ทำบุญ - ทำชา (1)

      วันจันทร์ที่ 31 ม.ค. 2554    

   วันนี้พี่ติ๋วโทรมาปลุกตั้งแต่เช้า  บอกจะมาหา มาสอนทำชาขลู่ เราตอบอือๆออๆ งุนงงเล็กน้อย  พอวางโทรศัพท์ตั้งใจจะนอนต่อ (06.50 น.สำหรับเราที่ตื่น 07.30 น. ปกติถือว่าเช้ามาก ^_^)  ก็ได้ยินเสียงคุยกันจอแจ สลับกับเสียงเปิดน้ำใส่ถัง  สติระลึกได้ว่า เช้าวันจันทร์อย่างนี้จะมีอสม.มารดน้ำสวนสมุนไพร

            ลากตัวเองออกมาจากที่นอน อากาศหนาวเสียจนต้องหาผ้าห่มมาห่อตัว ไม่ได้คิดว่าจะล้างหน้าล้างตาหรอกค่ะ ห่อผ้าห่มได้ก็หยิบสมุดกับปากกาแล้วเดินออกจากบ้านพัก เพื่อไปยังสวนสมุนไพรที่อยู่หนน้าบ้านพักเรานี่เอง แม่ปิ่น ประธานอสม.ยิ้มมาให้แต่ไกล ยกมือไหว้ทักทายเสร็จก็เห็นแล้วว่าวันนี้อสม.มารดน้ำสมุนไพรแต่เช้า อาทิตย์ที่แล้วเราเลยโดนปลุกหกโมงเกือบทุกวัน  เพราะต้องลงมาให้กำลังใจอสม.  พอเข้าอาทิตย์ที่สองเราเลยค่อนข้างจะคุ้นกับการตื่นเช้าบ้างแล้ว (คุ้นค่ะยังไม่ชิน )

            ใกล้จะเที่ยงพี่ติ๋วโทรหา บอกว่าเก็บขลู่มาล้างรอเลยก็ได้นะ เราเลยออกไปแบกขลู่ (ใช้คำว่าแบกค่ะเพราะเอาขึ้นบ่า ) ที่บ้านแม่ปิ่น  ทีแรกไปถามแม่ปิ่นว่าจะหาขลู่ได้จากไหนบ้าง แม่ปิ่นพาเราเดินรอบหมู่บ้าน บ้านใครมีก็ขอเขาไปหมด ชาวบ้านก็ใจดี ตัดให้ แถมต้นมะตูมและสมุนไพรอีกหลายชนิดให้เราด้วย (กำไรสุดๆ)

            พี่ติ๋วมาถึงที่ทำงานเราเกือบบ่าย กินก๋วยเตี๋ยวกันแล้วออกไปตัดขลู่ บังเอิญบ้านที่เขาปลูกอยู่ติดกับถนนลูกรัง ขลู่เลยกลายเป็นสีแดงเพราะฝุ่นจับหนามาก ตัดไปก็แอบคิดไป เราจะเป็นภูมิแพ้ฝุ่นรึเปล่านะ เพราะฟุ้งกระจายเหลือเกิน  บ้านที่ปลูกขลู่เป็นบ้านของพี่สมคิดค่ะ แกบอกว่าปลูกไว้กินกับลาบ อร่อยดี กินสดๆ ปลูกเป็นรั้วเลยค่ะ งามมาก เราแอบคิดถ้าไม่มีฝุ่นคงงามกว่านี้

            ตัดขลู่เสร็จ ทิวขลู่ที่บ้านพี่สมคิดปลูกนั้นดูไม่บางตาลงเลยค่ะ ขนาดว่าตัดออกเยอะมาก ขนขลู่กลับมาที่สอน. ปรากฏว่าน้ำไม่ไหลค่ะ เลยหาทางออกโดยการไปล้างขลู่ที่บ้านแม่สำรอง (ผู้ช่วยแพทย์แผนไทยที่เรารักเหมือนแม่ค่ะ)  ทุลักทุเลน่าดูค่ะ กว่าจะได้ชาออกมานี่เป็นเรื่องที่ลำบากมากว่าที่คิดเอาไว้

            เรานั่งล้างขลู่กันริมถนนค่ะ เพราะติดกับก๊อกน้ำพอดี ระหว่างที่นั่งล้างกันอยู่ก็จะมีชาวบ้านเดินผ่านไปมาและมองเราทั้งสี่ (เรา พี่ติ๋ว แม่สำรอง สามีแม่สำรอง) ไปมาอย่างสงสัย พอเราบอกว่าเรากำลังจะทำชาไปถวายหลวงปู่ ที่จังหวัดยโสธร หลายคนเลยมานั่งช่วยเราเด็ดใบขลู่

นั่งล้างกันอยู่หน้าบ้าน ริมถนน ขลู่กองโตมาก (เรา แม่สำรอง สามีแม่สำรอง)

 

            “ คุณหมอ แม่คงช่วยได้ไม่นานหรอกนะค่ะ จะรีบไปทำอาหารเย็น”

       คุณยายใจดีสองท่านที่เข้ามาช่วยเราเด็ดใบขลู่ออกตัว เมื่อตัดสินใจว่าจะช่วยเราเด็ดใบขลู่ เราได้แต่บอกว่าไม่เป็นไรค่ะ ช่วยได้เท่าไหร่ก็ไม่ว่ากัน นั่งคุยกันไปมา ทำงานไปด้วย และคุณยายคงจะเพลิน เพราะเผลอแป๊บเดียว ขลู่กองใหญ่ก็ถูกลิดใบออกจนเกลี้ยง ที่สุดคุณยายก็ช่วยจนเสร็จ  (น่าทึ่งมาก) พี่ติ๋วขอบคุณคุณยายด้วยแลคตาซอยคนละกล่อง เราเห็นใบหน้าเปื้อนยิ้มของคุณยายแล้วพลอยยิ้มตามอย่างไม่มีเหตุผล

        กว่าขลู่จะสะอาด พวกเราใช้เวลากันนานกว่าที่คิด เพราะพอกลับมาสอน.ก็เป็นเวลาเลิกงานไปแล้ว ตอนนี้เลยเหลือเรากับพี่ติ๋วสองคนนั่งหั่นขลู่แล้วก็มีกระทะไฟฟ้าหนึ่งตัว พี่ติ๋วอยากได้กระทะเพิ่ม

         เราเลยโทรขอยืมน้องเตย (จพ.สาสาธารสุข) ที่ทำงานอยู่ด้วยกัน น้องเตยมาหาเราพร้อมกระทะไฟฟ้าในมือ และหน้าตาสลึมสลือง่วงเต็มที่ บอกเราว่าพึ่งจะตื่นนอน (นอนตอนเย็นเหมือนเราเลย)

[โสภณ เปียสนิท]

ขอภาพขลูชัดๆ หน่อยครับ พร้อมสรรพคุณหน่อยครับ

นำภาพบ้านผู้ใหญ่สมศักดิ์ เครือวัลย์ ปราชญ์เกษตรผู้ใจดี ให้ความรู้แก่ประชาชนที่เดินทางมาเยี่ยมโดยไม่เลือกชั้นวรรณะ