สมสุข สุขใจ... ฤดูหนาว จัดหาเสื้อกันหนาวที่สะอาด ปลอดภัย ตอนแรก เบิกโรง


ถ้ามาช้ากว่านี้ต้องคันทั้งบ้าน และคันมากกว่านี้

เหตุเกิดที่หน้าแผงขายกล้วยทอด ในตลาดสดแห่งหนึ่ง

เป็นเพราะไม่ได้เจอกันนานมาก นอกจากสองเกลอจะมีรสนิยมชอบของทอดกรอบๆ และชอบคุยเรื่อยเปื่อยแล้ว ตามประสาคนทีเออรี่แล้ว เรื่องที่คุย ก็เร่ิมกันด้วยการบ่นเป็นเรื่องที่แม่ค้ากล้วยทอดแอบขึ้นราคากล้วยทอดไปถุงละห้าบาทเป็นยี่สิบห้าบาท โดยไม่ได้แจ้งใครเลยล่วงหน้า

ก็เลยคุยกันเรื่องแม่ค้าจะใช้นำ้มันเก่ามาทอดกล้วยหรือเปล่า ตามทฤษฎีและจากการทำวิจัยครอสเซกชั่นนอล เคสคอนโทรล อีกทั้ง เมต้าอนาลัยซีสที่ผ่านมา แม่ค้าควรจะต้องใช้น้ำมันทอดกล้วยทอดกี่รอบดีถึงจะไม่มีไขมันอิ่มไม่่อิ่มตัวมากจนเป็นอันตรายต่อสุขภาพ

ยังคุยกัน ถกกันลามไปถึงเงินบาทที่แข็ง เศรษฐิกิจอเมริกา ราคาหุ้น ตลาดเอ็มเอไอ ราคาทอง ราคาน้ำมัน น้ำมันปาล์ม ราคาน้ำมันพืช ที่ขึ้นราคากันมาก

มีตอนหนึ่ง  ที่ทั้งสองคนพูดคุยกันเรื่องสุขภาพ (เสียที)

 

 "เออ...สุขใจ คุยเรื่องอื่นซะเพลิน ช่วงที่ไม่เจอกันนี้ เข้าหน้าหนาวแล้วนี้ เป็นยังไงบ้าง?" สมสุขถามสุขใจ


"ดีใจที่ถาม นึกว่าจะคุยกันเรื่องอื่นจนลืมคุยกันเรื่องตัวเอง  ช่วงหนาวก็หนาวอยู่ เออ...แต่ช่วงนี้ไปเจอดีเข้า คันไปทั้งตัวเลย นี่ยังคันๆ อยู่เลย" สุขใจตอบ พร้อมทั้งทำท่าเกายิกๆ ให้ดู แถมยังโชว์รอยเกาดำๆ ที่มือ คอ และแขนทั้งสองข้างให้สมสุขดู


"เฮ้ย... ทำไม่มีรอยเกาเยอะไปหมดเลยละ ไปโดนอะไรมา? เล่าให้ฟังหน่อยซิ" สมสุขอุทาน ถาม เลิกคิ้วและเบิกตาด้วยความประหลาดใจ พร้อมทั้งขยับหนีอย่างไม่รู้ตัว และถอยออกห่างอีกมาก้าวหนึ่ง


"เออ... เพื่อนไม่ต้องทำท่ากลัวมากอย่างนั้นหรอกน่ะ ตอนนี้ดีแล้วเพื่อนเข้าใกล้ได้นะ ไปหาหมอมาแล้ว หมอผิวหนังนะ ชื่อหมอสุขเสิกอะไรทำนองนี่ กว่าจะดีอย่างนี้ก็เล่นรักษากันเป็นอาทิตย์ เล่นทายากันทั้งตัว เล่นเอาแสบแทบแย่ ประมาณว่าทายาไป แสบไป นึกถึงหมอไป  ยังดีนะ ที่หมอบอกว่ามาได้ทันเวลาพอดี ถ้ามาช้ากว่านี้ ต้องคันกันทั้งบ้าน และคันมากกว่านี้  แค่คิดถึงก็สยองแล้ว ไม่ได้สยองค่าตรวจที่หมอคิดหรอกนะ" สุขใจพูดไปยิ้มไป หลังจากนิ่งไปสักพัก เหมือนกำลังพยายามเรียบเรียงเรื่องราวที่กำลังนึกทบทวน สักครู่กล่าวต่อ


"คือ... วันเสาร์ประมาณเดือนก่อน เพื่อนบ้านที่บ้านอยู่ใกล้ๆ กัน  เหมารถตู้ ชวนไปตลาดชื่อโรง... อะไรซักอย่าง ตรงแถวๆ ชายแดนนะ พอจะนึกออกนะ ก็เลยติดรถคือช่วยออกค่ารถและไปด้วย ว่าจะไปถอยเสื้อ กางเกงมือสอง รองเท้า โดยเฉพาะเสื้อกันหนาว ได้ยินว่ามีของให้เลือกเยอะ สวยๆ ทั้งนั้น ราคาก็ประหยัดมาก ประมาณว่าซื้อแล้วเหมือนได้ฟรี ซื้อแล้วไม่ต้องแบกกลับมาเพราะใส่รถนำกลับมาถึงบ้าน  เพื่อนเอ๊ย เราไปดูแล้ว ก็ถูกจริงๆ นะ เสื้อตัวเบ้อเร่อราคาสองร้อยบาทเอง สวยด้วย ดูแล้วยังใหม่อยู่เลย ตรงคอเสื้อมีอะไรพองๆ ด้วย น่าจะกันหนาวได้ดี ก็เลยซื้อมาตัวนึง พอดีที่ผ่านมา ปีนี้อากาศก็หนาวเย็นมาก ก็เลยใส่เสื้อกันหนาวตัวนี้ โชว์ตั้งหลายวัน เพื่อนๆ ก็บอกสวยดี" สุขใจร่ายยาว สมสุขก็ฟังจนเพลินไม่ขัด เพราะเห็นเพื่อนกำลังพูดต่อเนื่อง  แล้วสุขใจก็กล่าวต่ออีก 


"ผ่านไปได้ประมาณสิบวันได้ล่ะเพื่อนเอ๋ย... มันเริ่มคันตรงนี้ คันตรงนั้น คันตรงโน้น มั่วไปหมด ไม่รู้มาได้ไง ยิ่งอากาศร้อนยิ่งคันมาก มาจนแทบจะทนไม่ได้ โดยเฉพาะช่วงหลังๆ คันจนนอนไม่ได้ นอนไม่หลับ ทนคัน ทนเกาอยู่เป็นอาทิตย์ จนเห็นรอยเกาเต็มไปหมดนี่แหละ ดีนะที่ไปหาหมอมาแล้ว ไม่อย่างนั้นก็คงจะต้องคัน เกากันทั้งบ้าน"


"เอ... เท่าที่เล่าให้ฟังนี่ นึกไม่ออกนะ ว่าสาเหตุที่เพื่อนคันและเกา เป็นมาได้อย่างไร เล่าให้ฟังหน่อยซิ" สมสุขกล่าว พร้อมทั้งขยับตัวเข้าใกล้สุขใจอย่างลืมตัว ด้วยความอยากรู้

"เอาอยากรู้ก็จะเล่าให้ฟัง คือสาเหตุมันเป็นอย่างนี้... "

แหมกำลังอ่านเพลินเชียวนะครับ พอดีต้องยุติก่อนละครับ กรุณามาฟังสุขใจ (ที่ได้คัน) เล่าให้สมสุขฟังในตอนต่อไปนะครับ


หมอสุข 




 

หมายเลขบันทึก: 420845เขียนเมื่อ 17 มกราคม 2011 10:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 ธันวาคม 2014 15:47 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

สงสัยเสื้อผ้ามือสองเป็นพิษโรคผิวหนังตามมาเลย ไม่กล้าใส่ กลัวเจ้าของเก่าเอามาทวง เอาผ้าตูคืนมา บรึยส์

ท่านอาจารย์ขจิต รอถามจากสุขใจ นะครับ ว่าจับไข้หัวโกร๋นหรือเปล่า

  • ขอบพระคุณที่แวะมาให้ความเห็นเชิงไสยศาสตร์ เป็นประเด็นที่น่าเอาไว้ทำหัวข้อวิทยานิพนธ์สำหรับนักศึกษาต่อไปครับ

หมอสุข

 

สวัสดีค่ะ

ฮา ๆ ๆ "ตามประสาคนเออร์ลี่"  มาอีกคนแล้วค่ะ

กำลังเตรียมตัวไปค่ายฯที่น่าน เจ้าภาพบอกว่าหนาว ๕ องศา ซ. ตลอดวัน  เห็นทีจะต้องไปถอยเสื้อกันหนาวแบบหนา ๆ เสียแล้วค่ะ

น่ากลัวกับเชื้อใหม่ ๆ มาทางผิวหนังนะคะ

ขอบพระคุณพี่คิม ที่แวะมาฮา

  • เอาไว้ฟังสุขใจ เล่าต่อนะครับ

หมอสุข

แต่ละวัน…สุขใจคงมีเรื่องคุยมากมาย อาจทำให้ลืมการนำเสื้อที่ได้มาใหม่ ไปต้มฆ่าเชื้อ หรือทำความสะอาดก่อนใส่ หรืออาจเห็นว่าลักษณะทางกายภาพของเสื้อตัวนั้นเป็นผ้าใหม่ เลยอนุโลมว่า น่าจะโอ..

 

เป็นบันทึกสุขภาพที่น่ารัก นะครับ มีมุมขำในอารมณ์ของเจ้าของบันทึกด้วย

 

ขอบคุณ คุณหมอนะครับ…รออ่านต่อครับ

 

ปล.ผมเคยผ่านตาเครื่องซักผ้า ที่ฆ่าเชื้อจากผ้ามือสองได้ด้วย ไม่ทราบว่าเป็นอย่างไรบ้างครับ

      ขอบพระคุณอีกครั้ง ครับ

อ่านแล้วสยอง.....

จนไม่กล้ามองเสื้อผ้ามือสองสามสี่อีกต่อไป

เอาแค่หนึ่งที่ราคาพอคุยได้คงจะดีเป็นแน่แท้เนาะคุณหมอ

อ่านสนุกแถมชวนติดตาม กดปุ่มถูกใจไว้แล้วด้วยค่ะ

ขอบพระคุณทุกท่านที่แวะมาอ่านและให้ความเห็นครับ

  • คุณแสงแห่งความดี สำหรับเครื่องซักผ้าอย่างที่ว่ารอสุขใจ ขยายความจากหมอสุขนะครับ
  • คุณ Krukui สำหรับความรู้สึกที่ตรงไปตรงมา แต่สยองพอควรก็พอครับ

 และสุดท้าย แต่ไม่ใช้ท้ายที่สุด

  • ดีใจมากครับ สำหรับคนรักแมว ดร. จันทวรรณ สตรีเหล็กผู้บุกเบิกโกทูโนว์มาตั้งแต่ต้น ที่แวะมาอ่านและยังกดถูกใจให้อีกด้วย สุขใจ สมสุข และหมอสุข ปลื้มใจมากๆ
  • ขอให้คนข้างๆ ที่ให้กำลังใจและเป็นกำลังใจให้ ดร. จันทวรรณ ดีวันดีคืน หมอสุขขอเป็นกำลังใจให้อีกคนครับ

หมอสุข

 

อ่านไปยิ้มไปค่ะ ประเด็นติดตามสะกิดให้นึกถึงตัวเองก็เคยค่ะอิอิ

รออ่านบันทึกต่อนะคะ

สำหรับรายคนที่บ้านพี่

ไม่ทราบว่าคุณหมอจะรับพิจารณาไหมคะ

 

ขอบพระคุณ Krutoiting ที่แวะมาให้ความเห็นครับ 

สำหรับคนที่บ้านแล้วแต่จะพิจารณาครับ

  • หมอสุข
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท