับพี่ ๆ และหนูจะตื่นตอน ตี5 เพื่อช่วยแม่นวดข้าวเหมือนกันค่ะ แต่จะตื่นช้าหน่อยก็เพราะยังงัวเงีย  ทุกวันที่แม่ทำอยู่อย่างนี้ จนกระทั่งถึงช่วงทำนา พี่ชายกับพี่สาวก็ ออกไปไถนา ส่วนหนูจะไปตอนเสาร์ และวันอาทิตย์ เพราะโรงเรียนหยุด แม่จะนำกับข้าวกับปลาไปให้กินที่นาช่วง 6.30 และไปดำนากันจนตอนเย็น กลับบ้าน หนูกับพี่สาวคนที่4 หุงข้าวให้แม่กิน ทำกับข้าว ตักน้ำใส่ตุ่ม ล้างจาน ซักผ้า  เป็นอย่างนี้ทุกวันเลย พอถึงช่วงปิดเทอม หนูกับพี่สาวจะชอบมากเลย เพราะจะไปรับจ้าง ดำนา เกี่ยวข้าว ซึ่งทำให้มีรายได้ค่อนข้างดี เพราะจะได้นำเงินไปใช้ในการเรียนหนังสือ หนูมีเพื่อนใกล้บ้านอยู่ 1 คน เราจะเดินไปด้วยกัน 3 คนแล้วไปเกี่ยวข้าว หรือดำนา ในช่วงปิดภาคเรียนพอดี

         แม่ดีใจและแม่ยิ้มให้เสมอ แม่ไม่เคยตีหนูเลยตั้งแต่เล็ก พวกหนู 6 คน พี่น้อง รักแม่มาก แม่สอนลูกทุกคนในเป็นคนดี มีงานทำดี ๆ แม่ไม่เคยด่า ว่าลูก แต่จะสอนลูกทุกคน ลูกไม่เกเรสักคนเดียว (ต่างจากสมัยปัจจุบัน จะมีเด็กเกเรเยอะ)  ตอนนี้ลูกมีงานทำ กันหมดแล้ว แม่ดีใจและภูมิใจในตัวลูก ๆ ทุกคนที่แม่เลี้ยงมาด้วยมือสองข้าง ขาสองขา โตกับข้าวในนาที่ปลูกกิน  แม้บางมื้อ อดบ้าง อิ่มบ้าง ถึงแม้มีช่วงทำนา แค่ปีละ 2 ครั้ง พอไม่มีหน้านา พี่สาวกับพี่ชายก็ต้องไปรับจ้างก่อสร้างที่จังหวัดใกล้เคียงเพื่อให้ได้เงินมา บางครั้งยังถูกโกงเงินบ้าง ก็ไม่บ่น 

       มาวันนี้หนูได้รู้ค่ะ ว่าแม่ต้องเหน็ดเหนื่อยขนาดไหนกว่าจะเลี้ยงลูกโตมาจนถึงวันนี้แต่วันนี้แม่ก็ยังมีรอยยิ้มได้เสมอ เพราะสิ่งที่แม่สอน ลูกทุกคนนำไปปฎิบัติ จนตอนนี้ จยปริญญา 3 คน และทำสวนยางอยู่ 2 คน และยังมีธุรกิจส่วนตัวอยู่นิดหน่อยเพื่อเสริมรายได้ให้แก่พี่สาวคนโตทำสวนยางและรับซื้อเศษยาง พี่คนที่สองเป็นหัวหน้าคลังที่      อบต.อ.เขาชัยสน คนที่สามทำสวนยางและรับซื้อเศษยางส่งให้พี่สาวคนโต ส่วนหนูกับพี่สาวมาได้ทำงานที่จังหวัดสุราษฎร์นี พี่สาวหนูเป็นนักวิชาการอยู่ที่ ศูนย์ส่งเสริมอุตสาหกรรมภาค 10 และหนูเป็นครู กศน.เมืองสุราษฎร์นี หนูภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นลูกของแม่ แม่หนูยังได้เป็นแม่ตัวอย่างในการเลี้ยงลูกด้วยค่ะ  ภูมิใจมากเลยค่ะ รักแม่นะ

 

[คุณมะเดื่อ]

ขอบคุณที่เข้าไปทักทาย

[พระมหาวินัย ภูริปญฺโญ ..]

 มาอ่านชีวิตในอดีตของคุณครู ขออนุโมทนาด้วยนะ ได้ข้อคิดดีมาก บางทีความลำบากก็สอนอะไรเราหลายอย่าง

       

                         

            

[พัชรินทร์ เกื้อสกุล]

กราบ นมัสการ

หนูก็เป็นคนหนึ่งค่ะที่ลำบากแต่ความลำบากสอนให้หนูอดทนและพยายามมาจนถึงทุกวันนี้ค่ะ