ไปกราบสวัสดีปีใหม่ "คุณครูในดวงใจ-ครูผู้ลิขิตชีวิต"
หลังจากผมได้เคยไปเยี่ยมคุณครูสุวรรณ สุวรรณรักษ์ ที่บ้านของท่านเป็นครั้งแรกในรอบหลายสิบปี ตั้งแต่ 1 พค. 2545 ตามที่เขียนเล่าไว้ในบันทึกเรื่อง ครูสุวรรณ "ครูผู้ลิขิตชีวิตผม" ผมก็ไม่มีโอกาสไปเยี่ยมท่านอีกเลย แม้จะย้ายไปอยู่บ้านเกิดที่ไชยาที่ห่างจากบ้านท่านเพียงประมาณ 11 กม.เท่านั้น ขับรถผ่านหน้าบ้านท่านทีไรก็ได้แต่นึกว่าจะต้องมากราบท่านและเล่าเรื่องราวการอพยพหลบภัยของผม ให้ได้สักวัน รอจนกระทั่งเมื่อวานนี้ 13 มค. 54 จึงออกจากบ้านแต่เช้าเพื่อไปกราบคารวะท่าน
คุณครูสุวรรณเป็นครูในดวงใจ และครูผู้ลิขิตชีวิตผมอย่างไร คงต้องกลับไปติดตามในบัน ทึกเก่า ตาม Link ข้างบน ส่วนเมื่อวานนี้ ก็ได้รับทราบด้วยความตกใจว่าภรรยาคู่ชีวิตของท่านได้จากไปแล้วตั้งแต่ปี 2549
พอผมไปถึงลูกชายของท่านก็รีบไปตาม บอกว่ามีคนมาหา และภาพที่ได้เห็นก็คือ คุณครูเดินออกมาจากห้องในอาคารไม้หลังเก่าของโรงแรมอุดมลาภ โรงแรมเล็กๆเก่าๆที่ท่านมาซื้อกิจการ และปรับปรุงให้ทันสมัย มีการสร้างอาคารเป็นตึกเพิ่มขึ้น และมีบ้านพักแบบทันสมัยหลังใหญ่อยู่ด้านหลัง ในบริเวณเดียวกัน แต่นั่นสำหรับลูกๆอยู่ ตัวท่านเองนั้นยังคงสมถะ เรียบง่าย พักอยู่ในห้องชั้นล่าง ของอาคารไม้หลังเดิม
ท่านเดินออกมาด้วยรอยยิ้มเพื่อพบผมที่นั่งรออยู่ ปัจจุบันท่านอายุ 86 ปีแล้ว แต่ดูสุขภาพยังดีใช้ได้ทีเดียว จะมีปัญหาบ้างก็เรื่องการได้ยิน ที่เราเริ่มจะต้องพูดให้ดังกว่าแต่ก่อน ตามคำแนะนำของลูกสาวท่าน ซึ่งก็เป็นเพื่อนร่วมรุ่นมัธยมกับผม
ผมอดไม่ได้ที่จะถามถึงอัลบั้มชื่อลูกศิษย์ของท่านอีกครั้ง ท่านก็เดินไปหยิบมาให้ดูและถ่ายภาพตามที่ผมต้องการ ที่จริงท่านมีเล่มใหญ่หลายเล่มมาก มีตั้งแต่ลูกศิษย์รุ่นน้าชายของผมซึ่งปัจจุบันก็อายุ 80 ปีแล้ว แต่เมื่อวานท่านหยิบ "เล่มเล็ก" ซึ่งดูเหมือนกับว่าท่านจะมีไว้ข้างกายตลอดเวลา เหลือเชื่อครับ ท่านทำของท่านเองด้วยใจรัก ทำมาตั้งแต่ปี 2487 และเก็บชื่อลูกศิษย์พร้อมภาพถ่ายเล็กๆที่ติดคู่กับลายเซ็นชื่อของลูกศิษย์แต่ละคน
ในบันทึกเก่าผมไม่ได้มีภาพมาให้ดู วันนี้จะพาไปชมกันชัดๆครับ
เมื่อคุณครูออกมาเริ่มนั่งคุยกับผม
นี่คือ Album บรรจุชื่อศิษย์ ตั้งแต่ปี 2487
- บนซ้าย .. ปกหน้าด้าน ในคุณครูตอนเป็นหนุ่ม และตรา รร.พุทธนิคมที่ท่านแกะสลักเอง
- บนขวา .. ปกหลังด้านนอก มีรูปของท่าน
- ล่างซ้าย .. รองปกหน้า พร้อมลายเซ็นที่เชื่อว่าท่านน่าจะแกะสลักตรายางเอง
- ล่างขวา .. อำนวย อินทรสุข เพื่อนสนิทของผม ครูดีแห่งรร.บ้านทุ่งนางเภา จากไปแล้วตั้งแต่ 10 พย. 27 ท่านบันทึกไว้ชัดเจน
อีกบางหน้าใน "อัลบั้มแห่งความรัก" ของคุณครูสุวรรณ
ที่มีหน้าเด๋อด๋า ของเจ้าของบันทึกนี้อยู่ด้วย
ถ่ายภาพกับท่านอีกครั้งก่อนอำลากลับ
เมื่อลาคุณครูสุวรรณออกมาแล้ว ผมยังโชคดีที่ได้พบกับคุณครูผู้สร้าง อีกหนึ่งท่านเมื่อแวะไปกราบท่านที่บ้านท่าโพธิ์ ใกล้ๆกับรพ.ไชยา นั่นคือคุณครูชอบ นาคเมือง ท่านเป็นครูใหญ่ รร.พุทธนิคม 1 และเป็นครูประจำชั้นมศ.3 ที่ผมเรียนอยู่ในสมัยนั้น คุณครูชอบ เป็นผู้ที่คอยเคี่ยวเข็ญพวกเราเรื่องภาษาอังกฤษเป็นอย่างมาก จำได้ว่าทุกเย็นท่านจะติวเข้ม ให้พวกเราทำแบบฝึกหัด โดยมิได้มีค่าจ้างค่าตอบแทนแต่อย่างใด
เมื่อบอกว่าคุณครูสุวรรณ ทำให้ผมรักภาษาอังกฤษได้อย่างไร จากบันทึกเก่า .. คุณครูชอบ นาคเมือง ก็คือผู้ส่งแรงผลักดันให้ผมต้องกลายมาเป็นครูสอนภาษาอังกฤษ ทั้งๆที่ใจนั้นบ้าไฟฟ้าอิเล็กทรอนิกส์เป็นชีวิตจิตใจ มาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม เมื่อวานผมก็ได้เรียนให้ท่านได้ทราบว่า ผมภูมิใจ ที่ได้ทั้งภาษาและวิทยาศาสตร์-เทคโนโลยี จนสามารถนำมาบูรณาการ ประยุกต์ สร้างสรรค์งานในหน้าที่ และช่วยเหลือผู้คนได้อย่างน่าพอใจ ก่อนกลับท่านเลยฝากโทรศัพท์แบบ Cordless Phone ยี่ห้อ Fujitel ที่ชำรุดให้ไปช่วยซ่อม 1 เครื่อง ก็รับมาด้วยความอิ่มใจที่จะได้ทำอะไรแม้เล็กๆน้อยๆ เพื่อช่วยเหลือท่านผู้มีพระคุณ อันเป็นความสุขรายวันที่ผมสามารถเก็บเกี่ยวได้ ง่ายๆและสม่ำเสมอ
ผมกับคุณครูชอบ นาคเมือง
ความเห็น (7)
สวัสดีค่ะ
พี่คิมได้รวบรวมรายชื่อคุณครูตั้งแต่ชั้น ป.๑ ไว้เหมือนกัน แต่ไม่มีภาพ ส่วนอาจารย์ที่สอนชั้นมหาลัย หลายท่านยังติดต่อฝากข่าวถึงกันอยู่ค่ะ
มีอยู่ท่านหนึ่งอยู่หมู่บ้านเดียวกันค่ะ ได้ไปทำบุญและเจอกันในวันปีใหม่ค่ะ
ชอบอัลบั้มมากค่ะ ซึ่งไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อนเลย ส่วนภาพอาจารย์ยังมีเค้าเป็นอาจารย์ ไม่เปลี่ยนเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ
เห็นรูปแล้วชื่นใจแทนคุณครูค่ะ ท่านคงมีความสุขที่ยังมีศิษย์ระลึกถึง นี่คือความภูมิใจของครูค่ะ
มาคารวะครูHandyครับ
คนพุมเรียง
สวัสดีครับ ทุกท่าน ผมก็เป็นลูกศิษย์ คุณครูชอบ เหมือนกันครับ
(จบ ปี พ.ศ.2529)
สุนทร พงษ์เก่า
ได้อ่านข้อความตั้งแต่ประวัติ :
ดีใจที่จบพุทธนิคมเหมือนกัน
สิ่งที่เหมือนกัน . ๑ ) ผมเรียนพุทธนิคม ๑ ผมเรียนป. ๕ ห้อง ข ( ปี ๒๕๐๕ ) โดยมีคุณครูเคลื่อน นาคเกื้อ เป็นครูประจำชั้น ผมรู้จัก น.ร.ห้อง ก คือ วิชัย ถิ่นพังงา ( เขาวาดรูปได้เก่ง ) , เมตตา พานิช ถึงแม้ว่าผมไม่ได้เป็นักเรียนห้อง ก แต่ก็มีวันหนึ่งที่ได้ไปเรียนกับคุณครูสุวรรณ ประทับใจคุณครูสุวรรณ ที่ท่านสอนภาษาอังกฤษ จำได้แม่นหลักการเขียนตัว a และ d เหตุการณ์ที่สำคัญปีนั้นเดินกระบวนคัดค้านการตัดสินของศาลโลก เรื่องเขาพระวิหาร
๒) ผมก็ถ่ายรูปร้านวงศ์สุวรรณเช่นกัน
๓) ตอนเรียน ม.ศ. ๓ มีคุณครูชอบประจำชั้น สอนภาษาอังกฤษ คณิศาสตร์ และวรรณคดี
๔ ) ผมจบ ม.ศ. ๕ พุทธนิคม ๒ คุณครูที่สอน คุณครูวงศ์ ศรียาลัย , คุณครูเลื่อม ปานเจริญ , คุณประยูร
ยมานันตกุล , อาจารย์คำนึง ภูริปริญญา ( คิดว่าอยู่ที่จันทรเกษมด้วยกันคงรู้จักกันดี )
๕ ) อาชีพครูเหมือนกัน
คิดว่าคงมีโอกาสพบ
ขออภัยครับที่ตอบช้า เพราะระยะหลังไม่ค่อยได้เข้ามา
ยินดีมากครับ น้องสุนทร รุ่นเมตตา ก็ตามหลังผมมาติดๆนั่นเอง .. อ.คำนึง ตอนหลังเปลี่ยนชื่อเป็น คำเพชร ครับ ก็ทำงานอยู่ด้วยกัน ตอนท่านเป็นคณบดีก็ขอให้ผมช่วยไปเป็นรองฯให้ จนมีผลสืบเนื่องให้ต้องรับตำแหน่งนั้นด้วยความเกรงใจคนขอมาอีก 3-4 สมัยครับ
พี่บ่าวสบายดีนะครับ โอโหภาพเก่าๆทั้งนั้นเลย แต่คุณครูทั้งสองท่านยังแข็งแรงดีนะครับ ตอนนี้งานยุ่งไหมครับ