ดอกกล้วยไม้ ดอกไม้วันครู
ดอกไม้วันครู คือ “ดอกกล้วยไม้” ตามมติของคณะกรรมการจัดงานวันครู พ.ศ. 2539 โดยพิจารณาจากลักษณะและความหมายที่คล้ายคลึงกับสภาพ “ชีวิตครู” เนื่องในวันดีวันนี้วันครู ครูแหม่มขอมอบบทกลอน บทเพลง และดอกกล้วยไม้ เพื่อระลึกถึงคุณครูที่เคยสั่งสอนครูแหม่มมา เป็นกำลังใจให้ตนเอง (ในฐานะครูคนหนึ่ง) และคุณครูทุกท่านค่ะ
บทกลอนของศาสตราจารย์หม่อมหลวงปิ่น มาลากุล
กล้วยไม้มีดอกช้า...ฉันใด
การศึกษาเป็นไป...เช่นนั้น
แต่ออกดอกคราวใด...งามเด่น
งานสั่งสอนปลูกปั้น...เสร็จแล้วแสนงาม
เพลงแม่พิมพ์ของชาติ
(ประพันธ์คำร้องและทำนองโดยสุเทพ โชคสกุล ขับร้องโดยวงจันทร์ ไพโรจน์)
แสงเรืองๆที่ส่องประเทือง
ไปทั่วเมืองไทย
คือแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่
โอ้ครูไทยในแดนแหลมทอง
เหนื่อยยากอย่างไร
ไม่เคยบ่นไปให้ใครเขามอง
ครูนั้นยังลำพอง
ในเกียรติของตนเสมอมา
ที่ทำงานช่างสุดกันดาร
ในป่าพงไพร
ถึงจะไกลก็เหมือนใกล้
เร่งรุดไปให้ทันเวลา
กลับบ้านไม่ทันบางวันต้องไป
อาศัยหลวงตา
ครอบครัวคอยท่าไม่รู้ว่าไปอยู่ไหน
ถึงโรงเรียนก็เจียนจะสาย
จวนได้เวลา
เห็นศิษย์รออยู่พร้อมหน้า
ต้องรีบมาทำการสอน
ไม่มีเวลาที่จะได้มาหยุดพอพักผ่อน
โรงเรียนในดงป่าดอน
ให้โหยอ่อนสะท้อนอุรา
ชื่อของครูฟังดูก็รู้ชวนชื่นใจ
งานที่ทำก็ยิ่งใหญ่
สร้างชาติไทยให้วัฒนา
ฐานะของครูใครๆ ก็รู้
ว่าด้อยหนักหนา
ยังสู้ทนอุตส่าห์
สั่งสอนศิษย์มาเป็นหลายปี
นี่แหละครูที่ให้ความรู้
อยู่รอบเมืองไทย
หวังสิ่งเดียวคือขอให้
เด็กของไทยในผืนธานี
ได้มีความรู้เพื่อช่วยเชิดชู
ไทยให้ผ่องศรี ครูก็ภูมิใจที่
สมความเหนื่อยยาก
ตรากตรำมา...
ดอกกล้วยไม้...ครูแหม่มปลูกแล้วนำมามอบเป็นกำลังใจให้คุณครูทุกท่านนะคะ
ความเห็น (19)
ยินดีรับด้วยใจเช่นกันค่ะ...คุณครูนาย และขอมอบกำลังใจให้นะคะ
ขอมอบกำลังใจให้คุณครูฐานิศวร์ ผลเจริญ ด้วยดวงใจค่ะ
เธอคือภาพสะท้อน
ที่ย้อนให้เห็นความเป็นฉัน
เธอมีสิ่งที่เหมือนกัน
กับบางสิ่งที่ฉันมี
เธอคือความรู้สึก
ที่ไหลลึกอยู่ที่นี่
ล้นอยู่ในหัวใจที่ได้มี
และเต็มปรี่มากมาย
เธอคือความรัก
และมีค่านักด้วยความหมาย
เธอเป็นทั้งกำลังใจ...กำลังกาย
และความหมายของชีวิต
(ภูมิใจกับตำแหน่งครูนอกระบบ)
ขอร่วมแสดงความภาคภูมิใจด้วยคนนะคะคุณครูนอกระบบ
เมื่อเหนื่อยกับชีวิตมากขึ้น
จิตใจของเราจะมีความทรหดมากขึ้น
เราจะมีความฉลาดรอบรู้มากกว่าเดิม
หลังจากได้ลองผิดลองถูกมาหลายครั้ง
เราจะเข้าใจโลกมากกว่าที่เคย
เพราะได้เห็นความพลิกผันเปลี่ยนแปลงมาไม่น้อย
ตลอดเวลาอันยาวนานที่เรายังต้องเหน็ดเหนื่อย
เราเชี่ยวชาญกับการเยียวยารักษาบาดแผลตนเอง
หลังจากที่เคยล้มลุกคลุกคลานมามาก
อาจจะมีบทเรียนมากมาย
แต่ทุกบทเรียนเราทำแบบฝึกหัดได้หลายข้อ
ตลอดหลายปีที่เราต่อสู้กับการมีชีวิต
วันนี้เราอาจจะยังไม่ร่ำรวยมากขึ้น
แต่เรามีพลังชีวิตที่แข็งแกร่งมากขึ้น
เมื่อจิตใจท้อแท้
เรามักรู้สึกว่าไม่มีสิ่งใดมีค่าพอที่จะอยู่เพื่อมัน
เมื่อเรารู้สึกย่ำแย่เหลือทน
เราจะรู้สึกว่าโลกนี้ไม่ค่อยน่าอยู่อีกต่อไปแล้ว
ความจริงแล้วเราจะไม่รู้สึกอย่างนั้นเลย
ถ้าเราตั้งความหวังใหม่ สร้างความฝันใหม่ๆ
เพราะความหวังและความฝันของเรานี่แหละ
ที่ยิ่งใหญ่พอจะทำให้เราอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป
แต่ถ้าเราไม่อยากอยู่ต่อไปเพื่อความฝัน
ก็จงมีชีวิตอยู่ต่อเพื่อชีวิต
เพราะชีวิตเรานี่แหละที่ยิ่งใหญ่พอที่จะอยู่เพื่อมัน...(สู้ ๆ นะจ๊ะพี่สาวคนเก่ง)
มีคนเคยบอกนะว่า หากว่าเรารักใครหน้าตามักจะคล้ายคลึงกัน คุณครูนอกระบบรักแมวมาก ระวังนะคะหน้าจะเหมือนแมว ฮิฮิ..(แบบว่าน่ารักไง)
แวะไปดูภาพส่ง ครูตั๊กและครูพรณรงค์ ได้ที่
สวัสดีค่ะ
เข้ามาเยี่ยมชมความรู้ใหม่ๆและดอกไม้สวยๆในวันครูสวยมากค่ะ
เข้าไปชมภาพส่งครูร่มโพธิ์กับครูตั๊กแล้วค่ะ ผอ.แดง แต่เสียดายที่ติดธุระเลยไม่ได้ตามไปส่ง
ขอบคุณมากค่ะคุณครูเรียมที่มาเยี่ยม ห่างหายไปนานเลยนะคะ
ภาพกิจกรรมการเข้าค่าย ณ กองพันลาดตระเวน กองพลนาวิกโยธิน
อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี 4-6 ก.พ. 54
ภาพกิจกรรมผ่อนคลายอารมณ์ ชายทะเล(ยามเย็น) ของคณะครู กศน.เสนา
เห็นไหมล่ะสวยๆทั้งนั้น หลังจากเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทาง และทำกิจกรรมกับ นักศึกษา (นำมาให้ดูเล่นๆให้หายเหนื่อยนะจ๊ะ)
ทั้งครูและศิษย์ ได้รับทั้งความรู้ ความสุข กับธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมกันถ้วนหน้าใช่ใหมคะคุณครูนอกระบบ
"เพลง..กล้วยไม้"
คำร้อง/ทำนอง "ครูพรานบูรพ์"
ข้บร้องต้นฉบับโดย
"คุณอารีย์ นักดนตรี"
..............................................
กล้วยไม้ ของเราแต่เก่าก่อน
อยู่ในดงในดอน
เจ้าซ่อนช่อ ซ่อนใบ
ไกลภู่ไกลผึ้ง เจ้าอยู่ ถึงไหน ไหน
ใครจะเด็ดจะดมได้
เราไม่เห็นเลย ใครจะเด็ด
จะดมได้ เราไม่เห็นเลย
โอ้กล้วยไม้เอย
น่าชื่นน่าเชย
เจ้าไม่เคยชอกช้ำ เช้าสายบ่ายค่ำ
ชื่นบ่ช้ำชอกเลย
เดี๋ยวนี้ ดูหรือกล้วยไม้
มาชูช่อชูใบ บานอยู่ใน กระเช้า
ลืมดงลืมดอย ที่เคยอยู่ก่อน อยู่เก่า
ภู่จะคลึง ผึ้งจะเคล้า ให้เจ้าเฉาลง
ภู่จะคลึง ผึ้งจะเคล้า ให้เจ้าเฉาลง
โอ้ กล้วย ไม้ เอย
เจ้าไม่น่าเลยที่จะมาใหลหลง
เจ้าลืมสุมทุมพุ่มพง
ลืม ดง ดอย เอย
******************************
เพลง : ครูของครู
ขับร้อง : ศุ บุญเลี้ยง
เมื่อเจอดอกไม้ ในสวน งดงามตระการ
ออกดอก กิ่งก้าน พุ่มใบ ไสวงามตา
ส่งกลิ่นอบอวล หอมไกล เจ้ากลิ่นบุปผา
หวนคิดขึ้นมา คงมีใคร ใส่ใจดูแล
คนหนึ่งคนนั้น ปลูกปัน แบ่งเติม เสริมแต่ง
ทุ่มเทเรี่ยวแรง รดน้ำ ใส่ปุ๋ย เยียวยา
กว่าคนหนึ่งคน งอกงามเหมือนเช่นพฤกษา
กว่าจะเดียงสา มีปัญญาได้ดีเพราะครู
อยากขอบคุณ คุณครู ผู้เป็นตำนาน
ก้มกราบกราน คุณครู ผู้มีคุณค่า
ไม่ลืมเลือน พระคุณที่ศิษย์ใฝ่หา
ให้สิ่งล้ำค่า เป็นวิชาติดตัวสืบไป
ประณีต บรรจง มั่นคง สม่ำเสมอ
ประสบ พบเจอ ได้เห็น ได้ยินเรื่อยมา
ประดิด ประดอย มากมายลูกศิษย์ลูกหา
ประเสริฐนักหนา ขอบูชา คุณครูของเรา
อยากขอบคุณ คุณครู ผู้เป็นตำนาน
ก้มกราบกราน คุณครู ผู้มีคุณค่า
ไม่ลืมเลือน พระคุณที่ศิษย์ใฝ่หา
ให้สิ่งล้ำค่า เป็นวิชาติดตัวสืบไป
ประณีต บรรจง มั่นคง สม่ำเสมอ
ประสบ พบเจอ ได้เห็น ได้ยินเรื่อยมา
ประดิด ประดอย มากมายลูกศิษย์ลูกหา
ประเสริฐนักหนา ขอบูชา คุณครูของครู
ประเสริฐนักหนา ขอบูชา คุณครูของครู
เมื่อเจอดอกไม้ ในสวน งดงามตระการ
ออกดอก กิ่งก้าน พุ่มใบ ไสวงามตา
ส่งกลิ่นอบอวล หอมไกล เจ้ากลิ่นบุปผา
หวนคิดขึ้นมา คงมีใคร ใส่ใจดูแล
คนหนึ่งคนนั้น ปลูกปัน แบ่งเติม เสริมแต่ง
ทุ่มเทเรี่ยวแรง รดน้ำ ใส่ปุ๋ย เยียวยา
กว่าคนหนึ่งคน งอกงามเหมือนเช่นพฤกษา
กว่าจะเดียงสา มีปัญญาได้ดีเพราะครู
อยากขอบคุณ คุณครู ผู้เป็นตำนาน
ก้มกราบกราน คุณครู ผู้มีคุณค่า
ไม่ลืมเลือน พระคุณที่ศิษย์ใฝ่หา
ให้สิ่งล้ำค่า เป็นวิชาติดตัวสืบไป
ประณีต บรรจง มั่นคง สม่ำเสมอ
ประสบ พบเจอ ได้เห็น ได้ยินเรื่อยมา
ประดิด ประดอย มากมายลูกศิษย์ลูกหา
ประเสริฐนักหนา ขอบูชา คุณครูของเรา
อยากขอบคุณ คุณครู ผู้เป็นตำนาน
ก้มกราบกราน คุณครู ผู้มีคุณค่า
ไม่ลืมเลือน พระคุณที่ศิษย์ใฝ่หา
ให้สิ่งล้ำค่า เป็นวิชาติดตัวสืบไป
ประณีต บรรจง มั่นคง สม่ำเสมอ
ประสบ พบเจอ ได้เห็น ได้ยินเรื่อยมา
ประดิด ประดอย มากมายลูกศิษย์ลูกหา
ประเสริฐนักหนา ขอบูชา คุณครูของครู
ประเสริฐนักหนา ขอบูชา คุณครูของครู
******************************
