รักเธอประเทศไทย ตอน รักเธอที่ลาดพร้าว
อ่านเรื่องคุณยายยิ้มแล้ว ทำให้คิดว่าผมเคยทำความดีอะไรไว้บ้างกับคุณยายผู้สูงอายุบ้าง
อย่าเพิ่งปรามาสว่าทำความดี ความชั่ว แล้วจะลืมเสมอไป จิตที่ถูกฝึกมามากๆ พอคิดปุ๊บก็มาปั๊บ
หลวงพ่อจรัลท่านเปรียบเทียบว่าดวงจิตมันเหมือนตัวบันทึกของมูลคอมพิวเตอร์ ถึงเวลา
ของมันจะใช้ มันก็มา ไม่ได้หายไปไหน
พอคิดถึงเท่านั้นความจำก็ผุดขึ้นมาเลยครับ
ปีที่แล้วลูกสาวคนกลางได้ไปทำงานชั่วคราวที่มหาวิทยาลัยที่เมืองไทย ทำหน้าที่แปลหนังสือ และทำงานอาสาสมัครที่โรงพยาบาลตำรวจ และได้ถือโอกาสที่นานๆทีมาอยู่เมืองไทยขอทำบัตรประชาชนเสียเลย
การทำบัตรประชาชนสำหรับคนที่ไม่ได้เกิดเมืองไทยเป็นเรื่องที่ยุ่งยากมาก เพราะต้องมีการพิสูตรหลักฐาน และต้องได้เอกสารของจริงมาด้วย กว่าจะได้ต้องไปที่อำเภอลาดพร้าวกันหลายหน
วันสุดท้ายที่ลูกสาวจะได้บัตรประชาชนนั้น ต้องนั่งรอกันนาน ผมเห็นคุณยายคนหนึ่งนั่งเงียบๆเฉยๆเป็นเวลานานก็เลยเดินเข้าไปถาม
“คุณยายจะมาทำอะไรครับ เห็นนั่งรอตั้งนานแล้ว”
ยายตอบว่า "ยายจะมาทำบัตรทอง รัฐบาลเขาจะให้เงินคนแก่"
แต่คุณยายไม่รู้ระบียบกฎเกณฑ์ของข้าราชการ ก็เลยนั่งรอเฉยๆ
ผมเลยบอกคุณยายว่า "เดียวผมจะถามเจ้าหน้าที่ให้ครับ"
ผมไปถามเจ้าหน้าที่ที่ทำบัตรประชาชนให้ลูกสาว เพราะได้ติดต่อกันหลายทีเธอจำผมได้
บอกเจ้าหน้าที่ว่า ช่วยกรุณาดูแลคุณยายหน่อยเพราะคุณยายไม่รู้เรื่องกฎระเบียบ มานั่งรอหลายชั่วโมงแล้ว
คุณเจ้าหน้าที่ก็ดีใจหาย รัดคิวเรียกคุณยายมาทำบัตรเลย
พอคุณยายทำบัตรทองเสร็จก็เดินมาหาผมด้วยสีหน้าที่ดีขึ้น ยิ้มให้ผมพร้อมกับบอกว่า "พ่อหนุ่มขอบใจมากนะ ที่ช่วยเหลือยาย ยายได้บัตรทองแล้ว อีกหกเดือนเขาจะส่งเงินสามพันมาให้ยายที่บ้าน ยายกลับแล้วนะ"
ผมถามยายว่า "ยายมาอย่างไรครับ"
ยายตอบว่า "ยายมารถแท็กซี สามร้อยบาท"
ผมถามยายว่า "ยายมีเงินมั้ย ผมจะออกค่าแท็กซีให้"
เพราะคิดว่ารัฐบาลให้เงินยายสามพัน ค่ารถแท็กซีก็กินเข้าไปแล้วหกร้อย
ยายคงเหลือเงินไว้ใช้เพียงสองพันสี่ร้อยในระยะเวลาอีกหกเดือน
ยายตอบว่า "ขอบใจพ่อหนุ่ม ยายมีเงิน ไม่ต้องการเงินของพ่อหนุ่มหรอก แค่นี้ก็ขอบใจพ่อหนุ่มมากแล้ว" ว่าแล้วยายก็เดินลงจากอำเภอไป
ลูกสาวเห็นพ่อพูดกับยายเสร็จก็เดินมาถาม เพราะฟังภาษาไทยรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง
พ่อก็เลยต้องเล่าเรื่องให้ฟังเป็นภาษาอังกฤษ
พอฟังพ่อจบ เธอก้าวเข้ามากอดพ่อทำท่าจะร้องไห้ พร้อมกับพูดว่า
I'm Proud of You...Daddy
ภูมิใจพ่อจัง
ความเห็น (18)
Pls let me say
"I am proud of you too !" :)
เล่าได้เห็นภาพเลยค่ะ
ลูกสาวประทับใจความมีน้ำใจของคุณพ่อมาก และสิ่งดีๆนี้จะทำให้พบกับ
เรื่องดีๆตลอดไปค่ะ
ขอบคุณเรื่องดีๆที่แบ่งปันค่ะ
มีภาพสมุนไพรไทย ดอกรางจืดมาฝากค่ะ
สวัสดีค่ะ
ได้มาอ่านบันทึกนี้แล้ว ใจก็เบิกบานเลยค่ะ เพราะเป็นเรื่องราวที่ดี และน่าประทับใจมากๆ ค่ะ สิ่งที่คุณอาได้ทำ นอกจากจะประทับใจคุณลูกแล้ว ยังประทับใจแก่ผู้อ่าน เมื่ออ่านเรื่องราวดีๆ แบบนี้ ก็ทำให้คนอ่านได้แรงบันดาลใจต่อด้วยนะคะ
ขอบคุณมากๆ ค่ะ :)
สวัสดีครับคุณครูดาหลา,
ขอบคุณที่แวะมาเยื่อนครับ แวะไปอ่านท้องฟ้าตอนเช้าปลายมกรา แล้วได้ความคิดแปลกๆ คือเด็กนักเรียนที่นี้ไม่มีการเคารพธงชาติ ไม่มีการสวดมนต์ ถึงเวลาเข้าห้องเรียนเลย พอได้มาเห็นรูปเด็กนักเรียนเข้าแถวเคารพธงชาติแล้วคิดถึงตอนเป็นเด็ก
เมื่อสิบกว่าปีก่อนพาลูกสาวสองคนไปเข้าเรียนกับนักเรียนไทยที่โรงเรียนต่างจังหวัด ให้ลูกสาวสอน A B C D กับนักเรียนชั้นประถมตอนต้น เด็กๆตื่นเต้น พอถึงเวลาที่เด็กนักเรียนจะนอน ไม่อยากจะนอนกันเลย
สวัสดีครับคุณมะปรางเปรี้ยว,
ถ้าให้เลือกกันแล้ว ผมว่าคุณมะปรางเปรี้ยวน่าจะเป็น 1 ใน 10 บุคคลผู้ทรงอิทธิพลแห่งปี ของชาว G2K เพราะไม่ว่า คุณมะปรางจะพูดอะไรออกมา ทุกคนจะต้องหยุด แล้วต้องอ่านบันทึกของคุณมะปรางก่อน ไม่งั้นบล๊อกอาจหยุดทำงาน
ผมเองก็เช่นกันครับ เข้าไปอ่านบันทึก(คำสั่ง)ของคุณมะปรางเสมอๆ รู้สึกเป็นเกียรติครับที่คุณมะปรางแวะมาเยี่ยมเยื่อน
สวัสดีค่ะ
- อ่านเรื่องราวประทับใจยามเช้า
- คนอ่านยังประทับใจ แต่คุณยายคงประทับใจมากกว่าหลายเท่า
- แวะไปฟังเพลง แม่ค้าตาคม มาแล้วด้วยค่ะ
- ขอบพระคุณบันทึกงาม ๆ ค่ะ ที่นำมาแบ่งปันค่ะ
สวัสดีค่ะคุณคนบ้านไกล
น่าภูมิใจค่ะ ขอบคุณเรื่องเล่าดีๆที่นำมาฝากค่ะ
สวัสดีครับครูอิง,
กำลังคิดก็มาเลย เห็นครูอิงชอบฟังเพลง ก็เลยส่งเพลงแม่ค่าตาคมไปให้
เป็นเพลงที่ชอบมากๆ
ขอบคุณที่แวะมาฟังเพลงครับ
สวัสดีครับคุณถาวร,
พี่ผมก็เป็นพยาบาล เพิ่งจะเกษียณ ตอนนี้เลี้ยงหลานอยู่มีความสุขมากๆเพราะหลาน
บันทึกเรื่องนี้น่าจะขอบคุณการที่เคยลูกเสือเมื่ออยู่โรงเรียนวัดราชาตอนสมัยมัธยม
หน้าที่ของลูกเสือตอนนั้นก็คือ การช่วยเหลือและบริการ
ถ้าได้ช่วยคนแก่ข้ามถนนละก็ มันสุขใจครับ
ขอบคุณที่แวะมาคุยเสมอๆ
- เป็นเรื่องน่ารักมาเลยครับ
- สถานที่ราชการบ้านเรา
- บางที่ใช้เวลานานมากโดยเฉพาะชาวบ้านที่มาติดต่อ
- ดีนะไม่โดนดุเหมือนบางที
- ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆครับ
สวัสดีตอนเช้าค่ะคนบ้านไกล
สวัสดีครับอาจารย์ขจิต,
พี่สาวผมคนที่เป็นครู สอนผมเมื่อปีที่แล้วว่า
การจะไปติดต่อสถานที่ราชการมันต้องมีเท็คนิคครับ
หนึ่ง - ต้องแต่งตัวดี สอาดสอ้าน เจ้าหน้าที่เห็นเข้าก็เกรงใจ
สอง - พูดจาดี มีปิยวาจา พูดหวานๆ นิ่มๆ เหมือนครูมีเมตตาต่อศิษย์ ลูกศิษย์ก็มีความยำเกรง อยากจะปรนนิบัติครูบาอาจารย์ ห้ามพูดเสียงดัง แสดงอำนาจเป็นเด็ดขาด
ลูกพี่ผมที่จบรัฐศาสตร์ เวลาจะไปติดต่อข้าราชการ คำพูดประโยคแรกก็คือ
ขอโทษนะครับ... ผมจะมาคัดสำเนาทะเบียนบ้าน อยากจะเรียนถามว่าจะต้องทำอะไรบ้างครับ
ฟังดูแล้วหัวใจเบิกบาน ชุ่มชื่นหัวใจดีจัง
รักเธอประเทศไทยครับ
สวัสดีครับคุณยาย
พอคิดถึงก็มาเลย
ท่าน ดร. พระมหาจรรยาพูดวันนี้ให้ได้ยินว่า
ชอบกัน เบิ่งกัน นี้มันหมายความว่าอย่างไรครับ
คุณอาค่ะ บันทึกที่เขียนก็เพื่อให้ข้อมูล และขอความร่วมมือ ไม่ได้สั่งอะไรเลยนะคะ เดี๋ยวพี่ๆ ใน Blog จะกลัวหนูกันหมดค่ะ ฮ่าๆ ^_^
อนุโมทนาค่ะ น่ารักจังเลยทั้งคุณพ่อและคุณลูก! ส่งรอยยิ้มด้วยเป็นปลื้มไปกับสิ่งดี ๆ ที่คุณพ่อและคุณลูกได้ทำค่ะ
ตามมาอ่านบันทึกน่ารักๆๆ อ่านแล้วรู้สึกประทับใจจังเลยค่ะ ^^
อ่านจบแล้วยิ้มมมมม...
โลกนี้มีเรื่องดี ๆ งดงามเสมอ...จริง ๆ ด้วยค่ะ
และคิดว่าสิ่งที่พี่ชื่นใจที่สุดน่าจะเป็นคำว่า "I'm Proud of You...Daddy"
เพราะพี่ได้ทำหน้าที่ของ "พ่อ" นั่นคือสอนและแสดงให้ลูก ได้รู้ว่า "ความเป็นมนุษย์นั้นคืออะไร"
ดีใจและยินดีที่ได้รู้จักพี่ค่ะ
"