นีนาถ
นาง รัชนีนาถ จารุอดุลย์ แพงพง

นิทานที่ 30 ครุฑกับเต่า


นิทานที่ 30

 

 

ยังมี ครุฑใหญ่กล้า             บินซอกอาหาร

     เลยพานพบ                 เต่าคลานแคมน้ำ

ครุฑจึ่ง บินถลาเข้า            หยุมเอาโตเต่า

กูสิ กินอิ่มท้อง                   หนังซิ้นอยู่ออง

 

เต่าจึง หัวหดเข้า                อองดูกกำบัง

     เจรจานำ                     ครุฑหยุมอองแน่น        

ถ้าจัก กินตัวข้อย               มาลองขันแข่ง

ซ่วงเส็ง กันเลียบน้ำ           คงคานี้แข่งไว  ก่อนน๋า!

 

     ใผหากแพ้ *                 กินฝ่ายเสียชัย

     อาศัยสนาม                  แข่งกันตามท้าง*

     นัดหมายไว้                  เจ็ดวันเจอจวบ

     เจ้าเก่งแท้                    วางข้อยอย่ากิน คราวนี้

 

ครุฑก็ ตามเต่าท้า              ขันแข่งความไว

     บินหนีไป                     หอดหิวหาเนื้อ

ส่วนเต่า วานโฮมเต้า           วงศาคณาญาติ

     หลายนับล้าน                เกียมพร้อมซ่อยเหลือ

 

เจ็ดวัน พอฮุ่งแจ้ง               ลงแข่งความไว

ครุฑก็ คืนมาตาม               นัดหมายกันไว้

เจ้าจง บินเทิงฟ้า                ตามคงคา ยาวย่าน

     แล้วเฮียกเอิ้น                หาข้อยแล่นเลาะแคม

 

ทั้งสอง เตรียมท่าตั้ง           ครุฑหอบทะยานเหาะ

     ไปพอคราว                  เฮียกหาขาสั้น

เสียงเต่า โตทางหน้า          มาไวจ้าวเล่ง ครุฑเฮย

     ข้อยอยู่พี้                     กายหน้าลื่นไกล เจ้าแล้ว

 

ครุฑก็ กวักปีกจั้น               ตางเล่งความไว

     ไปกวางไกล                 เต่าเอ๋ย ฮอดไสแล้ว?

เสียงเต่า โตทางหน้า           หัวขวัญเย้ยหยอก

     เจ้าอย่าซ้า                   นำก้นเต่ามา ทะแม่!

 

พันเทื่อ ครุฑอยากฮ้าย       ฮีบเล่งเร็วพลัน

     บินถลาลม                   เต่าถลำนำเลื้อย

ล้านเต่า ตามแคมน้ำ          ผัดกันขานตอบ

เสียงเต่าไปล่วงหน้า           แฮงจ้าวครุฑบ่ทัน

 

คล้อยค่ำ กวักปีกจ้อน         อิดอ่อนโฮยแฮง

     เลยสลบตาย                พ่ายการขันท้า

คนใหญ่ หมายครองคุ้ม      คุมคนน้อยกว่า

บางเทื่อ เสียท่าให้             คนน้อยเหลี่ยมคม แท้ได่!

(2 มกรา 2011)

 

*แพ้ (ลาว) - ชนะ (ไทย)

พ่ายแพ้ แพ้พ่าย  (ความหมายเดียวกัน)

ผาบแพ้ (ความหมายเดียวกัน)

*ท้าง - ทางไหลของสายน้ำ

หมายเลขบันทึก: 420826เขียนเมื่อ 17 มกราคม 2011 08:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 14:45 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

เรื่องนี้จบลงด้วยความเศร้าจริงๆ มาอ่าน กวี ผญาอีสาน ใช้เปล่าครับ

อาจารย์คะ เรื่องนี้เป็นนิทานภาษิตเก่าแก่ของลาวล้านช้างค่ะ ไม่ใช่ผะหยาอีสานหรอกค่ะ

แวะเข้ามาเบิ่ง

ได้อ่านคำเว้าฮีดเก่าบุฮาน ของเก่าลาวล้านซ้าง อ่านแล้วถืกใจแท้เด้...อิ อิ อิ

ขอบคุณหลายๆเด้อค่ะอาจารย์ยูมิที่แวะเข้ามาอ่าน ถึกใจอยู่บ่คะ

มีหยังก็ให้คำแนะนำมาได้เลยเด้อค่ะ..

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท