เรื่องไม่แปลกแต่อยากให้แปลก

วันนี้เจอเพื่อนพี่น้องเก่าๆ ตั้งแต่มัธยม - มหาลัย..ไม่ได้เจอกันมาสักเป็นสิบกว่าปีได้
และคิดว่าชาตินี้คงหมดวาสนาต่อกันไปแล้ว
...
อยู่ๆก็เดินสวนกันใน hi5 บ้าง facebook บ้าง
...
แล้วมายืนนับนิ้วมือดู..โหว กี่ปีผ่านมาแล้วนี่ ไช่เรื่องเล่นๆซะที่ไหน ที่ต่างคนที่เคยห่างๆ กันไปแล้วก็ไม่น่าจะเจอกันอีก แล้วมาเจอกันได้
...
Friend is like the star;
Not always seen
But always there.

เพื่อนก็เหมือน “ดวงดาว”
มองเห็นเพียงบางเวลา
แต่ไม่เคยหายไปไหน <
...
แต่คราวนี้ก็อย่าได้จากกันไปนานๆ เลยนะ ขี้เกียจตามหาแล้ว
...
หมาจิ้งจอก บอกกับ เจ้าชายน้อย ว่า..
มนุษย์ก็เป็นอย่างนี้ ชอบสร้างความสัมพันธ์ แต่ไม่รู้จักวิธีรักษามันให้ยั่งยืน
ในฐานะที่เป็นมนุษย์ เราก็จะบอกหมาจิ้งจอกว่า บางความสัมพันธ์นั้น
มันเป็น ไฟท์บังคับของกาลเวลา มนุษย์ไม่ได้กำหนดเองซะทั้งหมด
ดังนั้นการจะรักษาให้ยั่งยืนครบถ้วนทั่วทุกตัวตนนั้น..มันยากโคด
ต้องเลือกเอาว่าเวลาใดควรผูกแน่นความสัมพันธ์ใด
เวลาใด ควรปล่อยมันผ่านเลยไป
...
ก็เรา(มนุษย์)รู้กันอยู่แล้ว ว่า ทุกตอนจบก็เป็นเพียงการเริ่มต้นใหม่ของบทต่อไป
ทุกความสัมพันธ์ ทุกปฏิกิริยา ดำเนินไป ตามทิศทางที่มันควรจะเป็น