นิทานที่ 3 ล่องเฮือ
จักกล่าว เถิงบ่าวน้อย เสียวสวาดเดินทาง ก่อนแล้ว
ขอไปนำ นายสำเภา ล่องเฮือขายค้า
นาวาลิ่ว ลอยลำเลียบเลื่อน
แสนโยชน์ย้าย ผันผ่ายถิ่นฐาน
หลายขวบเข้า สะเพาผ่านหลายแนว
เสียวสวาดซม ภาพวิวแคมน้ำ
บันดลให้ แววตาเห็นต่าง
ท้าวจึ่ง ถามไถ่ข้อ ขอฮู้จากต่างตา
ถามว่า ดอนอยู่น้ำ กลางหาดมีหิน บ่เด้?
ถามว่า พงไพรหนา ก็หากมีลำไม้ บ่เด้?
ถามว่า คาเมบ้าน มีคนเนาอยู่ บ่เด้?
ถามว่า เมืองใหญ่กว้าง มีเจ้านั่งครอง บ่เด้?
ถามว่า อารามกว้าง มีสงฆ์เซาเพิ่ง บ่เด้?
ขอถาม นายสะเพาพ่อข้อย แสงตากว้างตอบคืน แด่ถ้อน
นายสะเพา กล่าวต้าน ขานตอบแกมหัว
ทุกคน ในลำเฮือ ต่างหัวขวัญเย้ย
คำถามนี้ คือคนบ่เต็มบาท
เห็นโทนโท้ สังถามส้อ โง่สิตาย
สะเพา ไหลล่องเรื่อย เถิงถิ่นนครไกล
เนิ่นนานแฮม จึ่งหวลคืนเหย้า
นายสะเพาแจ้ง เมียแพงดอมลูก
ไปค้า มาเทื่อนี้ มีซายเซ่อขอฮ่วมทาง
ลูกสาวหล้า อยากฮู้ ถามพ่อความเป็นมา
เหงี่ยงหู ฟังคำถาม คิดเห็นคำแก้
แล้วจึ่ง ไขขานต้าน อธิบายมูลเหตุ
ตีบัญหา เหล่านั้น คนเซ่อบ่ซ่างถาม พ่อเฮย
นางตอบ กลางหาดนั้น มีแก้วค่าราคาสูง
เพชรนิล จินดาฝัง อยู่ปนในนั้น บ่น้อ
ตอบว่า ดงดอนไม้ มีจวงจันทน์ลำประเสริฐ
ไม้ค่าล้ำ นำดงกว้างป่าไพร บ่น้อ
ตอบว่า ตามหมู่บ้าน คนอยู่มีวิซา
นายช่าง สีมือดี* ก็แปงเฮือนฮ้าน บ่น้อ
ตอบว่า ในนครกว้าง มีพระยาตุ้มไพร่
ปกครอง พลไพร่ฟ้า พาสร้างสืบขยาย บ่น้อ
ตอบว่า กลางวัดกว้าง เฮืองฮุ่งอาราม
ยังมีสงฆ์ บรรลุธรรมเนานั้น
เทศน์สั่งสอนชาวบ้าน ตามศีลธรรมเที่ยง บ่น้อ
หรือห่มผ้า เหลืองล้าเทศน์บ่เป็น
คนอยู่ ในโลกกว้าง พันภาพพานตา
หากนำ มาพิจารณ์ ล้วนแต่สอนเฮาได้
เป็นพระยาฟังถ้อย เฮียนเสนอถามไถ่
ประชาธิปไตย จากไพร่ฟ้า นำพาสร้างชาติจึ่งเฮือง แท้แล้ว
(5 มีนา 2010)
* สีมือ (ลาว) - ฝีมือ (ไทย)
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น