รักพี่ยิ่งใหญ่ไพศาล
จึงตามนงคราญ มาย่านลานรักลานเท
ลานเอ๋ยลาน อย่ารานรวนเร
โถลานจงเท ทุกข์ตรมให้เศร้าเบาบาง
เหลือทนจึงดั้นด้นมา ผ่าภัยนานา
มาสู่ลานน้อยคอยนาง ใจหวังเชยชื่นชวนนวลปราง
รักเจ้าไม่จาง ไม่ขอยอมห่างลานเท
ฝั่งกว้างว่างวุ้ง พี่มองสุดคุ้งตรอมตรม
ไม่สมคะเน ไร้แม้เงาสาวบ้านลานเท
หรือเลือนเสน่ห์ โฉมงามไม่มาให้พี่ชื่นใจ
รักลานหรือเจ้ารวนเร เจ้าลืมลานเท
ลานเก่าลานรักไปใย โอ้ลานเทไม่เทถอดใจ
ทิ้งความอาลัย ฝากไว้บนฝั่งลานเท
รักลานหรือเจ้ารวนเร
เจ้าลืมลานเท ลานเก่าลานรักไปใย
โอ้ลานเทไม่เทถอดใจ ทิ้งความอาลัย
ฝากไว้บนฝั่งลานเท
พักเที่ยง แวะมาฟังเพลงค่ะ
และมาเยี่ยมครูอิง
สบายดีนะคะ
สวัสดีครับคุณครู ดีใจจังเลยได้ฟังเพลงของเมืองกรุงเก่า บ้านเราเอง...ขอบพระคุณครับ
สวัสดี ค่ะ ป้าครูตาล เรื่องบังเอิญ จังเลยนะคะ
แต่งงานวันเดียวกันเลย ตอนที่แต่ง เป็นวันกองทัพไทย ด้วยค่ะ เดี๋ยวนี้ เปลี่ยนไปเป็นวันอื่นซะแล้ว
ตอนเย็น คงพาเด็ก ๆ ไปทานข้าว ค่ะ
มีความสุขเช่นกันนะคะ
พร ภิรมย์ เป็นนักร้อง นักแต่งเพลง ที่แต่งเพลงได้ไพเราะจริงๆ เล่นสัมผัส เล่นอักษร มีความหมายลึกซึ้ง เสียดายท่านจริงๆครับ
สวัสดียามค่ำครับคุณครู
.................
ฟังกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ เห็นสายน้ำเจ้าพระยา ก็นึกถึงเพลงนี้นะครับ ตามประสา" ลูกทุ่ง " ครับ