สวัสดีครับ
ผมนั่งมองนาฬิกาที่แขวนอยู่ที่ผนัง ในหน้าปัดมีเลขเข็มชี้บอกว่า ในหนึ่งวัน มี 24 ชั่วโมง...Ummmm ช่างน่าตระหนักครุ่นคิด...นะครับว่า ในวันหนึ่ง ๆ เวลาช่างผ่านไปรวดเร็ว เร็วจนเผลอแว๊บเดียว ผมมีอายุย่างเข้า 45 ปี เข้าจนได้ ผมถามใจตัวเองว่า ผมได้ทำอะไร เพื่อสังคมบ้าง ชีวิตที่พอเพียงของผมในวันนี้ ได้ฝากอะไร ให้กับสังคมนี้บ้าง 24 ชั่วโมงที่ผ่านไปราวกับเป็นมายากล เวลาช่างผ่านหมุนเวียนเปลี่ยนไปเร็วมาก
การเรียนรู้ เดินควบคู่กับการให้ความรู้ แม้ในอาชีพของผม คือ "ครู" ผู้ซึ่งถ่ายทอดความรู้...แต่อีกนัยหนึ่ง ผมเองก็ต้องก้าวตามโลกและแสวงหาความรู้ คิดค้นลองผิดลองถูกหาอะไรใหม่ ๆ ต้องเดินทาง...และแม้กระทั่ง หยุดเหลียวมอง...วัฒนธรรม "ของโบราณ" ซึ่งผมเองเคารพและศรัทธา ภูมิปัญญาของบรรพบุรุษของไทย เป็นสิ่งที่ประเมินค่าไม่ได้ ผลงานหลาย ๆ ชิ้น ภูมิปัญญามากมาย ที่ผมเองเชื่อเหลือเกินครับว่า ตัวกระผม จะไม่มีวันเรียนรู้ได้หมด ของเก่า ผมไม่ลืม ของไม่ผมก็สืบสร้าง นำมาเหลวรวม และแบ่งปันให้ลูกศิษย์ ได้สืบทอดต่อ ๆ ไป
หลายคนกล่าวว่า "อาจารย์ครับ สอนแบบหมดเปลือกอย่างนี้ทุกวิชาเลยหรือครับ" ครับ ผมก็ตอบกลับว่า "เก็บความรู้ไว้กลับตัวทำไมคนเดียว เมื่อดินกลบหน้าตายไปก็แม้ร่างเราตัวเราก็ยังเอาติดไปด้วยไม่ได้เลย...." ความรู้ ภูมิปัญญา คลังปัญญา หรือจะใช้สรรพแสง คำไหน ๆ ก็ตาม ผมเชื่อเหลือเกินว่า ไม่มีใครแก่เกินการเรียนรู้ ปัจจุบันนี้ มีหลายช่องทาง ที่สนับสนุนเปิดกว้างให้มีการแสวงหาความรู้ ทุก ๆ ช่องทางครับ...เป็นประโยชน์ทั้งนั้น...
ครับ วันนี้ผมนำอีกชิ้นงานมาแบ่งปันนะครับ บางชิ้นก็ทำเสร็จนานแล้ว และบางชิ้นก็พึ่งทำเสร็จครับ ผมจะทยอยนำรูปแบบออกมาขึ้นให้ดูนะครับ
ครับ สำหรับนักเรียนที่สอบถามขอแบบรูปมา ก็จะทยอยจัดส่งให้นะครับ ส่วนท่านใดต้องการเรียน ผมก็จะบอกวัน เวลา สถานที่ ที่เปิดสอน ให้เรื่อย ๆ ครับ ถ้าอยู่จังหวัดแพร่ ก็สอบถามเข้ามาที่ศูนย์พัฒนาฝีมือแรงงานจังหวัดแพร่ ได้โดยตรง ครับ หรือ โทรสายตรงถึงผมก็ได้ครับ ทุกช่องทาง ยินดีให้คำแนะนำครับ
ไม่มีความเห็น