ถึงเวลาฉายเดี่ยวในโรงเรียนแล้ว


สอน,เด็กซน,คุยเก่ง,เสียงดัง

วันที่ 10 พฤศจิกายน  2553

ไปสังเกตการสอนวันที่ 3 อยู่ดีๆ อาจารย์พี่เลี้ยง ก็ให้เราสอนเฉยเลย

งง เลย ไปไม่เป็น ไม่รู้เรื่องอะไร เลย 

แล้วต้องสอนเรื่อง งานช่าง

แค่แนะนำตัว ก็ ปากสั่นแล้ว

อาจารย์พี่เลี้ยงบอกว่า ใ้ห้ลอง ดู เพราะว่า ในวันพรุ่งนี้ ( วันที่ 11) เค้าจะลา เพื่อพาพ่อไปหาหมอ

.............  ปรากฏว่า สอนผ่านไปอย่างรวดเร็ว ด้วยความที่เป็นคนพูดเร็ว ........

แล้วสั่งให้เด็กทำงานต่อ  เด็กคงจะงง  ว่า คุณครูคนนี้ ออกมาบ่นอะไรหน้าห้องหว่า...

 

และแล้วก็ถึงวันพฤหัสบดีที่ 11 พ.ย.2553

รีบมาโรงเรียนตั้งแต่เช้าตรู่ วันนี้เราจะได้เจออะไรบ้างนะ

เด็กจะเป็นยังไงบ้าง จะรับมือได้ไหม คิดไปโน่นนี่ ต่างๆนาๆ

 

       หลังจากเคารพธงชาติแล้วก็ขึ้นมาทำใจ อยู่บนห้อง เนื่องจากชั่วโมงแรก ว่าง

วันนี้ในตอนเช้า จะต้องเจอกับนักเรียน ชั้น ป.5 / 4 ได้ข่าวมาว่า ห้องนี้ ไม่ใช่เล่น !!

 

     และแล้ว ก็ถึงเวลาที่ คุณครู(ฝึกสอน) กับนักเรียนจะได้เจอกันเป็นครั้งแรกโดยปกติการเข้ามาเรียนใน้ห้องการงาน ฯ เด็กจะต้องเข้าแถว หน้าห้อง เพื่อรอให้ทุกคน เรียบร้อยแล้ว จึงเดินเข้ามาในห้อง

     วางมาดขรึมนิดหน่อย เพื่อเด็กจะได้เกรงใจ 

พอเด็กเข้ามาในห้อง ก็ทำความเคารพ  แล้วก็คุยซุบซิบ กัน ว่าอาจารย์ อีกคนไปไหน


    สังเกตได้ว่า เด็กๆ มีความกังวลน้อยลง หากเปรียบเทียบกับเด็กห้องอื่นๆ

หลังจากแนะนำตัว กับเด็กแล้ว  ก็ให้เด็กทำงาน  ในเรื่อง งานบ้าน เป็นการออกแบบ

ห้องครัว ว่าต้องการให้ห้องครัวเป็นแบบไหน และ  ให้บอกว่า เก็บอะไร ไว้ที่ส่วนไหน

ของห้องครัว   โดยการทำเป็นกลุ่ม

 

 


    หลังจากได้ดูมาสามห้อง พบว่า เด็กทำงานไม่ทันเวลา ต้องนำมาส่งในวันต่อมา

และก็กังวลว่าเด็ก ห้องนี้ จะทำทันไหม การทำงานเป็นกลุ่ม สอนให้เด็กได้ใช้ความคิด

มีการวางแผน และ มีความสาัมัคคี  


  เด็กๆ ก็ช่วยกันทำงาน แ่ต่จะมีเด็กผู้ชายอยู่หนึ่งคน ชื่อเด็กชาย บอย(นามสมมุติ) ค่อน

ข้างที่จะไม่มีสมาธิในการเรียน ในขณะที่เพื่อนทำงาน ก็จะเดินไปโน่น ไปนี่ อยู่เรื่อย พอ

เรียกให้กลับมาได้สักพัก ก็ลุกเดินไปอีกแล้ว  พอถามว่าจะไปไหน ดัน ตอบว่า จะไปจีบ

สาว แต่ไม่ได้ตอบแบบก้าวร้าว  มองไปกี่ทีเด็กคนนี้ก็ไม่เคยจะอยู่นิ่ง

 

  ไหนๆก็ไม่ทำงานแล้ว เรียกมาหน้าห้องดีกว่า ให้อ่านหนังสือให้ฟัง  ส่วนเพื่อนๆก็ทำ

งานไป  ให้อ่านแล้วให้ ตอบคำถาม เด็กตอบได้ก็ถือว่ามีความเข้าใจ  เวลาผ่านไป

ประมาณ 1ชั่วโมง ปรากฏว่าเด็กๆทยอยทำงานกันเสร็จ  


   รู้สึกดีใจมากๆทั้งที่เราคาดว่าเด็กจะทำไม่เสร็จเหมือนห้องอื่นๆ

ผลงานก็ออกมาค่อนข้างดี

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

หลังจากเด็กทำงานเสร็จก็ให้พักผ่อน ตามอัธยาศัย แต่ห้ามเสียงดัง

 

 

และปล่ิอยให้ลงไปพักกลางวัน

 

  โดยภาพรวม รู้สึกประทับใจ และรู้สึกดีใจที่เด็กทำงานเสร็จ และเด็กดูมีความกดดัน

น้อยและผ่อนคลายกว่าห้องอื่นๆ

  และตัวเราก็รู้สึกสบายใจเพราะว่าสอนแบบไม่กดดัน และเป็นตัวของเราเอง

 

มาต่อกันที่ช่วงบ่าย ต้องเจอกับเด็กชั้น ป.4 /4

สอนเรื่องงานช่าง  ให้เด็กๆตอบคำถาม กันอย่างสนุกสนาน

และให้ทำงานนิดหน่อย 

 

เด็ก ป.4 จะสนใจเรียน กว่าเด็ก ป.5

เวลาครูสอนก็นั่งฟังอย่างตั้งใจ

ก็เลยบอกว่าเดี๋ยวขอถ่ายรูปหน่อย

ตอนแรก ก็นั่งขรึม เรียบร้อย พอสักพัก แย่งกันใหญ่เลย

 

 

 

 

หมดไปอีกหนึ่งวัน วันนี้รู้สึกดีมากๆ ที่เป็นตัวของตัวเอง

และเด็กๆก็ดูสนุกสนาน

 

 

คำสำคัญ (Tags): #สอน
หมายเลขบันทึก: 422341เขียนเมื่อ 24 มกราคม 2011 22:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 มิถุนายน 2012 11:08 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
  • เป็นบันทึกที่น่าอ่าน ขอให้เก็บไว้ จะเป็นประโยชน์ต่อตนเองและคนอื่นๆ ครับ
  • ขอเป็นกำลังใจในการทำงานและการเขียนบันทึกครับ
  • ปณิธิ ภูศรีเทศ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท