การเสริมสร้างการจัดการความรู้เพื่อเป็นชุมชนนักปฏิบัติผู้ติดเชื้อHIVและผู้ป่วยเอดส์ในภาคตะวันออก : กรณีศึกษาแบบเจาะจงกลุ่มตัวอย่าง

การมีเป้าหมายร่วมกันทำให้กลุ่มเกิดการเรียนรู้นำสู่การจัดการความรู้ได้

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา สังเคราะห์วิธีการเรียนรู้การดูแลตนเองสู่การจัดการความรู้ และเสริมสร้างการเป็นชุมชนนักปฏิบัติของผู้ติดเชื้อเอชไอวีและผู้ป่วยเอดส์ในภาคตะวันออก โดยใช้การวิจัยเชิงปฏิบัติการเพื่อสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ (CAR) เก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึก การสนทนากลุ่มและการสังเกตแบบมีส่วนร่วมและไม่มีส่วนร่วม ผู้ให้ข้อมูล เป็นผู้ติดเชื้อเอชไอวี ผู้ป่วยเอดส์ ญาติและผู้ดูแลชมรมผู้ติดเชื้อเอชไอวี และผู้ป่วยเอดส์ ใน 3 จังหวัดภาคตะวันออกได้แก่ จังหวัดฉะเชิงเทรา ระยอง และจันทบุรี เก็บข้อมูลระหว่างเดือนธันวาคม 2551- มิถุนายน 2552

ผลการวิจัย พบว่า

1. วิธีการเรียนรู้การดูแลตนเองของผู้ติดเชื้อเอชไอวีและผู้ป่วยเอดส์เป็นการเรียนรู้แบบผู้ใหญ่ (Adult learning) และมีปัจจัยที่ช่วยให้การเรียนรู้ดีขึ้นคือ คือ 1) บริบทชุมชน 2) การสนับสนุนการเรียนรู้ 3) การมีส่วนร่วมของครอบครัวผู้ติดเชื้อเอชไอวี และผู้ป่วยเอดส์

 2. วิธีการเรียนรู้สู่การจัดการความรู้ในการดูแลตนเองของผู้ติดเชื้อเอชไอวี และ

ผู้ป่วยเอดส์ สรุปเป็นแผนภูมิพีรามิด “THInK”4 ขั้น ประกอบด้วย

    1) การทำงานเป็นทีม (TEAM = T) 

    2)พลังการดูแลด้วยจิตใจ (HEART = H)

    3) การมีปฎิสัมพันธ์ต่อกันแบบเพิ่มคุณค่าผู้อื่นและลดอัตตาตนเอง(Interaction = In)

    4) กระบวนการจัดการความรู้ (KM= K) 

3. การเสริมสร้างการเป็นชุมชนนักปฏิบัติ (Community of Practice =CoP)ของผู้ติดเชื้อ เอชไอวีและผู้ป่วยเอดส์ โดยใช้กิจกรรมสุนทรียสนทนา (Dialogue)เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เน้นความเป็นองค์รวมในการดำเนินการชมรมผู้ติดเชื้อเอชไอวี (Community Action= CA) 6 ประเด็น (6 topics = 6t) คือการมีสัมพันธภาพ การสร้างบรรยากาศภายในชมรม การมีเครือข่ายพันธมิตร การมุ่งแสวงหาองค์ความรู้ การสนับสนุนให้เกิดการเปลี่ยนแปลง และความเชื่อในหลักการทำไปเรียนรู้ไป และ 3 กิจกรรม (3 activities=3a) คือ การมีเป้าหมายร่วมกัน การ ส่งเสริมการเรียนรู้ในองค์กร และการทำโครงการร่วมกัน เกิดการเสริมสร้างความรู้เพื่อการจัดการความรู้สำหรับผู้ติดเชื้อเอชไอวี และผู้ป่วยเอดส์ ในภาคตะวันออก

 

 

[นาย วัลลภ ตังคณานุรักษ์ (ครูหยุย)]

แม้เป็นเพียงบทคัดย่อก็น่าสนใจ ฉบับจริงรายละเอียดคงน่าสนใจมาก

[ครูแป๊ว กัลยาณี]