การหาปลาโดยวิธีการล้อมกล่ำหรือจับหมรำ
การหาปลาด้วยวิธีนี้ชาวบ้านเรียกว่าการจับหมรำ(กล่ำ) ทำโดยใช้กิ่งไม้และหรือขอนไม้ที่เป็นโพรงมาสุมกองกันไว้ในน้ำ(ทะเลน้อย)เพื่อให้ปลาเข้าไปพักอาศัย หลบซ่อน ทิ้งไว้ระยะหนึ่งจนสังเกตเห็นว่าปลาเข้าไปพักอาศัยอยู่แล้ว จึงค่อยจับ เมื่อถึงคราวจะจับปลา คนจับจะค่อย ๆนำเรือบรรทุกเฝือกเข้าไปใกล้ ๆหมรำ แล้วยกเฝือกซึ่งกรองด้วยซี่ไม้ไผ่ปักวางล้อมหมรำเอาไว้ โดยค่อย ๆวางเฝือกเพื่อกันไม่ให้ปลาตื่นหนี แล้วพาตัวเองเข้าไปอยู่ในวงล้อมของเฝือก หลังจากนั้นก็นำกิ่งไม้ที่สุมไว้โยนออกจากวงล้อมเฝือกด้านใดด้านหนึ่งให้กิ่งไม้และขอนไม้ที่โยนออกไป กองสุมไว้เหมือนเดิม เมื่อนำกิ่งไม้และขอนไม้ออกหมดแล้ว ค่อย ๆกระชับวงล้อมเฝือกให้เล็กลง จนปลาเคลื่อนตัวได้ในวงแคบ หลังจากนั้นใช้สวิงตักปลาที่อยู่ในวงล้อมเฝือกที่ถูกกระชับให้วงแคบลง ด้วยวิธีนี้จะได้ปลาไปกินหรือไปขายโดยที่ลงทุนไม่มาก บางครั้งได้ปลาจำนวนมากเกินคุ้มแรงที่ลงไป
ปลาที่จับได้มีตั้งแต่กุ้ง ปลากระทิง ปลาตาแดง ปลานกเขา ปลาสลาด ปลากด ปลาเนื้ออ่อน ปลาโสด เป็นต้น
ความเห็น (1)
สวัสดีค่ะ
ได้เรียนรู้วิธีจับปลาโดยวิธีจับกล่ำ ของภูมิปัญญาท้องถิ่นในอดีต เป็นวิถีชีวิตของคนที่อยู่ติดกับแหล่งน้ำอย่างทะเลน้อย...บ้านครูดาหลาไม่มีทะเลเลยไม่ค่อยเข้าใจการจับปลาแบบนี้ค่ะ